KSIĘGA EZDRASZA

1 W pierwszym roku Cyrusa+, króla Persji — żeby się spełniła zapowiedź Jehowy przekazana przez Jeremiasza+ — Jehowa skłonił* Cyrusa do ogłoszenia po całym królestwie słów, które ten utrwalił na piśmie+:

2 „Tak mówi Cyrus, król Persji: ‚Jehowa, Bóg niebios, dał mi wszystkie królestwa ziemi+ i polecił zbudować dla Niego dom w Jerozolimie+, która jest w Judzie. 3 Ktokolwiek z was należy do Jego ludu, niech Bóg będzie z nim. Niech wyrusza do Jerozolimy w Judzie i odbudowuje dom Jehowy, Boga Izraela. On jest prawdziwym Bogiem, którego dom był* w Jerozolimie. 4 Każdy Żyd, gdziekolwiek mieszka jako cudzoziemiec+, ma otrzymać wsparcie od swoich sąsiadów*. Niech dadzą mu srebro, złoto, różne przedmioty, zwierzęta, a także dobrowolne ofiary na dom prawdziwego Boga+, który znajdował się w Jerozolimie’”.

5 Wtedy głowy rodów z plemienia Judy i Beniamina oraz kapłani i Lewici — każdy, kogo* pobudził do tego prawdziwy Bóg — przygotowali się, żeby pójść i odbudować dom Jehowy, który znajdował się w Jerozolimie. 6 Wszyscy sąsiedzi wsparli ich, dając im sprzęty* ze srebra i złota, różne przedmioty, zwierzęta i kosztowne rzeczy, nie licząc dobrowolnych ofiar na dom Boga.

7 Ponadto król Cyrus zwrócił sprzęty z domu Jehowy, które kiedyś Nabuchodonozor* zabrał z Jerozolimy i umieścił w domu swojego boga+. 8 Cyrus, król Persji, kazał wynieść te sprzęty pod nadzorem skarbnika Mitredata, który sporządził ich listę i przekazał je Szeszbaccarowi*+, naczelnikowi Judy.

9 To jest ich lista: 30 złotych naczyń w kształcie koszyka, 1000 srebrnych naczyń w kształcie koszyka, 29 zapasowych naczyń, 10 30 czarek ze złota, 410 czarek ze srebra i 1000 innych przedmiotów. 11 Wszystkich przedmiotów ze złota i srebra było 5400. Szeszbaccar zabrał to wszystko, gdy wyprowadzał wygnańców+ z Babilonu do Jerozolimy.

2 Oto mieszkańcy prowincji, którzy wyszli z niewoli+ w Babilonie — spośród wygnańców uprowadzonych przez babilońskiego króla Nabuchodonozora*+. Wrócili oni do Jerozolimy i Judy, każdy do swojego miasta+. 2 Przybyli z Zerubbabelem+, Jeszuą+, Nehemiaszem, Serajaszem, Reelajaszem, Mardocheuszem, Bilszanem, Misparem, Bigwajem, Rechumem i Baaną.

Oto liczba mężczyzn z ludu izraelskiego+: 3 synów Parosza było 2172, 4 synów Szefatiasza — 372, 5 synów Aracha+ — 775, 6 synów Pachat-Moaba+, potomków Jeszui i Joaba — 2812, 7 synów Elama+ — 1254, 8 synów Zattu+ — 945, 9 synów Zakkaja — 760, 10 synów Baniego — 642, 11 synów Bebaja — 623, 12 synów Azgada — 1222, 13 synów Adonikama — 666, 14 synów Bigwaja — 2056, 15 synów Adina — 454, 16 synów Atera, potomków Ezechiasza — 98, 17 synów Becaja — 323, 18 synów Jory — 112, 19 synów Chaszuma+ — 223, 20 synów Gibbara* — 95, 21 mieszkańców Betlejem — 123, 22 mieszkańców Netofy — 56, 23 mieszkańców Anatot+ — 128, 24 mieszkańców Azmawetu — 42, 25 mieszkańców Kiriat-Jearim, Kefiry i Beerot — 743, 26 mieszkańców Ramy+ i Geby+ — 621, 27 mieszkańców Michmasu — 122, 28 mieszkańców Betel i Aj+ — 223, 29 mieszkańców Nebo+ — 52, 30 mieszkańców Magbisz* — 156, 31 synów innego Elama — 1254, 32 synów Charima — 320, 33 mieszkańców Lod, Chadidu i Ono — 725, 34 mieszkańców Jerycha — 345, 35 mieszkańców Senai* — 3630.

36 Kapłani+: synów Jedajasza+ z rodu Jeszui+ było 973, 37 synów Immera+ — 1052, 38 synów Paszchura+ — 1247, 39 synów Charima+ — 1017.

40 Lewici+: synów Jeszui i Kadmiela+, z rodu Hodawiasza, było 74. 41 Śpiewacy+: synów Asafa+ było 128. 42 Synowie odźwiernych+: synów Szalluma, synów Atera, synów Talmona+, synów Akkuba+, synów Chatity i synów Szobaja było w sumie 139.

43 Słudzy świątynni*+: synowie Cychy, synowie Chasufy, synowie Tabbaota, 44 synowie Kerosa, synowie Syjahy, synowie Padona, 45 synowie Lebany, synowie Chagaby, synowie Akkuba, 46 synowie Chagaba, synowie Szalmaja, synowie Chanana, 47 synowie Giddela, synowie Gachara, synowie Reajasza, 48 synowie Recina, synowie Nekody, synowie Gazzama, 49 synowie Uzzy, synowie Paseacha, synowie Besaja, 50 synowie Asny, synowie Meunitów*, synowie Nefusima*, 51 synowie Bakbuka, synowie Chakufy, synowie Charchura, 52 synowie Bacluta, synowie Mechidy, synowie Charszy, 53 synowie Barkosa, synowie Sysery, synowie Tamacha, 54 synowie Necjacha i synowie Chatify.

55 Synowie sług Salomona: synowie Sotaja, synowie Sofereta, synowie Perudy+, 56 synowie Jaali, synowie Darkona, synowie Giddela, 57 synowie Szefatiasza, synowie Chattila, synowie Pocheret-Haccebaima i synowie Amiego.

58 Wszystkich sług świątynnych* i synów sług Salomona było 392.

59 A to są ci, którzy wyruszyli z Tel-Melach, Tel-Charszy, Kerubu, Addonu i Immeru, ale nie byli w stanie udowodnić, że ich ród albo oni sami mają izraelskie pochodzenie+: 60 synów Delajasza, synów Tobiasza i synów Nekody było 652. 61 A z synów kapłanów byli: synowie Chabajasza, synowie Hakkoca+ i synowie Barzillaja, który wziął sobie żonę z córek Gileadczyka Barzillaja+ i przyjął jego imię. 62 Ci szukali siebie w spisach, żeby potwierdzić swój rodowód, ale bez skutku. Dlatego postanowiono, że nie będą usługiwać jako kapłani*+. 63 Namiestnik* zabronił im jeść rzeczy najświętsze+, dopóki nie pojawi się kapłan, który rozstrzygnie to za pomocą urim i tummim+.

64 Cały zbór liczył 42 360 Izraelitów+. 65 Mieli oni 7337 niewolników i niewolnic, a także 200 śpiewaków i śpiewaczek. 66 Ponadto mieli 736 koni, 245 mułów, 67 435 wielbłądów i 6720 osłów.

68 Kiedy przybyli do Jerozolimy na miejsce, gdzie wcześniej znajdował się dom Jehowy, niektórzy z głów rodów złożyli dobrowolne ofiary+ na dom prawdziwego Boga, żeby go odbudować* na jego dawnym miejscu+. 69 Według swoich możliwości przekazali do skarbca na to przedsięwzięcie 61 000 drachm* złota, 5000 min* srebra+ i 100 szat kapłańskich. 70 Kapłani, Lewici, śpiewacy, odźwierni, słudzy świątynni* i pozostali z ludu osiedlili się w swoich miastach. Tak więc wszyscy Izraelici zamieszkali w swoich miastach+.

3 Gdy nastał miesiąc siódmy+ i Izraelici* mieszkali już w swoich miastach, wszyscy jak jeden mąż zebrali się w Jerozolimie. 2 Jeszua+, syn Jehocadaka, i inni kapłani oraz Zerubbabel+, syn Szealtiela+, i jego bracia zabrali się do pracy i zbudowali ołtarz dla Boga Izraela, żeby składać na nim ofiary całopalne — zgodnie z tym, co jest napisane w Prawie Mojżesza+, sługi prawdziwego Boga.

3 Chociaż bali się okolicznych narodów, wznieśli ołtarz tam, gdzie stał poprzednio+, i zaczęli na nim składać poranne i wieczorne ofiary całopalne dla Jehowy+. 4 Potem według tego, co jest napisane w Prawie, obchodzili Święto Szałasów+, podczas którego codziennie składali wymaganą liczbę ofiar całopalnych+. 5 Oprócz stałych ofiar całopalnych+ składali też ofiary z okazji nowiu+ i wszystkich świąt+ ku czci Jehowy oraz dobrowolne ofiary+ od każdego, kto chętnie przynosił je dla Jehowy. 6 Zaczęli składać Jehowie całopalenia od pierwszego dnia miesiąca siódmego+, mimo że fundament świątyni Jehowy nie był jeszcze położony.

7 Przekazali pieniądze kamieniarzom+ i rzemieślnikom+, a Sydończykom i Tyryjczykom dali żywność, napoje oraz oliwę za drewno cedrowe, które z upoważnienia Cyrusa, króla Persji+, sprowadzili drogą morską z Libanu do Joppy+.

8 W drugim roku po przybyciu do domu prawdziwego Boga w Jerozolimie, w miesiącu drugim, Zerubbabel, syn Szealtiela, i Jeszua, syn Jehocadaka, oraz pozostali ich bracia — kapłani i Lewici, a także wszyscy, którzy wrócili z niewoli do Jerozolimy+ — rozpoczęli odbudowę. Do nadzorowania prac przy domu Jehowy wyznaczyli Lewitów w wieku od 20 lat wzwyż. 9 Tak więc Lewici — Jeszua, jego synowie i bracia, Kadmiel i jego synowie, synowie Judy razem z synami Chenadada+ oraz ich synami i braćmi — zaczęli wspólnie nadzorować tych, którzy pracowali przy domu prawdziwego Boga.

10 Kiedy budowniczowie położyli fundament świątyni Jehowy+, kapłani w swoich urzędowych szatach ustawili się tam z trąbami+, a synowie Asafa, Lewici, z czynelami, żeby wysławiać Jehowę według wskazówek Dawida, króla Izraela+. 11 Zaczęli dziękować Jehowie i Go wysławiać, śpiewając na zmianę+ słowa: „Bo jest dobry, bo Jego lojalna miłość do Izraela trwa wiecznie”+. A cały lud wznosił głośne okrzyki, wychwalając Jehowę, ponieważ położono fundament domu Jehowy. 12 Wielu kapłanów, Lewitów i głów rodów — starszych ludzi, którzy widzieli poprzedni dom+ — głośno płakało, gdy patrzyło, jak powstaje fundament tego domu. A wielu innych na cały głos wykrzykiwało z radości+. 13 Nie dało się odróżnić okrzyków radości od płaczu. Ludzie krzyczeli tak głośno, że było ich słychać z daleka.

4 Gdy wrogowie plemion Judy i Beniamina+ usłyszeli, że ci, którzy wrócili z wygnania+, budują świątynię dla Jehowy, Boga Izraela, 2 natychmiast przyszli do Zerubbabela i do głów rodów i powiedzieli: „Chcemy budować razem z wami, bo my też oddajemy cześć* waszemu Bogu+ i składamy Mu ofiary od dni Asarhaddona+, króla Asyrii, który nas tu sprowadził”+. 3 Jednak Zerubbabel, Jeszua i pozostali z głów rodów Izraela odpowiedzieli im: „Nie macie prawa budować z nami domu dla naszego Boga+. Sami zbudujemy dom dla Jehowy, Boga Izraela, tak jak nakazał nam Cyrus, król Persji”+.

4 Odtąd mieszkańcy tej ziemi ciągle zniechęcali* Judejczyków i osłabiali ich zapał do budowy+. 5 Aby udaremnić ich plany, wynajmowali przeciwko nim doradców+ przez wszystkie dni króla Cyrusa aż do czasu panowania nad Persją króla Dariusza+. 6 Na początku rządów Aswerusa napisali skargę na mieszkańców Judy i Jerozolimy. 7 A za rządów Artakserksesa, króla Persji, Biszlam, Mitredat, Tabeel i jego współpracownicy napisali do króla list. Przetłumaczyli go na język aramejski+ i napisali aramejskimi literami*.

8 * Wysoki urzędnik państwowy Rechum i pisarz Szimszaj wystosowali do króla Artakserksesa list przeciwko Jerozolimie 9 (od wysokiego urzędnika państwowego Rechuma, pisarza Szimszaja, ich współpracowników, a także od sędziów, niższych rangą zarządców, sekretarzy, mieszkańców Erechu+, Babilończyków, mieszkańców Suzy+, czyli Elamitów+, 10 i od pozostałych narodów, które wielki i dostojny Asenappar uprowadził na wygnanie i osiedlił w miastach Samarii+, oraz od innych mieszkańców Zarzecza*). 11 A to jest odpis ich listu:

„Do króla Artakserksesa — od twoich sług, ludzi z Zarzecza: 12 Niech ci będzie wiadome, królu, że Żydzi, którzy przybyli do nas od ciebie, są w Jerozolimie. Odbudowują to buntownicze i niegodziwe miasto. Kończą stawiać jego mury+ i naprawiają fundamenty. 13 Wiedz też, królu, że jeśli to miasto zostanie odbudowane i mury będą już stały, to jego mieszkańcy nie będą płacić ani podatku, ani daniny+, ani cła, przez co królewskie skarbce poniosą straty. 14 A ponieważ jemy sól* z pałacu, nie możemy obojętnie patrzeć, jak cierpią interesy króla. Dlatego posyłamy królowi tę wiadomość. 15 Niech przejrzą kroniki twoich przodków+, a dowiesz się z nich, że to miasto jest miastem buntowniczym i zagraża interesom królów oraz prowincji. Mieszkają w nim ludzie, którzy od dawien dawna wszczynają rebelie. Właśnie z tego powodu zostało ono zniszczone+. 16 Powiadamiamy cię, królu, że gdy to miasto zostanie odbudowane i jego mury będą już stały, to stracisz władzę* nad terytorium Zarzecza”+.

17 Król wysłał wiadomość do Rechuma, wysokiego urzędnika państwowego, do pisarza Szimszaja i ich współpracowników, którzy mieszkali w Samarii, a także do innych mieszkańców Zarzecza:

„Pozdrawiam was! 18 Oficjalne pismo, które nam przysłaliście, zostało w mojej obecności dokładnie odczytane*. 19 Wydałem rozkaz, żeby przejrzano kroniki, i okazało się, że w tym mieście od dawna buntowano się przeciwko królom i dochodziło tam do rozruchów i rebelii+. 20 W Jerozolimie panowali potężni królowie, którzy sprawowali władzę nad całym Zarzeczem, i płacono im podatek, daninę i cło. 21 Nakażcie więc tym ludziom, żeby wstrzymali prace. Nie wolno im odbudowywać miasta, dopóki nie wydam innego rozkazu. 22 Starajcie się, żeby niczego w tej sprawie nie zaniedbać i przez to jeszcze bardziej nie zaszkodzić interesom króla”+.

23 Kiedy odpis oficjalnego pisma króla Artakserksesa przeczytano Rechumowi, pisarzowi Szimszajowi i ich współpracownikom, ci szybko udali się do Żydów w Jerozolimie i siłą ich powstrzymali. 24 Tak prace przy domu Bożym w Jerozolimie zostały przerwane i nie prowadzono ich aż do drugiego roku panowania Dariusza, króla Persji+.

5 Wtedy prorocy Aggeusz+ i Zachariasz+, wnuk Idda+, zaczęli przemawiać do Żydów w Judzie i Jerozolimie w imieniu Boga Izraela, który nad nimi czuwał. 2 W rezultacie Zerubbabel+, syn Szealtiela, i Jeszua+, syn Jehocadaka, wznowili odbudowę domu Boga+ w Jerozolimie, a prorocy Boży byli z nimi i udzielali im zachęt+. 3 Wówczas przybył do nich namiestnik Zarzecza* Tattenaj oraz Szetar-Bozenaj i ich współpracownicy. Zapytali: „Kto wam wydał nakaz, żebyście budowali ten dom i dokończyli tę konstrukcję*?”. 4 Zapytali też: „Jak się nazywają ludzie, którzy pracują przy tej budowie?”. 5 Ale Bóg czuwał nad żydowskimi starszymi*+ i nikt nie mógł ich powstrzymać. W tym czasie wysłano wiadomość do Dariusza, a on przysłał w tej sprawie oficjalne pismo.

6 To jest treść listu, który do króla Dariusza wysłał Tattenaj, namiestnik Zarzecza, i Szetar-Bozenaj oraz ich współpracownicy — niżsi rangą zarządcy Zarzecza. 7 W wysłanym liście napisali:

„Do króla Dariusza:

„Pokój tobie! 8 Niech król wie, że udaliśmy się do prowincji Judy, do domu wielkiego Boga. Dom ten jest budowany z potężnych kamieni i w ściany wstawia się belki. Ludzie pracują z zapałem i dzięki ich wysiłkom prace szybko posuwają się naprzód. 9 Zapytaliśmy ich starszych: ‚Kto wam wydał nakaz, żebyście budowali ten dom i dokończyli tę konstrukcję*?’+. 10 Zapytaliśmy też o ich imiona, żeby móc je zapisać i powiadomić cię, jak nazywają się ludzie, którzy tam przewodzą.

11 „A oni nam odpowiedzieli: ‚Jesteśmy sługami Boga nieba i ziemi i odbudowujemy dom, który postawiono wiele lat temu. Zbudował go wielki król Izraela+. 12 Ponieważ jednak nasi ojcowie rozgniewali Boga niebios+, On wydał ich w ręce babilońskiego króla Nabuchodonozora*+, Chaldejczyka, który zburzył ten dom+ i uprowadził lud na wygnanie do Babilonu+. 13 Ale Cyrus, król Babilonu, w pierwszym roku swojego panowania wydał nakaz, żeby odbudowano dom Boży+. 14 Co więcej, wziął ze świątyni w Babilonie złote i srebrne naczynia, które Nabuchodonozor zabrał z domu Bożego w Jerozolimie i sprowadził do świątyni w Babilonie+. Naczynia te przekazano człowiekowi o imieniu Szeszbaccar*+, którego Cyrus ustanowił namiestnikiem+. 15 Powiedział do niego: „Weź te naczynia i idź, odnieś je do świątyni w Jerozolimie. Niech dom Boży zostanie odbudowany na swoim dawnym miejscu”+. 16 Szeszbaccar przybył więc do Jerozolimy i położył fundamenty domu Bożego+. Jego odbudowa trwa aż do teraz, ale nie jest on jeszcze gotowy’+.

17 „Jeśli więc król uzna to za słuszne, niech wyśle ludzi, żeby sprawdzili dokumenty w skarbcu królewskim w Babilonie i ustalili, czy król Cyrus wydał nakaz odbudowy domu Bożego w Jerozolimie+. I niech król powiadomi nas o swojej decyzji w tej sprawie”.

6 Wtedy król Dariusz rozkazał przeszukać archiwa* Babilonu, w których przechowywano też skarby. 2 I w twierdzy w Ekbatanie w prowincji Media znaleziono zwój z następującym zapisem:

3 „Król Cyrus w pierwszym roku panowania wydał taki rozkaz w sprawie domu Bożego w Jerozolimie+: ‚Niech ten dom zostanie odbudowany i stanie się miejscem składania ofiar, i niech zostaną położone jego fundamenty. Wysokość domu ma wynosić 60 łokci* i szerokość 60 łokci+. 4 Jego mury mają być wykonane z trzech warstw potężnych kamieni i jednej warstwy belek+. Koszty pokryje dom królewski+. 5 A złote i srebrne naczynia, które Nabuchodonozor* zabrał z domu Bożego w Jerozolimie i sprowadził do Babilonu+, niech zostaną zwrócone i złożone w domu Bożym na swoim miejscu’”+.

6 „Dlatego Tattenaju, namiestniku Zarzecza*, i Szetar-Bozenaju oraz wy, ich współpracownicy, niżsi rangą zarządcy Zarzecza+, trzymajcie się z dala od tego miejsca. 7 Nie przeszkadzajcie w pracach przy domu Bożym. Namiestnik Żydów i ich starsi odbudują go na jego dawnym miejscu. 8 Wydaję też rozkaz dotyczący tego, co macie zrobić dla tych żydowskich starszych, aby odbudowali dom Boży: Niezwłocznie wypłaćcie im pieniądze z królewskiego skarbca+, które pochodzą z podatków pobieranych w Zarzeczu, żeby mogli bez przeszkód wykonywać swoje prace+. 9 A kapłanom, którzy są w Jerozolimie, koniecznie każdego dnia dostarczajcie zgodnie z ich prośbą wszystko, czego potrzebują — młode byki+, barany+ i jagnięta+ na całopalenia dla Boga niebios, a także pszenicę+, sól+, wino+ i oliwę+ — 10 żeby mogli stale składać ofiary, które sprawiają przyjemność Bogu niebios, oraz modlić się za życie króla i jego synów+. 11 Oprócz tego zarządzam, że jeśli ktoś naruszy to postanowienie, spotka go następująca kara: z jego domu będzie wyrwana belka i zostanie na niej zawieszony*, a jego dom stanie się publiczną latryną*. 12 I niech Bóg, który wybrał to miejsce na dom dla swojego imienia+, usunie każdego króla i każdy lud, który złamie ten rozkaz i będzie próbował zniszczyć dom Boży w Jerozolimie. Ja, Dariusz, wydaję ten rozkaz. Ma zostać wykonany natychmiast”.

13 Wtedy namiestnik Zarzecza Tattenaj oraz Szetar-Bozenaj+ i ich współpracownicy od razu wykonali wszystko, co polecił król Dariusz. 14 Żydowscy starsi, zachęceni prorokowaniem Aggeusza+ i Zachariasza+, wnuka Idda, dalej budowali i prace posuwały się naprzód+. Ukończyli budowę zgodnie z nakazem Boga Izraela+ i zgodnie z rozkazami Cyrusa+, Dariusza+ i Artakserksesa+, króla Persji. 15 Ukończyli ten dom w szóstym roku panowania króla Dariusza, trzeciego dnia miesiąca adar*.

16 Potem Izraelici, kapłani, Lewici+ i reszta dawnych wygnańców z radością obchodzili uroczystość oddania domu Bożego do użytku. 17 Podczas tej uroczystości złożyli w ofierze 100 byków, 200 baranów i 400 jagniąt. Złożyli też za całego Izraela ofiarę za grzech — 12 kozłów, odpowiednio do liczby plemion izraelskich+. 18 Poza tym wyznaczyli oddziały kapłanów i Lewitów do służby dla Boga w Jerozolimie+, zgodnie z tym, co jest napisane w księdze Mojżesza+.

19 A 14 dnia miesiąca pierwszego dawni wygnańcy obchodzili Paschę+. 20 Kapłani i Lewici, co do jednego, oczyścili się i wszyscy byli czyści+. Zarżnęli zwierzęta na ofiarę paschalną dla wszystkich dawnych wygnańców, dla innych kapłanów i dla siebie. 21 Potem Izraelici, którzy wrócili z wygnania, spożywali posiłek paschalny razem z każdym, kto się do nich przyłączył i porzucił nieczyste praktyki narodów tej ziemi, żeby oddawać cześć* Jehowie, Bogu Izraela+. 22 Następnie przez siedem dni radośnie obchodzili Święto Przaśników+, bo Jehowa napełnił ich radością i sprawił, że król Asyrii był do nich przychylnie nastawiony+, dzięki czemu wsparł ich* w pracy przy domu prawdziwego Boga, Boga Izraela.

7 Po tych wydarzeniach, za panowania Artakserksesa+, króla Persji, powrócił Ezdrasz*+ — syn Serajasza+, syna Azariasza, syna Chilkiasza+, 2 syna Szalluma, syna Cadoka, syna Achituba, 3 syna Amariasza, syna Azariasza+, syna Merajota, 4 syna Zerachiasza, syna Uzziego, syna Bukkiego, 5 syna Abiszui, syna Pinechasa+, syna Eleazara+, syna Aarona+, naczelnego kapłana. 6 Ten Ezdrasz przybył z Babilonu. Był przepisywaczem* i doskonale znał* Prawo Mojżeszowe+, które dał Jehowa, Bóg Izraela. Król spełnił każdą prośbę Ezdrasza, bo Jehowa, jego Bóg, go wspierał*.

7 Razem z Ezdraszem do Jerozolimy wyruszyli niektórzy Izraelici, kapłani, Lewici+, śpiewacy+, odźwierni+ i słudzy świątynni*+. Było to w siódmym roku panowania króla Artakserksesa. 8 W miesiącu piątym siódmego roku panowania tego króla Ezdrasz przybył do Jerozolimy. 9 Wyruszył z Babilonu pierwszego dnia miesiąca pierwszego, a do Jerozolimy dotarł pierwszego dnia miesiąca piątego, bo jego dobry Bóg go wspierał+. 10 Ezdrasz przygotował swoje serce*, żeby badać Prawo Jehowy, przestrzegać go+ i uczyć w Izraelu zawartych w nim przepisów i postanowień+.

11 To jest odpis listu, który król Artakserkses przekazał Ezdraszowi — kapłanowi i przepisywaczowi, znawcy* przykazań i przepisów, które Jehowa dał Izraelitom:

12 * „Artakserkses+, król królów, do kapłana Ezdrasza, przepisywacza Prawa Boga niebios: Niech twój pokój będzie obfity! 13 Zarządzam, że jeśli w moim królestwie ktoś z ludu Izraela albo ktoś z jego kapłanów czy Lewitów chce pójść z tobą do Jerozolimy, niech idzie+. 14 Bo król i jego siedmiu doradców posyłają cię, żebyś sprawdził, czy w Judzie i Jerozolimie przestrzega się Prawa twojego Boga, które jest w twojej ręce, 15 i żebyś zabrał srebro i złoto, które król i jego doradcy dobrowolnie ofiarowali Bogu Izraela mieszkającemu w Jerozolimie. 16 Weź też srebro i złoto, które zbierzesz* w całej prowincji babilońskiej, oraz dary, które lud i kapłani dobrowolnie składają na dom swojego Boga w Jerozolimie+. 17 Jak najszybciej kup za te pieniądze byki+, barany+, jagnięta+, a także ziarno+ i płyny+, które się składa na ofiarę razem z nimi. Złóż to na ołtarzu domu waszego Boga w Jerozolimie.

18 „A z resztą srebra i złota ty i twoi bracia zrobicie, co uznacie za słuszne, zgodnie z wolą waszego Boga. 19 Wszystkie powierzone ci naczynia, których używa się do służby w domu twojego Boga, dostarcz do Jerozolimy i postaw przed Bogiem+. 20 Pozostałe wydatki na potrzeby domu twojego Boga, jakie będziesz musiał pokryć, pokryjesz ze środków skarbca królewskiego+.

21 „Ja, król Artakserkses, wydaję rozkaz wszystkim skarbnikom Zarzecza*: Natychmiast spełniajcie wszelkie prośby kapłana Ezdrasza+, przepisywacza Prawa Boga niebios — 22 dawajcie mu aż do 100 talentów* srebra, 100 korów* pszenicy, 100 batów* wina+, 100 batów oliwy+, a soli+ bez ograniczeń. 23 Wszystko, co Bóg niebios rozkaże w związku ze swoim domem, niech zostanie gorliwie wykonane, żeby Bóg niebios+ nie zapłonął gniewem przeciwko państwu króla i jego synom+. 24 Informuję was też, że nie wolno nakładać żadnego podatku, daniny+ ani cła na któregokolwiek z kapłanów, Lewitów, muzyków+, odźwiernych, sług świątynnych*+ i pracowników tego domu Bożego.

25 „A ty, Ezdraszu, kierując się mądrością, którą otrzymałeś od swojego Boga*, ustanów urzędników sądowych i sędziów, żeby sądzili wszystkich mieszkańców Zarzecza, którzy znają prawa twojego Boga. A jeśli ktoś ich nie zna, to macie go nauczyć+. 26 Natomiast każdy, kto nie przestrzega Prawa twojego Boga i prawa króla, niech będzie niezwłocznie ukarany czy to śmiercią, czy wygnaniem, czy grzywną, czy uwięzieniem”.

27 Chwała Jehowie, Bogu naszych przodków, który zaszczepił w sercu króla myśl o upiększeniu domu Jehowy w Jerozolimie!+ 28 W swojej lojalnej miłości zjednał mi przychylność króla+, jego doradców+ oraz wszystkich jego potężnych książąt. I nabrałem odwagi*, ponieważ wspierał mnie Jehowa, mój Bóg, i zebrałem przywódców* Izraela, żeby wyruszyli ze mną w drogę.

8 To są głowy rodów oraz rodowód tych, którzy za panowania króla Artakserksesa wyruszyli ze mną z Babilonu+: 2 z synów Pinechasa+ — Gerszom; z synów Itamara+ — Daniel; z synów Dawida — Chattusz; 3 z synów Szechaniasza i z synów Parosza — Zachariasz, a razem z nim 150 mężczyzn wymienionych w rodowodzie; 4 z synów Pachat-Moaba+ — Eliehoenaj, syn Zerachiasza, a z nim 200 mężczyzn; 5 z synów Zattu+ — Szechaniasz, syn Jachazjela, a z nim 300 mężczyzn; 6 z synów Adina+ — Ebed, syn Jonatana, a z nim 50 mężczyzn; 7 z synów Elama+ — Jeszajasz, syn Ataliasza, a z nim 70 mężczyzn; 8 z synów Szefatiasza+ — Zebadiasz, syn Michaela, a z nim 80 mężczyzn; 9 z synów Joaba — Abdiasz, syn Jechiela, a z nim 218 mężczyzn; 10 z synów Baniego — Szelomit, syn Josifiasza, a z nim 160 mężczyzn; 11 z synów Bebaja+ — Zachariasz, syn Bebaja, a z nim 28 mężczyzn; 12 z synów Azgada+ — Jochanan, syn Hakkatana, a z nim 110 mężczyzn; 13 z synów Adonikama+ — ci, którzy powrócili jako ostatni: Elifelet, Jejel i Szemajasz, a z nimi 60 mężczyzn; 14 z synów Bigwaja+ — Utaj i Zabbud, a z nimi 70 mężczyzn.

15 Zebrałem ich nad rzeką, która wpada do Ahawy+, i tam rozbiliśmy obóz na trzy dni. Ale gdy dokonałem przeglądu ludu i kapłanów, nie znalazłem wśród nich żadnego Lewity*. 16 Wezwałem więc Eliezera, Ariela, Szemajasza, Elnatana, Jariba, Elnatana, Natana, Zachariasza i Meszullama, którzy byli przywódcami, a także nauczycieli — Jojariba i Elnatana. 17 Poleciłem im pójść do Idda, przywódcy w miejscu o nazwie Kasifia, i przekazać jemu oraz jego braciom — sługom świątynnym* mieszkającym w Kasifii — żeby przyprowadzili do nas ludzi, którzy mogą pełnić służbę w domu naszego Boga. 18 Ponieważ nasz dobry Bóg nas wspierał*, przyprowadzono do nas Szerebiasza+, rozsądnego człowieka, wywodzącego się z synów Machliego+, wnuka Lewiego, syna Izraela, a razem z nim jego synów i braci — w sumie 18 mężczyzn. 19 Przyprowadzono też Chaszabiasza, a z nim Jeszajasza z Merarytów+, jego braci i ich synów — w sumie 20 mężczyzn. 20 A spośród sług świątynnych*, których Dawid i książęta oddali na służbę Lewitom, przyprowadzono 220 mężczyzn. Wszyscy oni zostali wymienieni w rodowodzie imiennie.

21 Następnie tam nad rzeką Ahawą ogłosiłem post, żebyśmy się upokorzyli przed naszym Bogiem i prosili Go o ochronę w czasie podróży dla nas, naszych dzieci i całego dobytku. 22 Wstydziłem się prosić króla o żołnierzy i jeźdźców, żeby nas w drodze chronili przed wrogami, bo powiedzieliśmy królowi: „Nasz dobry Bóg wspiera wszystkich*, którzy Go szukają+, ale swoją siłę i gniew wymierza przeciwko każdemu, kto Go porzuca”+. 23 Tak więc pościliśmy i prosiliśmy naszego Boga w tej sprawie, a On wysłuchał naszych błagań+.

24 Potem spośród przełożonych kapłanów wybrałem 12 — Szerebiasza, Chaszabiasza+ i 10 ich braci. 25 Odważyłem im srebro, złoto i różne przedmioty — dar na dom naszego Boga złożony przez króla, jego doradców i książąt oraz wszystkich Izraelitów+. 26 Odważyłem więc i dałem im 650 talentów* srebra, 100 srebrnych przedmiotów o wartości 2 talentów, 100 talentów złota, 27 20 złotych czarek o wartości 1000 darejków* i dwa przedmioty z lśniącej czerwienią czystej miedzi, które były tak cenne jak złoto.

28 Powiedziałem im: „Jesteście dla Jehowy święci+ i te przedmioty są święte, a srebro i złoto stanowią dobrowolną ofiarę dla Jehowy, Boga waszych przodków. 29 Strzeżcie tego pilnie, dopóki nie przybędziecie do Jerozolimy i nie odważycie wszystkiego w salach* domu Jehowy przed przełożonymi kapłanów, Lewitami oraz książętami rodów Izraela”+. 30 Kapłani i Lewici wzięli więc odważone srebro, złoto i różne przedmioty, żeby je zanieść do Jerozolimy, do domu naszego Boga.

31 W końcu, 12 dnia miesiąca pierwszego+, wyruszyliśmy znad rzeki Ahawy+ do Jerozolimy, a nasz Bóg nas wspierał i chronił w drodze przed wrogami i bandytami. 32 Przyszliśmy do Jerozolimy+ i upłynęły trzy dni. 33 Czwartego dnia w domu naszego Boga odważyliśmy srebro, złoto oraz różne przedmioty+ i przekazaliśmy to Meremotowi+, synowi kapłana Urijasza, Eleazarowi, synowi Pinechasa, oraz Lewitom — Jozabadowi+, synowi Jeszui, i Noadiaszowi, synowi Binnuja+. 34 Po tym, jak wszystkie te rzeczy zostały policzone i zważone, zapisano ich całkowitą wagę. 35 Dawni wygnańcy, którzy powrócili z niewoli, złożyli Bogu Izraela ofiary całopalne: 12 byków+ za całego Izraela, 96 baranów+, 77 baranków i 12 kozłów+ jako ofiarę za grzech. Wszystko to było całopaleniem dla Jehowy+.

36 Potem wręczyliśmy dekrety króla+ jego satrapom* oraz namiestnikom Zarzecza*+, a oni wspierali lud i dom prawdziwego Boga+.

9 Po tym wszystkim podeszli do mnie książęta i powiedzieli: „Lud izraelski, kapłani i Lewici nie trzymają się z dala od narodów tych ziem i ich obrzydliwych zwyczajów+ — zwyczajów Kananejczyków, Hetytów, Peryzzytów, Jebusytów, Ammonitów, Moabitów, Egipcjan+ i Amorytów+. 2 Spośród ich córek wzięli żony dla siebie i swoich synów+. I tak oni — święte potomstwo+ — zmieszali się z okolicznymi narodami+. A książęta i zarządcy przodowali w tej niewierności”.

3 Gdy tylko o tym usłyszałem, rozdarłem swoje szaty*, zacząłem rwać sobie włosy z głowy i z brody i usiadłem wstrząśnięty. 4 Zebrali się przy mnie wszyscy, którzy odnosili się z szacunkiem* do słów Boga Izraela i byli głęboko poruszeni niewiernością dawnych wygnańców, a ja siedziałem wstrząśnięty aż do wieczornej ofiary zbożowej*+.

5 W czasie, gdy składano wieczorną ofiarę zbożową+, przestałem się upokarzać i się podniosłem. W rozdartych szatach upadłem na kolana i wyciągnąłem ręce do Jehowy, mojego Boga. 6 Powiedziałem: „Boże mój, tak się wstydzę. Nie jestem godny zwrócić się do Ciebie w modlitwie, mój Boże, bo nasze grzechy sięgnęły nam ponad głowy, a nasza wina urosła aż do nieba+. 7 Od dni naszych przodków aż do dzisiaj ciąży na nas wielka wina+. Z powodu swoich grzechów my, nasi królowie i kapłani zostaliśmy wydani w ręce królów tych ziem. Zabijano nas mieczem+, brano do niewoli+, grabiono+ i poniżano, i tak jest do dzisiaj+. 8 Ale na krótką chwilę, Jehowo, nasz Boże, spojrzałeś na nas przychylnie — pozwoliłeś uratować się ostatkowi naszego ludu i dałeś nam bezpieczne schronienie* w swoim świętym miejscu*+, żeby nasze oczy się rozświetliły, Boże, i żebyśmy w niewoli trochę odetchnęli. 9 Bo chociaż jesteśmy niewolnikami+, to nie opuściłeś nas w niewoli, nasz Boże, ale okazałeś nam lojalną miłość. Zjednałeś nam przychylność królów Persji+, na nowo dodałeś sił, żebyśmy podnieśli z ruin Twój dom+, i zapewniłeś nam ochronę* w Judzie i Jerozolimie.

10 „A teraz co mamy powiedzieć, nasz Boże? Przecież porzuciliśmy Twoje przykazania, 11 które nam dałeś za pośrednictwem swoich sług proroków, mówiąc: ‚Ziemia, do której wchodzicie, żeby wziąć ją na własność, jest ziemią nieczystą z powodu nieczystości tamtejszych narodów, które napełniły ją swoimi obrzydliwymi zwyczajami od krańca do krańca+. 12 Dlatego nie dawajcie swoich córek ich synom i nie bierzcie ich córek dla swoich synów+. Nigdy nie działajcie na rzecz ich pokoju i dobrobytu+ — wtedy nabierzecie sił, będziecie jedli to, co dobre w tej ziemi, i przekażecie ją w dziedzictwie swoim synom na zawsze’. 13 Po tym wszystkim, co nas spotkało z powodu złych czynów i wielkiej winy — bo Ty, nasz Boże, nie ukarałeś nas za grzech tak, jak na to zasłużyliśmy+, ale pozwoliłeś nam się uratować+ — 14 czy znowu mielibyśmy łamać Twoje przykazania i spowinowacać się z narodami, które dopuszczają się tych obrzydliwych rzeczy?+ Czy nie rozgniewałbyś się na nas do tego stopnia, że całkowicie byś nas wytracił i nikogo nie pozostawił przy życiu? 15 O Jehowo, Boże Izraela, Ty jesteś prawy+, dlatego ostatek naszego ludu ocalał i przeżyliśmy do dzisiaj. Teraz przyszliśmy do Ciebie z naszą winą, choć po tym wszystkim, co zrobiliśmy, nikt z nas nie ma prawa stanąć przed Tobą”+.

10 Kiedy Ezdrasz się modlił+ i wyznawał grzechy, płacząc i leżąc twarzą do ziemi przed domem prawdziwego Boga, zebrało się przy nim mnóstwo Izraelitów — mężczyźni, kobiety i dzieci. Wszyscy zanosili się od płaczu. 2 Wtedy do Ezdrasza odezwał się Szechaniasz, syn Jechiela+, wywodzący się z synów Elama+: „Postąpiliśmy niewiernie wobec naszego Boga, poślubiając* kobiety z narodów tej ziemi+. Mimo to jest jeszcze nadzieja dla Izraela. 3 Dlatego zawrzyjmy przymierze z naszym Bogiem+ i zobowiążmy się, że odprawimy wszystkie te żony i ich dzieci — zgodnie z poleceniem Jehowy oraz tych, którzy odnoszą się z szacunkiem* do przykazań naszego Boga+. Zróbmy tak, jak nakazuje Prawo. 4 Wstań, bo to ty musisz zająć się tą sprawą, a my jesteśmy z tobą. Bądź odważny i działaj”.

5 Wtedy Ezdrasz wstał i polecił przełożonym kapłanów, Lewitom i wszystkim Izraelitom przysiąc, że zrobią tak, jak postanowiono+. Złożyli więc przysięgę. 6 A Ezdrasz odszedł sprzed domu prawdziwego Boga i udał się do sali* Jehochanana, syna Eliasziba. A gdy tam poszedł, nic nie jadł ani nie pił, ponieważ bardzo się smucił z powodu niewierności ludu, który wrócił z wygnania+.

7 Potem w całej Jerozolimie i Judzie ogłoszono, że wszyscy dawni wygnańcy mają zebrać się w Jerozolimie. 8 Zgodnie z decyzją książąt i starszych każdy, kto by nie przyszedł w ciągu trzech dni, miał zostać pozbawiony mienia* i usunięty ze zboru wygnańców+. 9 Tak więc w ciągu trzech dni wszyscy mężczyźni z plemion Judy i Beniamina zebrali się w Jerozolimie. I 20 dnia miesiąca dziewiątego cały lud siedział na dziedzińcu domu prawdziwego Boga, drżąc z powodu tego, co się działo, oraz z powodu ulewnego deszczu.

10 Wtedy kapłan Ezdrasz wstał i powiedział do nich: „Postąpiliście niewiernie, ponieważ wzięliście za żony cudzoziemki+. W ten sposób powiększyliście winę Izraela. 11 Dlatego teraz wyznajcie swoje grzechy Jehowie, Bogu waszych przodków, i postąpcie zgodnie z Jego wolą. Oddzielcie się od narodów tej ziemi i odprawcie swoje cudzoziemskie żony”+. 12 Na to cały zbór odpowiedział donośnym głosem: „Mamy obowiązek zrobić dokładnie tak, jak powiedziałeś. 13 Ale zebrało się mnóstwo ludzi i jest pora deszczowa. Nie możemy długo stać na dworze, a ta sprawa nie zajmie jednego czy dwóch dni, bo przez swój bunt bardzo zgrzeszyliśmy. 14 Prosimy więc, niech nasi książęta reprezentują cały zbór+, a ci, którzy poślubili cudzoziemki, niech w wyznaczonych terminach przychodzą z naszych miast razem ze starszymi i sędziami swojego miasta. Dzięki temu sprawa zostanie rozwiązana i nasz Bóg przestanie płonąć na nas gniewem”.

15 Przeciwko tej decyzji wystąpił tylko Jonatan, syn Asahela, i Jachzejasz, syn Tikwy, a poparli ich Lewici Meszullam i Szabbetaj+. 16 Ale dawni wygnańcy zrobili tak, jak postanowiono. Pierwszego dnia miesiąca dziesiątego kapłan Ezdrasz i mężczyźni, którzy byli głowami rodów, wszyscy wyznaczeni imiennie, zebrali się, żeby zająć się sprawą. 17 Do pierwszego dnia miesiąca pierwszego pozałatwiali sprawy wszystkich mężczyzn, którzy wzięli sobie za żony cudzoziemki. 18 I okazało się, że z cudzoziemkami ożenili się niektórzy synowie kapłanów+: z synów Jeszui+, syna Jehocadaka, i jego braci — Maasejasz, Eliezer, Jarib i Gedaliasz. 19 Obiecali* jednak, że odprawią swoje żony i że za swoją winę każdy złoży w ofierze barana+.

20 Z synów Immera+: Chanani i Zebadiasz; 21 z synów Charima+: Maasejasz, Eliasz, Szemajasz, Jechiel i Uzzjasz; 22 z synów Paszchura+: Elioenaj, Maasejasz, Ismael, Netanel, Jozabad i Eleasa. 23 Z Lewitów: Jozabad, Szimej, Kelajasz (czyli Kelita), Petachiasz, Juda i Eliezer; 24 ze śpiewaków: Eliaszib; z odźwiernych: Szallum, Telem i Uri.

25 Z ludu Izraela — z synów Parosza+: Ramiasz, Jizzjasz, Malkijasz, Mijjamin, Eleazar, Malkijasz i Benajasz; 26 z synów Elama+: Mattaniasz, Zachariasz, Jechiel+, Abdi, Jeremot i Eliasz; 27 z synów Zattu+: Elioenaj, Eliaszib, Mattaniasz, Jeremot, Zabad i Aziza; 28 z synów Bebaja+: Jehochanan, Chananiasz, Zabbaj i Atlaj; 29 z synów Baniego: Meszullam, Malluch, Adajasz, Jaszub, Szeal i Jeremot; 30 z synów Pachat-Moaba+: Adna, Kelal, Benajasz, Maasejasz, Mattaniasz, Becalel, Binnuj i Manasses; 31 z synów Charima+: Eliezer, Jiszszijasz, Malkijasz+, Szemajasz, Szimeon, 32 Beniamin, Malluch i Szemariasz; 33 z synów Chaszuma+: Mattenaj, Mattatta, Zabad, Elifelet, Jeremaj, Manasses i Szimej; 34 z synów Baniego: Maadaj, Amram, Uel, 35 Benajasz, Bedejasz, Keluhi, 36 Waniasz, Meremot, Eliaszib, 37 Mattaniasz, Mattenaj i Jaasaj; 38 z synów Binnuja: Szimej, 39 Szelemiasz, Natan, Adajasz, 40 Machnadbaj, Szaszaj, Szaraj, 41 Azarel, Szelemiasz, Szemariasz, 42 Szallum, Amariasz i Józef; 43 z synów Nebo: Jejel, Mattitiasz, Zabad, Zebina, Jaddaj, Joel i Benajasz. 44 Ci wszyscy wzięli sobie kiedyś cudzoziemskie żony+, a teraz odprawili je razem z ich dziećmi+.