MACIEJ

(prawdopodobnie skrócona forma hebr. imienia Mattitiasz: „dar Jehowy”).

Uczeń wybrany przez losowanie na apostoła w miejsce Judasza Iskariota. Po wniebowstąpieniu Jezusa Piotr zwrócił uwagę, że psalmista Dawid nie tylko zapowiedział odstępstwo Judasza (Ps 41:9), ale też napisał: „Niech jego urząd nadzorcy przejmie ktoś inny” (Ps 109:8); dlatego Piotr zaproponował uczniom, zebranym w liczbie ok. 120, by wybrano kogoś na to stanowisko. Wysunięto kandydaturę Józefa Barsabbasa i Macieja; po modlitwie rzucono losy i wybrany został Maciej. Działo się to zaledwie kilka dni przed wylaniem ducha świętego i jest to ostatnia opisana w Biblii sytuacja, gdy w celu poznania woli Jehowy użyto losów (Dz 1:15-26).

Jak wynika ze słów Piotra (Dz 1:21, 22), Maciej był naśladowcą Chrystusa przez cały trzyipółletni okres jego służby, ściśle współpracował z apostołami i przypuszczalnie należał do 70 uczniów, których Jezus rozesłał, by głosili dobrą nowinę (Łk 10:1). Gdy został wybrany, „doliczono go do jedenastu apostołów” (Dz 1:26); kiedy więc zaraz potem Dzieje Apostolskie wspominają o apostołach lub „dwunastu”, do grona tego należał już Maciej (Dz 2:37, 43; 4:33, 36; 5:12, 29; 6:2, 6; 8:1, 14; 9:27; zob. PAWEŁ 1).