Pasterskie odwiedziny starszych
1 W pogrążonym w ciemności duchowej świecie zbory ludu Jehowy są jak świeczniki wypromieniowujące światło. Co dostarcza im energii potrzebnej do wydawania tego światła? Tą energią jest niewidzialna, czynna siła, duch Boży, przez którego Jezus Chrystus kieruje zborami swoich wiernych naśladowców. To duch Boży pobudza nas do zachowywania wierności i niezłomności w próbach. Ten duch pobudza braci do miłości i dobrych uczynków. Dzięki niemu w zborze panuje pokój, zgoda, harmonia i miła atmosfera. Oprócz tego Jehowa przewidział dla swego ludu pasterzy i nadzorców, którzy by dbali o to, żeby każdy zbór był silny duchowo. Czy w waszym zborze „starsi” dbają o to, by poszczególni bracia mieli usposobienie duchowe? W jaki sposób można to osiągnąć?
2 Zbór składa się z jednostek. Im silniejsze będą te jednostki, tym mocniejszy będzie zbór jako całość i tym silniejsze będzie wypromieniowywane przezeń światło. Nadzorcy, czy interesujecie się tym, jak dalece poszczególni bracia okazują poszanowanie dla Jehowy i Jego zamierzenia? Czy przejawiają wzajemną miłość i radość z uczęszczania na zebrania, ze studium osobistego, z dawania innym dobrego przykładu? Na przykład sumienne wywiązywanie się głosicieli z chrześcijańskiego obowiązku głoszenia dobrej nowiny powinno wypływać z posiadania usposobienia duchowego, a nie z ponaglania przez nadzorcę. Jednym ze sposobów podtrzymania usposobienia duchowego są pasterskie wizyty nadzorców w domach braci.
3 Ponieważ nadzorcą w zborze chrześcijańskim jest brat, którego wyznaczono do „czuwania nad zborem, do odwiedzania i krzepienia osób związanych z tym zborem”, więc nadzorca pomimo licznych zajęć nie powinien się uchylać od obowiązku dokonywania wizyt u poszczególnych rodzin. Ten obowiązek podkreśla ks. Słowo na s. 94, w ustępie 2: „Jako pasterz ludu Jehowy nadzorca usilnie stara się poświęcać serdeczną uwagę każdej owcy według jej osobistych potrzeb”. Dlatego nadzorca powinien znać owce powierzonej jego pieczy trzody Jehowy. Czy znasz dobrze każdą z owiec, które Jehowa powierzył twej opiece?
4 Chcąc kogoś dobrze znać, trzeba z nim obcować i dużo rozmawiać. Wtedy poznaje się sposób myślenia tej osoby, jej pragnienia i problemy. Na zebraniu zborowym trudno to osiągnąć. Tam bracia nie otwierają przed nadzorcą swych serc. We własnym mieszkaniu są skłonniejsi do tego, bo u siebie czują się swobodnie. W ich domu łatwiej można im udzielić jakiejś rady lub zachęty. Z pasterskich wizyt nadzorcy każdy odnosi pożytek duchowy, a to wzmacnia zbór jako całość.
5 Kto ma dokonywać takich odwiedzin pasterskich? Wszyscy „starsi”, czyli nadzorcy zboru, ponieważ wszyscy są pasterzami, którym leży na sercu pomyślność duchowa poszczególnych owiec. Gdy w zborze jest kilku „starszych”, wtedy każdy z nich powinien odwiedzać co jakiś czas część rodzin braci. Byłoby dobrze, gdyby każda rodzina została odwiedzona co najmniej trzy razy w roku. Najlepiej jest powiadomić naprzód głosicieli o zamiarze odwiedzenia ich, żeby nie przyjść nie w porę. Wtedy taka wizyta „starszego” sprawi im prawdziwą radość i będzie budująca.
6 Nadzorcy, starajcie się więc wprowadzić w życie to pełne życzliwości postanowienie Jehowy Boga — pasterskie wizyty starszych u wszystkich głosicieli. Pamiętajcie, że celem tych wizyt nie jest korygowanie niedociągnięć braci czy też surowe strofowanie ich, lecz budowanie ich w miłości, radości i poszanowaniu Jehowy. Niech głosiciele z radością myślą o następnej wizycie nadzorcy. Niech wszystko w zborze dzieje się w myśl rady apostoła Pawła: „Przyodziejcie się subtelnymi uczuciami, zmiłowaniem, życzliwością (...) Ale prócz tego wszyscy przyodziejcie się miłością, bo to jest doskonała więź jedności”. — Kol. 3:12, 14, NW.