Zarys treści Listu do Galatów

A. WSTĘP (1:1-9)

• Przywitanie (1:1-5)

• Ostrzeżenie przed tymi, którzy wypaczają dobrą nowinę (1:6-9)

B. PAWEŁ BRONI SWOJEGO AUTORYTETU JAKO APOSTOŁA (1:10 do 2:14)

• Wybrany na apostoła przez Boga; wczesna działalność (1:10-24)

• Spotyka się w Jerozolimie z apostołami (2:1-10)

• Opowiada, jak w Antiochii Syryjskiej skarcił Kefasa (Piotra) (2:11-14)

C. UZNANIE ZA PRAWEGO MOŻLIWE NIE NA PODSTAWIE UCZYNKÓW WYMAGANYCH PRZEZ PRAWO, ALE JEDYNIE DZIĘKI WIERZE W CHRYSTUSA (2:15 do 4:20)

• Gdyby prawość można było osiągnąć dzięki uczynkom wymaganym przez Prawo, to Chrystus umarłby na darmo (2:15-21)

• Uczynki wymagane przez Prawo a wiara (3:1-14)

• Obietnice złożone Abrahamowi nie są oparte na Prawie (3:15-18)

• Cel Prawa Mojżeszowego (3:19-25)

• Nie ma już niewolników, są synowie (3:26 do 4:7)

• Paweł nawołuje chrześcijan w Galacji, żeby nie stawali się znowu niewolnikami „zasad rządzących tym światem, słabych i nic niewartych” (4:8-11)

• Paweł martwi się o chrześcijan w Galacji (4:12-20)

D. PAWEŁ WYJAŚNIA, CZYM JEST CHRZEŚCIJAŃSKA WOLNOŚĆ (4:21 do 6:10)

• Paweł omawia historię o symbolicznym znaczeniu, żeby wyjaśnić, czym jest chrześcijańska wolność (4:21 do 5:1)

• Obrzezanie nie zapewnia wolności (5:2-12)

• Nieustanny konflikt między ciałem a duchem (5:13-26)

• „Noście brzemiona jedni drugich”, żeby wypełnić prawo Chrystusowe (6:1-6)

• „Co ktoś sieje, to będzie zbierać” (6:7-10)

E. UWAGI KOŃCOWE (6:11-18)

• Paweł pisze do Galatów własnoręcznie (6:11)

• Obrzezanie nie ma żadnej wartości, „liczy się tylko nowe stworzenie” (6:12-16)

• Paweł, prawdziwy niewolnik Jezusa, wyraża nadzieję, że Galatowie będą przejawiać właściwego ducha (6:17, 18)