Jak traktujesz miejsce wspólnych zebrań?
1 Jak oaza na pustyni, tak Sala Królestwa jest w danej okolicy miejscem orzeźwienia duchowego. Przychodzą do niej ludzie wszelkiego rodzaju, by poznawać Jehowę Boga. Ten „dom” jest w ich odczuciu miejscem całkowicie poświęcony wielbieniu prawdziwego Boga, Jehowy. A jak my traktujemy nasze miejsca cotygodniowych spotkań? Czy wyczekujemy najbliższego zebrania oraz możliwości zobaczenia się z naszymi braćmi i siostrami?
2 W naszych warunkach taką Salą Królestwa jest każde miejsce zebrań zborowych. Powinniśmy więc cenić sobie te miejsca. Jak się przejawia takie docenianie? Świadczy o tym całe nasze zachowanie. Czy nie mamy zwyczaju przychodzenia w ostatniej chwili? Czy starannie wycieramy obuwie albo — jeśli to jest w zwyczaju — czy przynosimy ze sobą pantofle? Chcemy, żeby miejsca, w których się spotykamy w celu wielbienia Jehowy, swoją czystością i schludnością stanowiły odbicie czystości naszego wielbienia. Powinniśmy czuć się współodpowiedzialni za stan tych miejsc wielbienia.
3 Innym przejawem doceniania zebrań, na których składamy Jehowie Bogu ofiary wychwalania, jest stosowny ubiór. Przez właściwy ubiór możemy przyozdabiać zebranie zborowe w wartości duchowe (1 Tym. 2:9, 10). Dodatkowym powodem do ubierania się skromnie i godnie jest okoliczność, że na nasze zebrania przychodzą nowi. Zapewne słyszeli, że Świadkowie Jehowy ubierają się skromnie i gustownie, nie naśladując ludzi ze świata ani pod względem zachowania, ani też pod względem mody. Jakie odnieśliby wrażenie, gdyby zobaczyli kogoś ubranego inaczej? W obcisłych spodniach, minispódniczce albo młodzieńca z lokami? Jeżeli masz wątpliwości, czy jakiś strój jest odpowiedni, to lepiej go nie wkładaj, gdy idziesz na zebranie.
4 Każdy z nas od czasu do czasu wybiera się do kogoś z wizytą albo sam przyjmuje gości. Czy — jeśli jesteś gospodynią — witasz gości w poplamionej sukience, przydeptanych podartych pantoflach i z papilotami na głowie? Albo — jeśli jesteś gospodarzem — czy przyjmujesz ich w ubraniu roboczym i nieogolony? Chyba nie. Czy wobec tego byłoby stosowne przyjmować tak w swoim domu gości na zebraniu zborowym? A gdzie mamy zwyczaj przyjmować poważnych gości? Czy w kuchni? Warto się nad tym zastanowić, gdy mamy gościć naszych braci na zebraniu zborowym. — Mat. 18:20.
5 W miarę spełniania się proroctw o wielkim wzroście liczebnym ludu Bożego przybywa też uczestników naszych zebrań. Bardzo nas to raduje. Niekiedy nawet brakuje miejsc dla wszystkich. Dobrze jest wtedy zastosować rozsądne planowanie, żeby wszyscy mogli się pomieścić i żeby nie było ciasno ani duszno. Gdyby do jednego ośrodka miało przychodzić na zebrania kilka osób, a w sąsiednim byłoby przepełnienie, czy nie lepiej jest rozdzielić równomiernie głosicieli w obu ośrodkach?
6 Warto przy tej okazji zwrócić uwagę na jeszcze jedną sprawę. Otóż nie w każdym mieszkaniu można urządzać zebrania zborowe. Miejsca zebrań zostają uświęcone obecnością ducha Jehowy i Jego czystego ludu. Czy zatem odpowiednie byłoby mieszkanie, w którym rozpraszałby uwagę nieprzyjemny zapach albo obecność jakichś insektów (pchły, pluskwy)? Udostępnianie mieszkania na zebrania zborowe jest przywilejem. Jeżeli cenimy ten przywilej, dołożymy wszelkich starań, żeby nasz dom godnie reprezentował czyste wielbienie. Nie będzie wówczas powodu do zażenowania, gdyż nadzorcy chętnie się zgodzą na urządzanie zebrań w naszym mieszkaniu.
7 Dzieci i młodzież są mile widziani na naszych zebraniach. Gdy są grzeczne i dobrze ułożone, wnoszą ożywienie i radość. W programie tegorocznych zgromadzeń zwrócono nam uwagę, jak ważna jest ta sprawa. Czy wprowadziłeś już w czyn te rady? Czy twoje dzieci siedzą na zebraniu przy tobie? Czy wymagasz od nich, by uważnie słuchały programu? Czy przeciwnie, pozwalasz im w czasie zebrania bawić się, rysować, przechadzać się albo spać? Czy pomyślałeś o tym, że w ten sposób krzywdzisz swoje dziecko, nie mówiąc już o przeszkadzaniu innym? Jak twoje dziecko ma się nauczyć bojaźni przed Jehową i szacunku dla Jego widzialnej organizacji, skoro pozwalasz mu na beztroskie zachowanie wtedy, gdy jest pora na słuchanie Jehowy? Dziecko nigdy nie jest za małe, by się uczyć, że jest czas, kiedy musi być cicho. Nie powinniśmy też pozwalać dzieciom na niepotrzebne wychodzenie do ubikacji podczas zebrania, jeżeli nie jest to bezwzględnie konieczne. — Prz. 29:15.
8 Zebrania zborowe są postanowieniem Jehowy, umożliwiającym Jego ludowi wspólne spotykanie się i budowanie wspaniałego raju duchowego. Nie uważajmy ich za coś samo przez się zrozumiałego, lecz ceńmy je sobie, jak je cenił król Dawid, który powiedział: „Uradowałem się, gdy mi powiedziano: ‛Pójdziemy do domu Jahwe’”. — Ps. 122:1.