21 „‚A jeśli mężczyzna składa Jehowie ofiarę współuczestnictwa,+ by spełnić ślub,+ albo jako dobrowolny dar ofiarny, ma to być zdrowe zwierzę ze stada lub z trzody, żeby zjednało uznanie. Nie może w nim być żadnej wady.

2 Jeżeli jakiś mężczyzna składa Jehowie ślub+ lub składa przysięgę,+ by swą duszę związać ślubem wstrzemięźliwości,+ nie wolno mu złamać swego słowa.+ Ma postępować zgodnie ze wszystkim, co wyszło z jego ust.+

30 Potem Jefte złożył Jehowie ślub,+ mówiąc: „Jeśli istotnie wydasz synów Ammona w moją rękę,

11 I złożyła ślub,+ mówiąc: „Jehowo Zastępów, jeśli rzeczywiście spojrzysz na uciśnienie swej niewolnicy+ i wspomnisz na mnie,+ i nie zapomnisz swej niewolnicy, i dasz swej niewolnicy męskiego potomka, to ja oddam go Jehowie na wszystkie dni jego życia, a brzytwa nie tknie jego głowy”.+

25 Jest to sidłem, gdy ziemski człowiek pochopnie zawoła: „Święte!”,+ a po złożeniu ślubów+ jest skłonny dociekać.+

4 Ilekroć złożysz Bogu ślub, nie ociągaj się ze spełnieniem go,+ bo w głupcach nie ma się upodobania.+ Co ślubujesz, spełnij.+

23 Zrób więc to, co ci mówimy: Mamy tu czterech mężczyzn, którzy złożyli ślub.