69 A Piotr siedział na zewnątrz, na dziedzińcu. I podeszła do niego pewna służąca, i zawołała: „Ty też byłeś z Jezusem Galilejczykiem!”+. 70 Ale on zaprzeczył temu przy wszystkich: „Nie wiem, o czym mówisz”. 71 A gdy skierował się do wyjścia, zauważyła go inna dziewczyna i powiedziała do tych, którzy tam byli: „Ten człowiek był z Jezusem Nazarejczykiem”+. 72 I ponownie temu zaprzeczył, przysięgając: „Nie znam tego człowieka!”. 73 Po krótkiej chwili ludzie stojący wokół podeszli do Piotra i się odezwali: „Ty na pewno też jesteś jednym z nich, bo przecież zdradza cię twój dialekt*”. 74 Wtedy on zaczął się zarzekać i przysięgać: „Nie znam tego człowieka!”. I natychmiast zapiał kogut. 75 A Piotr przypomniał sobie słowa Jezusa: „Zanim kogut zapieje, trzy razy się mnie zaprzesz”+. I wyszedł na zewnątrz, i zaczął gorzko płakać.

55 Gdy na środku dziedzińca ludzie rozpalili ognisko i usiedli razem, on też usiadł wśród nich+. 56 W świetle ogniska zobaczyła go pewna służąca. Przyjrzała mu się uważnie i powiedziała: „On również był z nim”. 57 Ale Piotr temu zaprzeczył: „Kobieto, nie znam go”. 58 Po krótkim czasie ktoś inny go zobaczył i powiedział: „Ty też jesteś jednym z nich”. Piotr odparł: „Nie jestem”+. 59 Mniej więcej po upływie godziny jeszcze ktoś inny zaczął stanowczo twierdzić: „On też na pewno był z nim, bo przecież jest Galilejczykiem!”. 60 Ale Piotr rzekł: „Człowieku, nie wiem, o co ci chodzi”. I natychmiast, gdy jeszcze to mówił, zapiał kogut. 61 Wtedy Pan odwrócił się i spojrzał na Piotra, a on przypomniał sobie jego słowa: „Dzisiaj, zanim kogut zapieje, trzy razy się mnie zaprzesz”+. 62 I wyszedł na zewnątrz, i zaczął gorzko płakać.

25 Gdy Szymon Piotr dalej stał przy ogniu i się grzał, ktoś go spytał: „Czy i ty nie jesteś jego uczniem?”. On zaprzeczył: „Nie jestem”+. 26 Również jeden z niewolników arcykapłana, krewny tego, któremu Piotr odciął ucho+, zapytał: „Czy nie widziałem cię z nim w ogrodzie?”.