34 Sami wiecie, że tymi rękami pracowałem na swoje własne potrzeby+ i na potrzeby tych, którzy byli ze mną.

11 Do tej pory odczuwamy głód+ i pragnienie+, chodzimy biednie ubrani, jesteśmy bici*+, nie mamy dachu nad głową, 12 a przy tym ciężko pracujemy własnymi rękami+. Znieważają nas, a my ich błogosławimy+. Prześladują, a my cierpliwie to znosimy+.

14 Tak samo Pan zarządził, żeby ci, którzy głoszą dobrą nowinę, żyli z dobrej nowiny+.

15 Ale ja nie skorzystałem z żadnego z tych postanowień+. Wcale nie napisałem tego, żeby to odniesiono do mnie, bo wolałbym raczej umrzeć, niż... Żaden człowiek nie pozbawi mnie powodu do dumy!+

9 Z pewnością pamiętacie, bracia, naszą ciężką pracę, nasz wielki trud. Pracowaliśmy dniem i nocą, żeby głosząc wam dobrą nowinę od Boga, dla nikogo z was nie stać się ciężarem+.

8 ani u nikogo nie jedliśmy pokarmu za darmo+. Przeciwnie, ciężko pracowaliśmy, trudziliśmy się dniem i nocą, żeby nikogo z was nie obciążać kosztami+.

10 W rzeczywistości gdy u was byliśmy, nakazywaliśmy wam: „Kto nie chce pracować, niech też nie je”+.