Bracia i siostry w rodzinach rozdwojonych
1 Wysławianie imienia Jehowy w rodzinach rozdwojonych jest związane z wielkimi trudnościami. Bracia ci mogą być pewni naszej miłości i serdecznego przywiązania. Wspominamy ich w naszych modlitwach, aby się na nich spełniły słowa Izajasza 40:29-31 (odczytaj).
2 Pewien młody brat, którego w domu rozdwojonym wychowywała w prawdzie matka, opowiada: „Nie byłbym dzisiaj w prawdzie, gdyby nie miłość i cierpliwość mojej matki, która studiowała z nami Biblię i zachęcała nas do uczęszczania na zebrania. Cierpliwość jej była niewyczerpana i nigdy nie stosowała przymusu.” Pamiętajcie, drodzy bracia i siostry z rodzin rozdwojonych: Jehowa widzi waszą wierność, waszą miłość i pokorę. Wiemy o tym, że głównie siostry muszą walczyć z wielkimi trudnościami. Ale stosują się one do rad zawartych w publikacjach Towarzystwa i wiedzą, że zgodnie ze słowami Jakuba 1:2-4 (odczytaj) tylko chrześcijańska wytrwałość może przynieść radość i szczęście.
3 Pewna siostra od chwili zainteresowania się prawdą znosi ciężkie prześladowanie ze strony męża. Mąż buntowany przez rodzinę, a częściowo z racji wykonywanej pracy, stosował wszelkie możliwe formy nacisku od grożenia rozwodem i wyrzuceniem z domu poprzez różne formy fizycznego i psychicznego znęcania się, palenie literatury, aż do śledzenia żony i wtargnięcia na miejsce zebrań. Siostra ta, mając troje małych dzieci, jest dla innych przykładem gorliwości i doceniania. Każdą wolną chwilę wykorzystuje na pracę, zostawiając niemowlę pod opieką innych sióstr lub starszych dzieci. Jehowa dodaje jej sił do trwania. Nie traci też nadziei, że mąż jeszcze pozna prawdę.
4 Dzieci i młodociani w domach rozdwojonych często bardzo sobie cenią prawdę. Brat, który się wychowywał w takiej rodzinie, mówi: „Młodzieniec, który wyrasta w rodzinie rozdwojonej, musi się zdecydować, czy stanąć po stronie ojca, czy matki. Ja wybrałem wiarę mojej matki. Czasem bardziej się ceni to, co się zdobywa z trudem.” Drodzy młodzi bracia i siostry, kroczcie dalej niezachwianie drogą prawdy. Trzymajcie się strony wierzącej, a drugiej stronie okazujcie szacunek i miłość, wzorując się na młodym Tymoteuszu. Młodzież tego systemu nie ma przed sobą żadnej przyszłości, bo „potomstwo występnych będzie wytępione. Sprawiedliwi posiądą ziemię i będą mieszkać na niej na zawsze.” — Ps. 37:28, 29.
5 Niektórzy bracia mają rodziców, którzy nie tylko nie są w prawdzie, ale wręcz są jej przeciwni. Miłujemy i szanujemy takich braci, bo wiemy, że tylko miłość do Jehowy i Jezusa Chrystusa za to, co dla nich uczynił, pozwoliła im pokonać wszystkie trudności (2 Kor. 5:14, 15). Bracia i siostry, którzy są w takiej sytuacji, mogą się w szczególny sposób przyczynić do usprawiedliwienia imienia Jehowy. Jeden z naszych braci mając 14 lat, poznał prawdę od kolegi szkolnego, który studiował z nim Biblię. Nieco później zrezygnował z dobrze płatnej posady laboranta i przyjął pracę półetatową, aby podołać podjętej służbie pionierskiej. Rodzice postawili go wtedy przed wyborem — albo zrezygnuje ze służby pionierskiej i pozostanie w domu, albo opuści dom rodzicielski na zawsze. Zdecydował się opuścić dom i jest bardzo szczęśliwy, bo doświadczył na sobie prawdziwości słów z Jakuba 1:12: „Błogosławiony mąż, który wytrwa w pokusie, gdy bowiem zostanie poddany próbie, otrzyma wieniec życia.” Inny brat, którego rodzice również nie byli w prawdzie, opowiada: „Zawsze szukałem towarzystwa dojrzałych braci, bo przestając z nimi, nabierałem nowych sił i uczyłem się doceniać potęgę modlitwy. Często chodziłem do lasu, aby porozmawiać z moim Bogiem.” Ten brat również jest obecnie pionierem. Służba dla Jehowy sprawiła, że jest szczęśliwy. Jakże dokładnie spełniają się na was, którzy poznaliście prawdę bez pomocy rodziców, słowa Psalmu 27:10: „Choć ojciec mój i matka moja opuścili mnie, wszakże Pan /Jehowa, NW/ przyjął mię.”
6 A co powiedzieć wam, samotni bracia i siostry, którzy pozbawieni ciepłej, orzeźwiającej atmosfery chrześcijańskiej rodziny, odważnie kroczycie po nagrodę życia? A także wy, schorowani i w podeszłym wieku, którzy dzielnie walczycie z licznymi przeciwnościami? Gorąco pragniemy powiedzieć wam, że często modlimy się za was.
7 Jak mogą najłatwiej pokonywać swoje trudności głosiciele samotni? Pewna 79-letnia siostra, która owdowiała po 50 latach szczęśliwego pożycia małżeńskiego, tak opowiada: „Ufam Jehowie, a moje życie jest wypełnione aktywną służbą Bożą.” Bez wątpienia służenie innym jest źródłem szczęścia i siły. Inna siostra, mająca obecnie 60 lat, która już ponad trzydzieści lat jest wdową, opowiada: „Nie przyjmuję postawy wyczekującej, lecz pierwsza występuję z inicjatywą, zapraszam do siebie braci i siostry, udzielając im gościny. Dzięki temu lepiej poznaję braci i łączą mnie z nimi bliskie więzy. Jest to dla mnie źródłem szczęścia, które wzbogaca moje życie.” Kiedy pozwalają jej na to siły, jest pionierką okresową. Z radością obserwujemy, jak starzy i samotni głosiciele przejawiają miłość do przykazań Jehowy. Stale dziękujemy Bogu, że obdarzył swój lud wiernymi braćmi i siostrami, którzy ramię przy ramieniu toczą wespół z nami bój wiary.