Przedstawianie dobrej nowiny — umiejętnie
1 Apostoł Piotr nawołuje: „[Bądźcie] zawsze gotowi podjąć obronę przed każdym, kto się od was domaga uzasadnienia waszej nadziei” (1 Piotra 3:15). Z tego wynika, że chrześcijanie powinni umieć bronić swej wiary. Muszą to jednak czynić umiejętnie, pamiętając, że chodzi nie tyle o pokonanie „przeciwnika”, co o pozyskanie go dla prawdy o Królestwie. Dlatego Piotr pisze dalej: „Czyńcie to z łagodnością i głębokim szacunkiem”.
2 Umiejętny głosiciel dobrej nowiny stara się okazać „szacunek” swemu rozmówcy. Czyni wszystko, żeby go wciągnąć do rozmowy, i zachęca go do wyrażania swoich poglądów. Nigdy nie lekceważy cudzego zdania, tylko stara się zrozumieć, dlaczego dana osoba myśli tak, a nie inaczej; odpowiednio dobiera argumenty, opierając się na autorytecie Słowa Bożego. Przypatrzmy się scence z pracy od drzwi do drzwi i zwróćmy uwagę, jak umiejętny głosiciel radzi sobie w takiej sytuacji.
(POKAZ I) Domownik: Wierzę, że ciało umiera, ale dusza żyje dalej. Głosiciel: Nie tylko pan w to wierzy. Dużo ludzi uważa, że dusza jest nieśmiertelna. Prawdę mówiąc, to popularne wierzenie utrzymuje się już od przeszło 4000 lat. Starożytni Babilończycy, Egipcjanie i Grecy uczyli, że dusza jest nieśmiertelna. Ale nasuwa się pytanie: Czy wierzyli w to chrześcijanie? Innymi słowy: Czego uczy Pismo Święte? D: Moja Biblia mówi, że gdy człowiek umiera, to jego dusza żyje dalej. G: Wobec tego, kiedy pańskim zdaniem dusza w końcu umiera? D: Dusza nigdy nie umiera. Żyje wiecznie. G: Czy mógłbym poprosić na chwilę o pańską Biblię? D: Proszę bardzo (podaje „Nowy Przekład”). G: Czy zgodzi się pan ze mną, że obaj możemy polegać na tym, czego o duszy uczył Jezus? D: Oczywiście. G: (Czyta Mateusza 10:28) Co to znaczy ‛zniszczyć duszę’? D: Nie jestem tego pewny. G: „Zniszczyć” to „unicestwić”, „zgładzić”. Jezus wskazuje tu, że takie unicestwienie duszy jest w mocy Bożej. Jakie poważne następstwa miałoby dla człowieka nie przyjęcie Jezusa? D: Nie zostałby zbawiony. G: Słusznie. Proszę zwrócić uwagę na Ewangelię Jana 17:3. Co jest wymagane, żeby osiągnąć „życie wieczne”? D: Trzeba znać Boga i Jezusa Chrystusa. G: A zatem kto ‛nie zna Boga i Jezusa Chrystusa’, ten nie osiągnie ‛życia wiecznego’. Co w takim razie stanie się z jego duszą? D: Tego nie wiem. G: (Czyta Dzieje 3:23) Proszę zwrócić uwagę, że Bóg ‛wytępi każdego’, według tekstu greckiego ‛każdą duszę’, która nie słucha Jezusa. Inaczej mówiąc, taka „dusza” umrze. D: A więc pana zdaniem dusza może umrzeć? G: A czy nie tak jest napisane w Biblii? I jeszcze tutaj, w Liście Jakuba 5:20, powiedziano, że przez poznanie drogi Bożej można ‛wybawić duszę od śmierci’. D: Wszystko to jest bardzo ciekawe. Muszę się nad tym zastanowić.
3 Z tej dyskusji wynika, że trzeba być taktownym i nie onieśmielać rozmówcy, trzeba mówić życzliwie i rozsądnie posługując się odpowiednimi pytaniami. Należy używać prostego języka i umiejętnie władać „mieczem ducha”, Biblią, żeby ukazać prawdę. A jak byś postąpił, gdybyś po przybyciu z wizytą do zainteresowanego, z którym chciałeś omówić kilka wersetów biblijnych nawiązujących do poprzedniej rozmowy, dowiedział się od niego, że w jego rodzinie ktoś niedawno umarł? Posłuchajmy.
(POKAZ II) Domownik: Bardzo przepraszam. Myślałem, że będziemy mogli porozmawiać, ale akurat mamy żałobę w rodzinie. Głosiciel: Szczerze panu współczuję. Śmierć rzeczywiście jest nieprzejednanym wrogiem. Niedawno sam straciłem kogoś bliskiego; nietrudno mi więc zrozumieć, jak musi się czuć cała pańska rodzina. Dla mnie prawdziwą pociechą była Biblia. Czy pozwoli mi pan przytoczyć kilka wersetów, które mnie przyniosły ulgę? Sądzę, że zechce je pan powtórzyć innym członkom rodziny. D: Byłbym bardzo wdzięczny. G: Bardzo zachęcające są słowa z Ewangelii Jana 5:28, 29 (czyta). Wielu ludziom wydaje się to zbyt cudowne, żeby mogło być prawdziwe. Ale proszę zwrócić uwagę, że Jezus uwzględnił to na początku wersetu 28. Mamy wspaniałe zapewnienie, że to jest możliwe i że tak się stanie (powołuje się na 1 Koryntian 15:20-22). Czy wie pan, dlaczego możemy być pewni, że Chrystus został wskrzeszony? D: Tak jest napisane w Biblii. G: To prawda. Ale w wersetach od 6 do 8 powiedziano jeszcze, że po zmartwychwstaniu widziało go setki świadków. Bóg troszczy się o nas. Nie chce, żebyśmy byli martwi, tak jak nie chciał, żeby martwym pozostał Jego Syn. Wielka troskliwość Boża przejawia się w tym, jak nas stworzył i jak zaspokaja nasze potrzeby. Na tej podstawie możemy wierzyć, że będzie zmartwychwstanie. Rozmyślanie o tym było wielką pomocą dla mnie i dla mojej rodziny po stracie matki. D: Bardzo panu dziękuję. Jest mi już lżej. Podzielę się tym z rodziną. G: Cieszę się, że to panu pomoże. Jest to zgodne z pocieszającymi słowami apostoła Pawła z 2 Koryntian 1:3, 4, gdzie czytamy o ‛Bogu wszelkiej pociechy’ (czyta dalej wiersz 4). Byłoby mi miło, gdybym mógł pana jeszcze odwiedzić i przedstawić więcej pokrzepiających słów zapisanych w Biblii. D: Bardzo proszę.
4 Czy potrafiłbyś w tak umiejętny sposób pocieszyć zrozpaczonych? Zwróć uwagę, że głosiciel posłużył się wersetami przytoczonymi w Biblijnych tematach do rozmów pod hasłem „Zmartwychwstanie”, i na nich oparł rozmowę. Starajmy się umiejętnie przedstawiać dobrą nowinę, zawsze pamiętając o słowach Pawła: „A niewolnik Pana nie potrzebuje toczyć walki, ale ma być uprzejmy wobec wszystkich, wykwalifikowany do nauczania” (2 Tym. 2:24).