19 W pocie czoła będziesz zdobywał pożywienie*, aż wrócisz do ziemi, gdyż z niej zostałeś wzięty+. Bo prochem jesteś i do prochu wrócisz”+.

 4 Duch* człowieka uchodzi, a on wraca do ziemi+.

Tego dnia giną jego myśli+.

19 Bo los ludzi jest jak los zwierząt — wszystkich czeka ten sam koniec*+. Jak umiera zwierzę, tak umiera człowiek. We wszystkich jest ten sam duch+. Tak więc człowiek nie ma żadnej przewagi nad zwierzętami, bo wszystko jest marnością. 20 Wszyscy zmierzają do tego samego miejsca+. Wszyscy powstają z prochu+ i wszyscy do prochu wracają+.

7 Wtedy to proch wraca do ziemi+, w której wcześniej był, a duch* wraca do prawdziwego Boga, który go dał+.