Uszanowanie świętości krwi
1 Życie jest cenne dla każdego. Chcemy żyć i usilnie dążymy do tego, żeby się utrzymać przy życiu. Gdy zachorujemy, idziemy do lekarza lub bierzemy lekarstwa, bo chcemy wyzdrowieć, żebyśmy mogli dalej żyć. Tylko żywi mogą się uczyć, nabywać doświadczenia, doczekać czegoś, cieszyć się. Do życia niezbędna jest krew. Strumień krwi jest nazywany ‛rzeką życia’. Gdy się skaleczymy, szybko staramy się zatamować krew. Wielu niechrześcijan widzi związek zachodzący między życiem a krwią, ale nie ceni życia ani krwi. Rzuca się to w oczy podczas wojny czy nieostrożnej jazdy, w hołdowaniu niebezpiecznym nałogom i w narażaniu życia, żeby dokonać jakiegoś wyczynu sportowego. Wielu sądzi, że krew jedynie podtrzymuje życie, tak jak jedzenie i spanie, i że nie ma żadnego szczególnego znaczenia. Można by zapytać siebie: Jak ja zapatruję się na życie i krew? Czy gdy pomyślę o krwi, przychodzi mi do głowy jedynie zakaz spożywania jej? Co się kryje za tym zakazem biblijnym? Jak on wpływa na mnie?
2 Krew to coś więcej niż ważny płyn, to coś świętego. Według Biblii od krwi zależy zarówno nasze obecne życie, jak też nasza nadzieja na życie wiecznotrwałe (Efez. 1:7). Paweł mówi tu o krwi Jezusa, przelanej w ofierze, o cudownym postanowieniu Bożym co do przebłagania, które zakrywa nasze grzechy. Wspomniane tu „odkupienie /uwolnienie za okup, NW/” jest uwolnieniem od grzechu i śmierci. Dzięki krwi Jezusa możemy się pojednać z Bogiem i nawiązać z Nim pokojowe stosunki. Dlaczego może to sprawić krew Chrystusa? Na jakiej podstawie? Jehowa wybrał krew, żeby przedstawiała życie jako duszę (Kapł. 17:11). W wersecie tym nie chodzi jedynie o to, że krew jest nam potrzebna do życia, jak potrzebne nam jest serce, mózg, płuca itp. Krew jest symbolem samego życia. Ma żywotne znaczenie moralne. Bóg uważa życie za święte. Wyobrażająca je krew również jest święta. Krew Jezusa, która stanowi przebłaganie za grzechy, przedstawia święte życie, które on oddał na ofiarę. Hebrajczykom nie wolno było jeść krwi. Najważniejszą przyczyną nie było zagrożenie dla zdrowia, lecz świętość krwi i jej zastosowanie. Bóg oświadczył, że jedynym dopuszczalnym zastosowaniem krwi jest złożenie jej na ofiarę. — Kapł. 17:11.
3 W Dniu Przebłagania składano Bogu ofiarę z krwi cielca i kozła. Zakaz spożywania krwi podkreślał jej świętość i ciągle przypominał Hebrajczykom, że używa się jej do ofiar przebłagania. Nie wolno było używać krwi za coś pospolitego, taniego czy powszedniego. W naszych czasach krew powinna mieć jeszcze większe znaczenie. Nam także powinna przypominać, że nasze życie pochodzi od Jehowy. Poza tym powinna nam przywodzić na myśl, że z uwagi na znaczenie i wartość krwi w związku z życiem, krew Jezusa może nam zapewnić życie. Umożliwia nam pełnienie miłej Bogu służby. — Hebr. 9:12, 14.
4 Dlatego służąc Bogu, zawsze pamiętajmy o świętości krwi. Kto lekceważy świętość życia i krwi, może tym ściągnąć na siebie winę krwi. Obecnie instytucje polityczne, wojskowe i religijne obciąża się winą krwi za wojny, zabijanie chrześcijan i nadużywanie samej krwi (Jer. 2:34). Trzymamy się z dala od tych instytucji, żeby się nie obciążyć winą krwi. Głoszeniem i nauczaniem pomagamy drugim, aby mogli się uwolnić od winy krwi i uszanować świętość krwi, przestając być cząstką świata. Nasze poszanowanie dla świętości krwi jest też ujęte w treści naszego orędzia. Ostrzegamy ludzi przed tym, co ma wkrótce nastąpić, żeby mogli okazać skruchę, jeżeli mają takie życzenie. Gdyby nie okazali skruchy i spotkałaby ich zagłada, my nie bylibyśmy obarczeni winą krwi. — Ezech. 33:8, 9.
5 Pomagamy też ludziom przez powiadamianie ich, iż na podstawie wiary w oczyszczającą z grzechów krew Jezusa mogą dostąpić życia wiecznego (Jana 6:52, 53). Można niejako „pić” krew Jezusa okazywaniem wiary w jego ofiarę okupu. Dla pomazańców oznacza to życie wiecznotrwałe w niebie. Będą tam mieć udział razem z Chrystusem w obdarzaniu życiem innych. Większość z nas jednak wygląda życia wiecznego na ziemi. Również ta nadzieja zależy od pokładania wiary w krew Jezusa. Okoliczność, że Jehowa umożliwia nam to wszystko za pośrednictwem krwi, powinna jeszcze bardziej pogłębić nasze poszanowanie dla świętości krwi. Powinno nas to pobudzać do okazywania tego doceniania słowem i czynem. Krew nie jest więc dla nas czymś pospolitym, gdyż ma doniosłe znaczenie i jest święta.