Co daje spokojne serce

WSPÓŁCZESNA medycyna już dawno stwierdziła, że niepohamowany gniew szkodliwie oddziałuje na organizm. Przeszło sto lat temu w czasopiśmie The Journal of the American Medical Association (JAMA) powiedziano: „Kiedy ktoś pada martwy po ataku gniewu, mówi się nieraz, że miał słabe serce, które nie wytrzymało napięcia wynikającego ze stanu umysłu. Chyba mało kto przypuszcza, iż jest to zaledwie punkt kulminacyjny długiej serii takich napadów szału, będących bezpośrednią przyczyną stanu serca”.

Powyższy komentarz bynajmniej nie dziwi uważnych czytelników Słowa Bożego, Biblii. Jakieś 29 wieków wcześniej, nim we wspomnianym periodyku wypowiedziano się na temat groźnych skutków złych humorów, król Salomon napisał pod natchnieniem: „Serce spokojne jest życiem ciała” (Przysłów [Przypowieści] 14:30, Biblia poznańska). Słowa te po dziś dzień nic nie straciły na aktualności.

Dzięki zachowywaniu spokoju zaoszczędzamy sobie wielu chorób często związanych ze stresem, takich jak podwyższone ciśnienie krwi, bóle głowy czy trudności z oddychaniem. Ale jeśli ‛zaprzestaniemy gniewu i zaniechamy zapalczywości’, wywrze to korzystny wpływ nie tylko na nasze zdrowie, lecz także na stosunki z drugimi (Psalm 37:8). Jezus był łagodnie usposobiony i szczerze troszczył się o ludzi, toteż w sposób naturalny lgnęli do niego (Marka 6:31-34). Gdy będziemy dbać o to, by nasze serce było spokojne, również staniemy się dla innych pokrzepieniem (Mateusza 11:28-30).