15 To jest sprawozdanie dotyczące robót przymusowych+, które zarządził król Salomon, żeby wybudować dom Jehowy+, własny dom*, Nasyp*+, mur Jerozolimy, Chacor+, Megiddo+ i Gezer+.

20 Po tym wszystkim, gdy Jozjasz przygotował świątynię*, Necho+, król Egiptu, wyruszył na wojnę pod Karkemisz nad Eufratem. Wtedy Jozjasz wyruszył przeciwko niemu+. 21 Necho wysłał więc do niego posłańców, żeby mu przekazali: „Nie mam nic przeciwko tobie, królu Judy. Nie przyszedłem walczyć z tobą. Walczę z innym narodem i Bóg kazał mi działać szybko. Dla własnego dobra nie sprzeciwiaj się Bogu, który jest ze mną, albo On doprowadzi cię do zguby”. 22 Jozjasz jednak się nie wycofał i w przebraniu+ ruszył do walki. Nie posłuchał słów Necho, które pochodziły od Boga. Przybył stoczyć z nim bitwę na równinie Megiddo+.

23 Wtedy to króla Jozjasza postrzelili łucznicy. Król polecił swoim sługom: „Zabierzcie mnie stąd, bo jestem ciężko ranny”. 24 Słudzy zdjęli go z rydwanu i przewieźli do Jerozolimy na jego drugim rydwanie wojennym. Jozjasz umarł i został pochowany w grobowcu swoich praojców+. Cała Juda i Jerozolima pogrążyła się w żałobie po nim. 25 Jeremiasz+ opłakiwał Jozjasza w pieśni. Wszyscy śpiewacy oraz śpiewaczki+ po dziś dzień śpiewają o nim pieśni żałobne. Zdecydowano, że będzie się je śpiewać w Izraelu, i zostały zapisane w zbiorze pieśni żałobnych.

11 W tym dniu w Jerozolimie podniesie się głośny lament, jak lament w Hadad-Rimmon na równinie Megiddo+.