16 Wtedy król Dawid usiadł przed Jehową i powiedział: „Kim ja jestem, Jehowo Boże? I czym jest mój ród, że tyle już dla mnie zrobiłeś?+ 17 A robisz jeszcze więcej, Boże, bo teraz mówisz, co spotka ród Twojego sługi w dalekiej przyszłości+. Jehowo Boże, spojrzałeś na mnie jak na człowieka, który zasługuje na wywyższenie*. 18 Co więcej może Ci powiedzieć Twój sługa Dawid o otrzymanym zaszczycie, skoro Ty sam dobrze znasz swojego sługę?+ 19 Jehowo, ze względu na swego sługę i zgodnie z tym, co postanowiłeś w swoim sercu*, uczyniłeś wszystkie te wielkie rzeczy i ujawniłeś swoją wspaniałość+. 20 O Jehowo, wszystko, co słyszeliśmy, potwierdza, że nie ma nikogo takiego jak Ty+ i nie ma Boga oprócz Ciebie+. 21 Jaki inny naród na ziemi jest podobny do Twojego ludu, Izraela?+ Ty, prawdziwy Boże, wykupiłeś go i uczyniłeś swoim ludem+. Dokonując czynów wielkich, budzących lęk i podziw, rozsławiłeś swoje imię+, bo ze względu na swój lud, który wykupiłeś z Egiptu, wypędziłeś narody+. 22 Uczyniłeś Izraela swoim ludem na wieki+ i stałeś się, Jehowo, jego Bogiem+.