Hebrajczyków

8 A oto główna myśl omawianych spraw: Właśnie takiego mamy arcykapłana+ i on zasiadł po prawicy tronu Majestatu w niebiosach,+ 2 publiczny sługa miejsca świętego+ oraz prawdziwego namiotu, który postawił Jehowa,+ a nie człowiek.+ 3 Bo każdy arcykapłan jest ustanawiany w celu składania zarówno darów, jak i ofiar;+ było zatem konieczne, żeby również ten miał co złożyć.+ 4 Gdyby więc był na ziemi, nie byłby kapłanem,+ są bowiem ludzie, którzy składają dary według Prawa, 5 a którzy pełnią świętą służbę w symbolicznym wyobrażeniu+ oraz cieniu+ rzeczy niebiańskich; tak jak Mojżesz, gdy miał dokończyć namiot,+ otrzymał Boski nakaz:+ Mówi bowiem: „Bacz, żebyś uczynił wszystko według wzoru, który ci pokazano na górze”.+ 6 Ale teraz Jezus dostąpił wspanialszej służby publicznej, tak iż jest też pośrednikiem+ odpowiednio lepszego przymierza,+ które zostało prawnie ugruntowane na lepszych obietnicach.+

7 Bo gdyby tamto pierwsze przymierze było bez wady, nie szukano by miejsca na drugie;+ 8 on bowiem znajduje u ludzi wadę, gdy powiada: „‚Oto nadchodzą dni — mówi Jehowa — gdy z domem Izraela i z domem Judy zawrę nowe przymierze;+ 9 nie według przymierza,+ w które wszedłem z ich praojcami w dniu, gdy ująłem ich za rękę, żeby ich wyprowadzić z ziemi egipskiej,+ nie trwali bowiem w moim przymierzu,+ tak iż przestałem się o nich troszczyć’ — mówi Jehowa”.+

10 „‚Albowiem takie jest przymierze, którym się sprzymierzę z domem Izraela po owych dniach’ — mówi Jehowa. ‚Włożę moje prawa do ich umysłu i napiszę je na ich sercach.+ I będę ich Bogiem,+ a oni będą moim ludem.+

11 „‚I na pewno nikt nie będzie uczył swego współobywatela ani nikt swego brata, mówiąc: „Poznaj Jehowę!”+ Wszyscy bowiem będą mnie znali,+ od najmniejszego do największego z nich. 12 Bo będę miłosierny wobec ich nieprawych uczynków, a ich grzechów+ na pewno już nie przywołam na pamięć’”.+

13 Mówiąc: „nowe przymierze”, sprawił, iż poprzednie stało się przedawnione.+ A to, co się przedawnia i starzeje, jest bliskie zaniku.+