Radykalna zmiana

ZA CZASÓW proroka Izajasza mieszkanki Jeruzalem były bardzo wyniosłe; ubierały się w krzykliwe stroje i obwieszały kosztownymi ozdobami. Kiedy chciały wyjść za mąż, nie brakowało odpowiednich mężczyzn (Izaj. 3:16-24). Jehowa przepowiedział jednak za pośrednictwem Izajasza, że wkrótce nastąpi pod tym względem radykalna zmiana: „Mężczyźni twoi od miecza poginą, dzielna młódź twoja polegnie na wojnie” (Izaj. 3:25, Biblia poznańska). Na kobietach jeruzalemskich te fakty miały się odbić w następujący sposób: „Siedem niewiast uchwyci się jednego mężczyzny w ów dzień mówiąc: ‛Swój chleb będziemy jadły i we własną odzież się ubierały. Dozwól nam tylko nosić twoje imię. Odejmij nam hańbę’” (Izaj. 4:1).

Miało więc zostać tak mało kandydatów do małżeństwa, że siedem kobiet z własnej inicjatywy zwróci się do pierwszego lepszego mężczyzny z prośbą o poślubienie. Jedynym ich pragnieniem będzie nazywanie się od jego imienia, a tym samym uwolnienie od wstydu, że nie są mężatkami. Prawo Mojżeszowe nakładało na Izraelitę obowiązek zadbania o wyżywienie i odzienie dla żony (Wyjścia 21:10). Ale znalazłszy się w opisanym rozpaczliwym położeniu, kobiety miały być nawet gotowe do zwolnienia mężczyzny od powinności nakazanych w Prawie, przyrzekając, że będą ‛jeść swój chleb i ubierać się we własną odzież’.