yuhanna nu giaan da prakash
16 mai mandar* vicho ik uchi avaaz suni+ jis ne satta doota nu keha: “jao atey parmeshwar de krodh naal bhare satt katore dharti utte dol dyo.”+
2 pehle doot ne ja ke apna katora dharti utte dol ditta.+ jinha lokaa utte vehshi darinde da nishan lagga hoya si+ atey jehrre os di moorti di pooja karde san,+ ohna de peek naal bhare jaanleva forre+ nikal aaye.
3 doosre doot ne apna katora samundar vich dol ditta.+ samundar ive ho gaya jive mare bande da khoon hunda hai+ atey samundar de sare jeev-jantu mar gaye.+
4 teesre doot ne apna katora daryaava atey paani de chashmya vich dol ditta.+ ohna da paani khoon bann gaya.+ 5 jis doot kol paani utte adhikar si, mai os nu eh kehnde sunya: “he vafadar parmeshwar,+ tu jo si atey jo hai,+ tu hamesha sahi kamm karda hai kyoki tu niya kar ke eh faisle sunaye han.+ 6 ohna ne tere pavittar sevka atey nabiya da khoon vahaya,+ is karke tu ohna nu peen layi khoon ditta.+ oh ise saza de layak han.”+ 7 mai vedi nu eh kehnde sunya: “ha, sarabshaktiman parmeshwar yahovah,*+ tere faisle bharoseyog atey sahi han.”+
8 chauthe doot ne apna katora sooraj utte dol ditta+ atey sooraj nu apni tez dhupp naal lokaa nu saarran da adhikar ditta gaya. 9 lok is di tez dhupp naal jhulas gaye, fir vi ohna ne parmeshwar de naa di nindya keeti jis kol ihna biptava utte adhikar hai atey ohna ne toba na keeti atey na hi os di mehma keeti.
10 panjve doot ne apna katora vehshi darinde de singhasan utte dol ditta. os de raj vich hanera chha gaya+ atey lok dard naal tarrafde hoye apnia jeebha tukkan lagge, 11 par ohna ne apni peerr atey apne forrya karke swarg de parmeshwar di nindya keeti atey ohna ne apne kamma to toba na keeti.
12 chheve doot ne apna katora vadde darya faraat vich dol ditta+ atey darya da paani sukk gaya+ taaki sooraj de charhde pasyo* rajya de aaun layi raah bann jave.+
13 mai tinn ashudh sandesh dekhe jehrre dekhan nu dadduaa varge san atey eh sandesh ajgar,+ vehshi darinde atey jhoothe nabi de muh vicho nikle san. ohna nu eh sandesh den layi prerya gaya si. 14 asal vich, eh sandesh dusht doota di prerna naal ditte gaye han atey eh sandesh nishaniya dikhaunde han+ atey sari dharti de rajya kol jande han taaki oh ohna nu sarabshaktiman parmeshwar de mahan din+ te hon vale yudh layi ikattha karan.+
15 “dekho! mai chor vang aavanga.+ khush hai oh insaan jehrra jaagda rehnda hai+ atey jis de kappde utare nahi jande taaki os nu nanga na jana pave atey lok os nu sharamnak haalat vich na dekhan.”+
16 oh rajya nu os jagah ikatthe karde han jis nu ibrani bhasha vich armageddon* keha janda hai.+
17 sattve doot ne apna katora hava utte dol ditta. fir mandar* vich singhasan to eh uchi avaaz sunayi ditti:+ “poora ho gaya hai!” 18 fir bijli lishki, avaaza aaiya atey garja sunayi dittiya. nale inna zabardast atey tabahi machaun vala bhuchaal aaya ki ajeha bhuchaal dharti utte insaan de banaye jaan to lai ke hun tak kade nahi aaya si.+ 19 vadde sheher+ de tinn hisse ho gaye atey kauma de sheher dheh-dheri ho gaye. parmeshwar ne maha baabel+ val dhyaan ditta ki oh os nu apne krodh de dakhras naal bharya pyaala pilave.+ 20 nale har tapu bhajj gaya atey paharr gaaib ho gaye.+ 21 fir lokaa utte akasho lagbhag 20-20 kilo* bhare garre paye+ atey garrya di maar karke lokaa ne parmeshwar di nindya keeti+ kyoki garrya ne bahut tabahi machayi.