KSIĘGA NAHUMA
1 Wypowiedź przeciwko Niniwie+. Księga wizji Nahuma* z Elkosz:
2 Jehowa to Bóg wymagający wyłącznego oddania+ i wywierający zemstę.
Jehowa dokonuje odpłaty. Jest gotowy dać upust swojemu gniewowi+.
Jehowa bierze odwet na swoich wrogach.
Trwa w gniewie na swych nieprzyjaciół.
3 Jehowa jest nieskłonny do gniewu*+, choć ma wielką moc+.
Ale Jehowa w żadnym razie nie powstrzyma się od wymierzenia zasłużonej kary+.
Przybędzie w niszczycielskim wichrze i w burzy,
a pył pod Jego stopami będzie się unosił niczym chmury+.
4 On gromi morze+ i je wysusza,
sprawia, że wysychają wszystkie rzeki+,
schnie Baszan i Karmel+,
więdnie kwiecie Libanu.
6 Kto się ostoi, gdy da On wyraz swojemu oburzeniu?+
Kto zniesie żar Jego gniewu?+
Jego złość zapłonie jak ogień,
z Jego powodu rozpadną się skały.
7 Jehowa jest dobry+, jest twierdzą w dniu udręki+.
Pamięta* o tych, którzy szukają u Niego schronienia+.
8 Sprowadzi niszczycielską powódź i doszczętnie zniszczy Niniwę*.
Jego nieprzyjaciół będzie ścigać ciemność.
9 Jaki spisek uknujecie przeciw Jehowie?
On dokona całkowitej zagłady.
Udręka nie nastanie po raz drugi+.
10 Mieszkańcy Niniwy są spleceni razem niczym gąszcz cierni,
przypominają tych, którzy odurzyli się piwem*,
ale zostaną strawieni jak słoma.
12 Oto co mówi Jehowa:
Ukarałem cię*, ale już więcej nie będę cię karał.
14 A co się tyczy ciebie*, ja, Jehowa, postanawiam:
‚Twoje imię odejdzie w niepamięć.
Z domu* twoich bogów usunę rzeźbione wizerunki i posągi z metalu.
Przygotuję dla ciebie grób, bo zasługujesz na pogardę’.
Judo, obchodź swoje święta+, spełniaj swe śluby.
Bo już nigdy więcej nie przejdzie przez ciebie żaden nikczemnik.
Zostanie doszczętnie zniszczony”.
2 Nadciąga przeciwko tobie* ten, który cię rozproszy+.
Strzeż fortyfikacji.
Uważnie obserwuj drogę.
Przygotuj się*, zbierz wszystkie swoje siły.
2 Jehowa przywróci Jakubowi wspaniałość,
Izraelowi świetność.
Bo grabieżcy go splądrowali+,
zniszczyli jego latorośle.
3 Tarcze potężnych wojowników mają kolor czerwony,
żołnierze są ubrani w szkarłat.
W dniu przygotowania do bitwy
żelazne okucia rydwanów wojennych błyszczą jak ogień,
wojownicy wymachują włóczniami z drzewa jałowcowego.
4 Rydwany wojenne szaleńczo mkną po ulicach,
pędzą tu i tam po placach.
Świecą jak płonące pochodnie, lśnią jak błyskawice.
5 Król wzywa swoich doborowych wojowników.
Biegnąc, potykają się.
Śpieszą do muru miasta,
ustawiają barykady.
6 Bramy rzek zostają otwarte
i pałac się wali.
7 Została obnażona i jest prowadzona na wygnanie — tak jak postanowiono.
Jej niewolnice jęczą, kwilą jak gołębie
i ze smutku biją się w piersi*.
8 Przez całe swe dzieje Niniwa+ była jak sadzawka wypełniona po brzegi.
A teraz jej wody odpływają.
„Stójcie! Stójcie!”
Ale nikt się nie odwraca+.
9 Rabujcie srebro, rabujcie złoto!
Bo skarby są nieprzebrane,
bez liku tu wszelkiego rodzaju kosztowności.
10 Miasto opustoszało, jest wyludnione, zrujnowane!+
Serca truchleją ze strachu*, kolana się uginają, nogi się trzęsą,
wszystkie twarze płoną.
11 Gdzie jest to lwie legowisko+, żerowisko młodych lwów*?
Gdzie jest to miejsce, do którego lew prowadził swoje młode
i w którym nikt ich nie płoszył?
12 Już dość ofiar rozszarpał on dla swych lwiątek,
zadusił dla swoich lwic.
Napełniał zdobyczą swe legowiska,
swoje kryjówki rozszarpanymi zwierzętami.
13 „Wystąpię przeciwko tobie” — oświadcza Jehowa, Bóg Zastępów+.
„Z dymem puszczę twoje rydwany wojenne+.
Twoje młode lwy* pochłonie miecz.
I położę kres twojemu plądrowaniu na ziemi.
Nie będzie już słychać głosu twych posłańców”+.
3 Biada miastu przelewającemu krew!
Pełno w nim oszustwa i grabieży.
Nigdy nie przestaje uganiać się za zdobyczą!
2 Słychać trzask biczów i turkot kół.
Cwałują konie, podskakują rydwany.
3 Mkną jeźdźcy, lśnią miecze, połyskują włócznie.
Wszędzie leży mnóstwo zabitych, stosy trupów.
Zwłokom nie ma końca,
tak iż potykają się o martwe ciała.
4 A wszystko to dlatego, że ta prostytutka bez umiaru oddaje się prostytucji.
Powabna, urodziwa, mistrzyni w uprawianiu czarów
usidla narody swoją rozwiązłością, ludy swoimi czarami.
5 „Wystąpię przeciwko tobie*” — oświadcza Jehowa, Bóg Zastępów+.
„Uniosę w górę twoją szatę i zarzucę ci ją na twarz.
I sprawię, że narody zobaczą cię nagą,
królestwa ujrzą twoją hańbę.
6 Obrzucę cię brudami
i uczynię cię godną pogardy.
Zrobię z ciebie widowisko+.
7 I każdy, kto cię zobaczy, ucieknie przed tobą+ i powie:
‚Niniwa została zniszczona!
Czy ktoś będzie jej żałował?’.
Gdzie znajdę dla ciebie pocieszycieli?
8 Czy jesteś lepsza niż No-Amon*+, które rozsiadło się nad kanałami Nilu?+
Wody otaczały je ze wszystkich stron.
Morzu zawdzięczało swe bogactwo i morze było jego murem.
9 Źródłem jego wielkiej siły była Etiopia i Egipt.
Put+ i Libijczycy śpieszyli mu z pomocą+.
Jego dzieci roztrzaskiwano na rogach* wszystkich ulic.
O jego szanowanych mieszkańców rzucano losy,
wszystkie ważne osobistości zakuto w kajdany.
11 Ty również będziesz zataczać się jak pijana+.
Będziesz się ukrywać.
Będziesz szukać schronienia przed wrogiem.
12 Wszystkie twoje fortyfikacje są jak drzewa figowe z pierwszymi dojrzałymi owocami.
Wystarczy potrząsnąć drzewem, a owoce wpadną do ust tego, kto chce je zjeść.
13 Twoi wojownicy są jak kobiety.
Twoje bramy szeroko się otworzą przed nieprzyjaciółmi,
ich zasuwy strawi ogień.
14 Naczerp sobie wody na czas oblężenia+.
Umocnij swoje fortyfikacje.
Wejdź w błoto i udeptuj glinę,
weź sobie formę do wyrabiania cegieł.
15 Ale i tak strawi cię ogień.
Wytnie cię miecz+.
Pochłonie cię tak, jak młoda szarańcza pochłania rośliny+ —
nawet gdyby twoi mieszkańcy byli liczni jak ona,
tak, nawet gdyby byli liczni jak szarańcza,
16 i gdyby twoich kupców było więcej niż gwiazd na niebie.
Młoda szarańcza linieje i odlatuje.
17 Twoi strażnicy są jak taka szarańcza,
jak chmara szarańczy twoi doborowi wojownicy.
W zimny dzień chowają się one w szczelinach kamiennych murów.
Ale wystarczy, że zaświeci słońce, a odlatują,
i nikt nie wie, gdzie się podziały.
18 Królu Asyrii, twoi pasterze przysypiają,
dygnitarze nie opuszczają swoich domów.
Twój lud jest rozproszony po górach
i nie ma nikogo, kto by go zebrał+.
19 Nic nie ukoi twojego nieszczęścia, Niniwo.
Twoja rana się nie zagoi.
Wszyscy, którzy o tobie usłyszą, zaklaszczą w dłonie+.
Bo kto nie cierpiał z powodu twojego niepohamowanego okrucieństwa?”+
Imię to znaczy „pocieszyciel”.
Lub „cierpliwy”.
Lub „z powodu Jego oblicza”.
Lub „troszczy się”. Dosł. „zna”.
Dosł. „jej miejsce”.
Lub „piwem pszenicznym”.
Chodzi o Niniwę.
Dosł. „oni”.
Możliwe też „zostaną zniszczeni, kiedy On przejdzie”.
Chodzi o Judę.
Chodzi o Asyrię.
Lub „ze świątyni”.
Lub „stopy niosącego”.
Chodzi o Niniwę.
Dosł. „wzmocnij biodra”.
Dosł. „w serce”.
Dosł. „topnieją”.
Lub „młodych grzywiastych lwów”.
Lub „młode grzywiaste lwy”.
Chodzi o Niniwę.
Czyli Teby.
Lub „u wylotu”.