Przedstawianie dobrej nowiny — za pomocą książki Mój zbiór opowieści biblijnych
1 Wydanie książki Mój zbiór opowieści biblijnych zaspokoiło istotną potrzebę. Rodzicom, którzy chcieli pouczać swoje dzieci, brakowało książki, która by im w tym pomogła. Towarzystwo postanowiło wyjść im naprzeciw. Książka napisana jest w sposób prosty, ale nie dziecinny. Dość duży druk ułatwia czytanie zarówno młodym, jak i starszym. Liczne ilustracje oddziałują na wyobraźnię młodzieży. Krótkie, treściwe opowieści przykuwają uwagę. Dzieci potrzebują czegoś, co by im pomogło wyciągnąć naukę ze sprawozdania biblijnego i wyłowić zawarte w nim zasady w sposób dostosowany do możliwości młodego umysłu.
2 Pewien ojciec, który miał trudności z prowadzeniem studium rodzinnego, zaczął się posługiwać książką Mój zbiór, po czym z zadowoleniem napisał: „Obecnie dzieci z przyjemnością studiują ją ze mną”. A oto wypowiedź pewnej matki: „Moja pięcioletnia pociecha każe sobie codziennie czytać tę książkę przed zaśnięciem”. Po przestudiowaniu z dziećmi kilku opowieści z tego podręcznika inna matka z radością przyznała: „Wprost nie mogę się nadziwić, ile wiadomości może się pomieścić w tych małych umysłach!”
3 Również dzieci wyrażają docenianie dla tej publikacji. Jeden z młodszych czytelników oświadczył, że „dzięki niej Biblia jak gdyby ożyła”. Pewien nastolatek powiedział: „Gdy zacząłem ją czytać, wprost trudno mi było się od niej oderwać”. Ośmioletnia dziewczynka wyznała: „Jest to najulubieńsza książka w moim życiu”. A pewien dziesięciolatek wyraził wdzięczność słowami: „Chciałbym tak wierzyć w Jezusa, jak apostołowie”.
4 Wypowiedzi te powinny nas zachęcić do właściwego korzystania z tego podręcznika. Czy myślałeś już o posługiwaniu się nim podczas świadczenia nieoficjalnego? Pewna ośmioletnia dziewczynka pisze: „Przeczytałam już całą książkę i teraz zaczynam od początku, odszukując podczas czytania wszystkie wersety biblijne. Pokazałam ją nauczycielce i czytam ją wspólnie z koleżanką”. A ośmioletni chłopiec napisał: „Rozmawiam z kolegami w szkole i naprawdę podoba im się to, czego ich uczę. Pomagam sobie książką Mój zbiór opowieści biblijnych”.
5 Głosiciele, zwłaszcza młodzi, mogą zabierać tę książkę do służby polowej i na odwiedziny. Jeżeli dobrze się z nią zapoznają, będą mogli się posłużyć niektórymi opowiadaniami i ilustracjami w czasie przedstawiania ludziom dobrej nowiny. Jak to zrobić? Można na przykład zapytać domownika: „Czy pana (pani) zdaniem ziemia będzie kiedyś przyjemnym i bezpiecznym miejscem zamieszkania?”, po czym można odszukać opowieść 71 i omówić główne myśli z Izajasza 11:6-9 albo Objawienia 21:3, 4 pomagając sobie zamieszczoną w książce ilustracją.
6 Ponieważ wiele ludzi przeżyło już śmierć kogoś bliskiego, warto niekiedy zaproponować rozmowę o stanie umarłych i nadziei zmartwychwstania na podstawie Psalmu 146:4, 5 oraz opowiadania 92 z książki Mój zbiór. Po kilku wstępnych zdaniach można powiedzieć: „Każdemu człowiekowi śmierć zabrała kogoś bliskiego. Czy nie zastanawiał(a) się pan(i) nad tym, co się dzieje z ludźmi po śmierci? (Pozwól się wypowiedzieć). Słowo Boże otwiera przed nami wspaniałe widoki (Odczytaj Psalm 146:4, 5). Bóg życzliwie zatroszczył się o to, żeby dać nadzieję tym, którzy zapadli w sen śmierci, jak i nam, którzy żyjemy. (Otwórz książkę na opowieści 92). Ta ilustracja przedstawia, jak Jezus Chrystus wskrzesił pewną dziewczynkę ku wielkiej radości jej rodziców. Jakże musieli być szczęśliwi! Nie był to wcale odosobniony wypadek. Z końcowych słów tej opowieści wynika, że Jezus wskrzesił jeszcze swego serdecznego przyjaciela Łazarza oraz syna pewnej wdowy. Proszę posłuchać dobrej nowiny zawartej w dwóch ostatnich zdaniach tej opowieści (Odczytaj)”.
7 „Prosta, lecz pouczająca” — wiele ludzi tak właśnie ocenia książkę Mój zbiór opowieści biblijnych. Ten wspaniały podręcznik do studiowania Biblii może nam pomóc dotrzeć do serc ludzi spragnionych prawdy — dzieci oraz dorosłych — którzy się jeszcze nie zapoznali z dobrą nowiną o Królestwie.