Nos Tin e Kustumber di Ta Puntual?
1. Ki ehèmpel Yehova ta pone pa nos enkuanto ser puntual?
1 Yehova semper ta puntual. Por ehèmpel, e ta yuda su sirbidónan “na e momento apropiá.” (Heb. 4:16) Tambe e ta duna nos “kuminda [spiritual] na e debido tempu.” (Mat. 24:45) P’esei nos por ta sigur ku su dia di rabia ‘lo no ta lat.’ (Hab. 2:3, BPK) E echo ku Yehova ta puntual ta benefisiá nos hopi. (Sal. 70:5) Sinembargo, debí ku nos ta imperfekto i tin un bida asina okupá, no ta fásil pa tur biaha nos ta na tempu. Pero dikon ta bon pa nos tin e kustumber di ta puntual?
2. Dikon e echo ku nos ta puntual ta glorifiká Yehova?
2 Den e último dianan akí, kaminda hende ta stimadó di nan mes i no tin dominio propio, hende puntual a bira masha skars. (2 Tim. 3:1-3) P’esei ora nos komo kristian ta puntual na nos trabou, afsprak i reunionnan, hende ta ripará, i esaki ta glorifiká nos Dios. (1 Ped. 2:12) Pero sa sosodé ku nos ta trempan na nos trabou pero hopi biaha lat na aktividatnan teokrátiko? Si nos yega nos reunionnan na tempu, esta, promé ku kantika i orashon inisial, nos ta demostrá ku nos ke ta organisá meskos ku nos Tata selestial.—1 Kor. 14:33, 40.
3. Dikon ora nos ta puntual nos ta mustra konsiderashon pa ku otro hende?
3 Ora nos ta puntual, nos ta mustra tambe konsiderashon pa ku otro hende. (Flp. 2:3, 4) Ora nos yega nos reunionnan na tempu, inkluso esnan pa sirbishi di vèlt, nos ta evitá di distraí nos rumannan. Di otro banda, si nos tin kustumber di ta lat, nos ta duna otro hende e impreshon ku nos ta pensa ku nos tempu ta mas balioso ku esun di nan. Un persona puntual ta mustra ku e ta responsabel, diligente i konfiabel, kualidatnan ku otro hende ta balorá mashá.
4. Si tur ora nos ta lat, kiko nos por hasi pa mehorá?
4 Si tur ora bo ta lat, ta bon pa bo puntra bo mes ta dikon. Organisá bo skèdjel na un manera realístiko; esei lo yuda bo kumpli ku bo tareanan na tempu. (Ekl. 3:1; Flp. 1:10) Pidi Yehova yuda bo. (1 Huan 5:14) Ora bo ta puntual, bo ta mustra apresio pa e dos mandamentunan mas importante di e Lei, esta, stima Dios i bo próhimo.—Mat. 22:37-39.