Yòb
18 Bíldad di Súa* a kontestá:
2 “Te ki dia bo ta sigui papia asina?
Pensa promé ku bo papia, i nos por sigui kòmbersá.
3 Dikon bo ta hasi manera ta bestia nos ta?
Dikon nos ta manera hende bobo* den bo bista?
4 Asta si bo sker bo mes* na pida pida den bo rabia,
bo ta kere ku tera lo keda bandoná djis pa proba ku bo tin rason?
Bo ta kere ku e barankanan lo kita for di nan lugá pa bo?
5 Lus di un hende malbado lo paga;
su kandela lo kaba na nada.
6 Lus den su tènt lo paga;
e lampi kologá den su tènt lo stòp di duna klaridat.
7 Dado momento, un hende malbado lo no tin forsa mas pa kana;
su plannan ta resultá den desaster.
8 Su pianan lo hib’é derechitu na un nèt;
lo e kana dual i kai den dje.
9 Un klèm lo gar’é na su hilchi;
las lo hala sera kuné aden.
10 Riba suela, tin kabuya skondí ta ward’é,
i tin trampa den su kaminda.
11 Unda ku e bai, lo e sintié terorisá;
ta komo si fuera teror ta persiguié.
12 Forsa lo kaba lag’é;
kalamidat lo pon’é bira desbalansá.*
13 Malesa ta kome su kueru;
malesa di mas mortal* ta kaba ku su mannan i ku su pianan.
15 Hende straño lo biba den su tènt;
lo basha suafel* riba su kas.
16 Su raisnan lo seka meskos ku un palu ta seka,
i su ramanan lo marchitá.
17 Niun hende na mundu lo no kòrda mas riba dje;
su nòmber lo ser lubidá.*
18 Hende lo sak’é for di lus i push’é den skuridat;
nan lo kore kuné for di e mundu akí.
19 Lo e no tin yu ni desendiente entre su pueblo;
lo no tin niun sobrebibiente kaminda e ta biba.*
20 Ora e dia yega ku e hañ’é ku su ruina, e pueblonan den wèst lo keda den shòk
i e pueblonan den ost lo keda tur spantá.
21 Esei ta loke lo pasa ku tènt di un malechor;
esei ta loke lo pasa ku hende ku no konosé Dios.”