7 „Dusza” — żywe stworzenie: człowiek lub zwierzę; życie osoby; inne znaczenia
(gr. ψυχή [psyché]; łac. anima; hebr. נפש [néfesz])
W Chrześcijańskich Pismach Greckich słowo psyché występuje 102 razy, po raz pierwszy w Mateusza 2:20. Można je znaleźć również w Efezjan 6:6 i Kolosan 3:23, gdzie wchodzi w skład wyrażenia „z całej duszy”. Pojawia się też w wielu złożonych wyrazach greckich, użytych na przykład w Filipian 2:2, 19 i 1 Tesaloniczan 5:14. W Przekładzie Nowego Świata konsekwentnie stosowanym odpowiednikiem słowa psyché jest „dusza”. Użycie zawsze tego samego wyrazu polskiego pomaga lepiej zrozumieć, jak natchnieni pisarze posługiwali się słowem psyché i jakie cechy z nim kojarzyli.
W Pismach Hebrajskich 754 razy występuje słowo néfesz, po raz pierwszy w Rodzaju 1:20. W Przekładzie Nowego Świata (ang.) konsekwentnie oddano je słowem „dusza”, przy czym w każdym wypadku kontekst umożliwia zrozumienie jego sensu. Ponieważ to jedno hebrajskie słowo pojawia się w różnych kontekstach, łatwiej jest ustalić podstawowe znaczenie, w jakim używali go pisarze biblijni; może ono określać osobę, poszczególną jednostkę, stworzenie niższego rzędu bądź też życie, którym się cieszy osoba lub zwierzę. W niczym nie przypomina to religijnej i filozoficznej koncepcji duszy uznawanej przez starożytnych Egipcjan, Babilończyków, Greków i Rzymian.
Chcąc ułatwić zrozumienie sensu słowa „dusza” w wersetach, w których ono występuje, podzieliliśmy je poniżej na grupy opatrzone odpowiednimi nagłówkami.
Zwierzęta są duszami
Żywa osoba jest duszą
Dusza stworzenia jest śmiertelna, zniszczalna
Mateusza 2:20; 10:28, 28; 26:38
Życie osoby
Łukasza 2:35; 10:27; 12:20; 14:26; 21:19
Jana 10:15; 12:25; 13:38; 15:13
Dzieje 15:26; 20:10, 24; 27:10, 22
Dusza uwolniona z Hadesu („piekła”)
Dusza czymś innym niż duch
Bóg ma duszę