Prowadzenie rozmów o Biblii w pracy od domu do domu
1 Dziewiętnaście wieków temu Pan Jezus powiedział do uczniów: „Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało” (Mat. 9:37, 38). Zadanie wyznaczone chrześcijanom nic się nie zmieniło i dzisiaj ma większe znaczenie niż kiedykolwiek przedtem (Mat. 24:14). Nasilenie prześladowań i wzrost liczby krajów zakazujących tę działalność tym bardziej uwydatnia potrzebę wykonywania tej pracy, dopóki jeszcze jest to możliwe (Jana 9:4, 5). Pełny udział w pracach żniwnych ma też żywotne znaczenie dla naszego własnego zbawienia. — Rzym. 2:6, 7.
2 Docenianie tego wielkiego zadania pobudza nas do regularnego udziału w służbie polowej. Udzielamy się w niej z miłości do Jehowy i bliźnich (Mat. 22:37-39). Ludzie powinni odczuć, że naprawdę się nimi interesujemy. Obecne stosunki zniechęcają szczerych ludzi, którzy szukają pomocy. Odpowiednie podejście ułatwi nam dotarcie do tych ludzi z dobrą nowiną.
3 W osiąganiu tego celu pomaga nam prowadzenie z ludźmi rozmów biblijnych. Gdy chcemy nawiązać taką rozmowę za pomocą pytań, trzeba się kierować rozeznaniem i taktem. Nie wprawiaj nikogo w zakłopotanie ani nie zmuszaj go do zajęcia postawy obronnej. Bądź gotów albo sam odpowiedzieć na swoje pytanie, albo zadać dodatkowe pytanie, albo przedstawić kilka odpowiedzi na zadane pytanie, żeby twój rozmówca mógł wybrać jedną z nich. Dzięki temu zdołasz nawiązać rozmowę. Wysłuchaj go i dostosuj do jego odpowiedzi swój komentarz lub następne pytanie. Uwzględniając odpowiedź rozmówcy, dajesz do zrozumienia, że cię interesują jego poglądy, a to prowadzi do podtrzymania dyskusji. Jeżeli go nie wysłuchasz i nie weźmiesz pod uwagę jego wypowiedzi, może odnieść wrażenie, że w gruncie rzeczy jego zdanie wcale cię nie interesuje; rozmowa może się urwać i nie trafisz do jego serca. Jeżeli chcesz sobie zapewnić swobodną wymianę myśli, to pozwól drugiej stronie się wypowiedzieć. Gdy ty wysłuchasz kogoś, on zechce wysłuchać ciebie. Gdy zauważy, że się nim interesujesz, będzie można się z nim porozumieć, poprowadzić przyjazną rozmowę — a wtedy łatwiej ci będzie trafić mu do serca.
4 Dla większości ludzi prowadzenie rozmowy jest czymś naturalnym i łatwym; przy swobodnej rozmowie nasze głoszenie staje się skuteczniejsze i robi głębsze wrażenie. Zanim wyruszysz do pracy, zastanów się, które wersety będziesz omawiał, jakimi stosownymi pytaniami chciałbyś się posłużyć do nawiązania rozmowy. Naszym celem jest założenie jak najwięcej studiów. Nie zatrzymuj się zbyt długo, żeby wyczekiwano twojej następnej wizyty. Unikaj różnicy zdań i sporów; staraj się raczej wyszukiwać punkty, w których wasze poglądy są zgodne (Prz. 16:21, 23, NP). Gdy ktoś jest zajęty albo gdy twoje starania przyjmuje obojętnie, jakaś miła uwaga przy pożegnaniu może ułatwić rozmowę następnym razem.
5 TEMAT BIBLIJNY: Jak można prowadzić szczęśliwe życie rodzinne? Odpowiedź jest zawarta w Efezjan 5:21-33. Wiele par małżeńskich nie znajduje szczęścia, którego się spodziewały w małżeństwie. Przestrzeganie podstawowych zasad biblijnych może wywrzeć dodatni wpływ na życie rodzinne.
wers. 21, 22: Żony powinny być poddane mężom. W ten sposób dają do zrozumienia, że są posłuszne Bogu
wers. 23-25: Zwierzchnictwo mężów powinno być tak niesamolubne, jak niesamolubne jest zwierzchnictwo Chrystusa nad zborem chrześcijańskim. Żony mają być podporządkowane mężom jak zbór Chrystusowi
wers. 28-33: Mężowie mają dbać o żony jak dbają o siebie. Oboje opuścili przecież swoje rodziny i stali się „jednym ciałem”. Gdy będą się stosować do tego postanowienia, wówczas mąż będzie kochał żonę, a żona będzie mieć dla niego głęboki szacunek
6 Na wstępie głosiciel może powiedzieć np. tak: „Odwiedzam pana, gdyż chciałbym porozmawiać z panem na temat podnoszenia poziomu życia rodzinnego. Wielu specjalistów w tej dziedzinie uważa, że życie rodzinne podupada. Jak pan sądzi, co może być przyczyną tego zjawiska?” W razie braku odpowiedzi głosiciel może podsunąć kilka do wyboru, np.: „Czy nie myśli pan, że winę ponosi coraz szybsze tempo dzisiejszego życia, brak porozumienia wśród członków rodziny, praca zawodowa matek albo odmienne zainteresowania poszczególnych członków rodziny?” Gdy domownik nadal się nie wypowiada, można wybrać jedną przyczynę, z którą najprawdopodobniej się zgodzi, i przedstawić temat biblijny. Gdy głosiciel jest dobrze przygotowany, to często potrafi się domyślić, co by powiedział rozmówca, a gdy już jakiś czas porusza ten temat, wówczas może przytoczyć wypowiedzi innych ludzi. Oczywiście, gdy się udaje skłonić rozmówcę do myślenia i wypowiedzenia się, głosiciel wie o nim o wiele więcej i odpowiednio może rozwinąć temat. Jeżeli np. jego zdaniem życie rodzinne podupada z powodu zbyt częstego przesiadywania przed telewizorem lub z innej rozsądnej przyczyny, można powiedzieć: „Niewątpliwie ma pan rację, bo to tylko przysparza trudności. Ale gdzie szukać pomocy w rozwiązywaniu problemów rodzinnych?” Tu ktoś może powiedzieć, że trzeba się udać do psychiatry, albo da inną błędną odpowiedź. Co wtedy? Ani gestem, ani wyrazem twarzy nie powinno się dać do zrozumienia, że taka odpowiedź jest nierozsądna, a tym bardziej nie wolno tego powiedzieć wprost. Ale można nadmienić: „Doskonale rozumiem, dlaczego pan tak myśli” albo: „Inni też tak sądzą”. Zawsze szukaj punktów zbieżnych. A jak skierować uwagę na Biblię? Można to zrobić np. w ten sposób: „Czy nie zechciałby pan posłuchać, co na ten temat ma do powiedzenia w Biblii świętej sam Twórca małżeństwa? Kilka bardzo mądrych zasad dotyczących małżeństw znajdujemy w Liście do Efezjan 5:21-33. Zasady te są tak praktyczne, że przestrzeganie ich może usunąć wiele trudności małżeńskich”. Które wersety byś wtedy wykorzystał? To zależy od okoliczności, ale dobrą podstawę do rozmowy mogą stanowić choćby wersety 31 i 33. Gdy czas na to pozwala, można potem wrócić do wcześniejszych wersetów, żeby lepiej zapoznać rozmówcę ze szczegółami. Gdyby go interesowało wychowanie dzieci, można odczytać Efezjan 6:1-4 itp. Trzeba jednak bardzo zważać na czas, który przy takiej metodzie świadczenia mija niepostrzeżenie. Najczęściej ludzie cenią naszą rozwagę pod tym względem.
7 „Jarzmo” ucznia jest lekkie, jeżeli dźwigamy je wespół z Chrystusem (Mat. 11:28-30). Gdy prowadzimy z ludźmi rozmowy, nasza służba polowa staje się skuteczniejsza i radośniejsza. Fakt, że już minęło 6000 lat dziejów ludzkości, jasno wskazuje, że pozostało nam niewiele czasu. Widocznie jeszcze więcej ludzi ma być wybawionych z obecnego systemu rzeczy. Każdy z nas powinien więc energicznie zwalczać wszelką skłonność do zaniedbywania się w tej niezwykle ważnej działalności (Mat. 24:14). Bądźmy wytrwali w tej pracy i ciągle starajmy się zwiększyć jej skuteczność, żebyśmy mogli dostąpić błogosławieństw zarówno teraz, jak i w przyszłości. — Prz. 22:29.