Drodzy Głosiciele Królestwa!

„NADZIEJA bezustannie rozpiera człowieka pierś”. Tak pisał pewien znany poeta angielski z XVIII wieku. Ale co innego jest powziąć jakąś nadzieję, a całkiem co innego być pewnym tej nadziei, mieć nadzieję uzasadnioną, żywą.

Ludzkości naprawdę potrzeba nadziei. Szczególnie pożądane jest to w naszych czasach pełnych zmartwień, przestępczości, niemoralności, rozbitych rodzin, zrujnowanych małżeństw, nienawiści, głodu, przemocy i, niestety, beznadziejności. A kto może ogłosić milionom mieszkańców ziemi orędzie zawierające prawdziwą nadzieję?

Jehowa Bóg zna położenie rodziny ludzkiej, która przez tak długi czas była poddana marności. Jest On „Bogiem, który daje nadzieję”, i rzeczywiście nadzieja, którą On daje, jest niezawodna (Rzym. 8:18-25; 15:13, NW). Jakże możemy się cieszyć, że mamy przywilej mówić wszystkim o tej nadziei, mocno opartej na Biblii!

Nie ulega wątpliwości, że jako prawdziwi chrześcijanie mamy żywą nadzieję. Ale jak można dobitnie podkreślić wartość poznania i doceniania tej nadziei? Jeśli to będzie wolą Jehowy, to w roku 1979 w dużej mierze przyczynią się do tego zgromadzenia okręgowe Świadków Jehowy, których myślą przewodnią będzie „Żywa Nadzieja”. Setki takich zgromadzeń jest zaplanowanych na całym świecie, poczynając już od 14 czerwca.

Oczekując dalszych informacji o tym ważnym wydarzeniu, chcielibyśmy wszyscy godnie uczcić zbliżającą się 1946 rocznicę pamiątki śmierci Chrystusa. Ta śmierć bowiem stała się mocną podwaliną naszej „żywej nadziei”. Jak zamierzacie wyrazić docenianie tego, co dla nas uczynił Chrystus? Chyba przyznacie, że w dużej mierze będzie to zależeć od tego, jak głębokie jest to docenianie. Jego przysługa nie jest drobnostką. „On sam w swoim ciele poniósł nasze grzechy na drzewo” (1 Piotra 2:24). Gdy więc nasze serca będą przepełnione szczerą wdzięcznością dla Jehowy i Jego Syna, pobudzą nas do uczynienia wszystkiego, na co nas tylko stać. „Będę głosił (...) i chwalić Cię będę”, postanowił z wdzięcznością Dawid w Psalmie 22:23.

Na okres poprzedzający Pamiątkę chcielibyśmy Wam zaproponować czytanie Biblii z księgi Marka według poniższego planu. Znajdujemy tam opis ostatnich sześciu dni życia Jezusa na ziemi. Zalecamy, żeby w miarę możności brała w tym udział cała rodzina. Gdyby to jednak było niemożliwe, czytajcie indywidualnie.

Przewidzieliśmy czytanie mniej więcej z jednodniowym wyprzedzeniem daty, w której dane wydarzenie miało miejsce według kalendarza żydowskiego, żebyście mogli zakończyć to zapoznawanie się z biblijnym opisem wydarzeń przed 14 Nisana, który się zaczyna 11 kwietnia po zachodzie słońca.

Gdybyście chcieli przeczytać więcej informacji o wydarzeniach, które się rozegrały w ostatnim tygodniu publicznej służby Jezusa, może Wam w tym pomóc „Strażnica” 6/XCIV, strony 15-19.

Wasi bracia

Czwartek 5 kwietnia 9 Nisana Marka 11:1-11

Piątek 6 kwietnia 10 Nisana Marka 11:12-19

Sobota 7 kwietnia 11 Nisana Marka 11:20–13:37

Niedziela 8 kwietnia 12 Nisana Marka 14:1-11

Poniedziałek 9 kwietnia 13 Nisana Marka 14:12-16

Wtorek 10 kwietnia 14 Nisana Marka 14:17–15:47