Przedstawianie dobrej nowiny — ludziom, którzy przyjęli literaturę
1 Głosząc od domu do domu albo świadcząc nieoficjalnie, proponujemy ludziom literaturę biblijną i wielu chętnie ją przyjmuje. Rozpowszechnianie słowa drukowanego, zwłaszcza czasopism Strażnica i Przebudźcie się! nie jest jednak celem samym w sobie. Jest raczej środkiem do osiągnięcia zasadniczego celu naszej działalności, którym jest pozyskiwanie nowych uczniów (Mat. 28:19, 20). Kiedy więc ktoś przyjmie czasopismo, trzeba jak najszybciej go odwiedzić.
2 Jeżeli sobie zanotowaliśmy, którą publikację lub który zamieszczony w niej artykuł komuś poleciliśmy (do czego nieraz już zachęcano nas na łamach Naszej Służby Królestwa), wówczas przed pójściem w odwiedziny możemy się odpowiednio przygotować do rozmowy. Nie byłoby rzeczą stosowną pytać rozmówcę, czy przeczytał wypożyczoną literaturę, a tym bardziej, dlaczego tego nie zrobił. O wiele lepiej jest zaproponować wspólne omówienie wybranego fragmentu, nawet gdyby go już znał. Dlaczego?
3 Samodzielne czytanie najczęściej nie wystarcza. Etiopski dworzanin czytał Księgę Izajasza, ale zaszła potrzeba, żeby mu ją ktoś wyjaśnił (Dzieje 8:27-36). To samo można powiedzieć o naszej literaturze, która przecież nie zawsze omawia tylko podstawowe nauki biblijne. Wspólne omówienie wypożyczonej publikacji to świetna okazja do podkreślenia zainteresowanemu potrzeby opierania się na autorytecie Biblii oraz do uczenia go posługiwania się tą Księgą, zwłaszcza gdy ma ją w domu. W ten sposób torujemy drogę do założenia systematycznego studium biblijnego.
4 Rzecz jasna nie zawsze udaje się nawiązać taką budującą rozmowę. Często ludzie po prostu zwracają literaturę i nie chcą rozmawiać, tłumacząc się na przykład brakiem czasu. Co zrobić w takiej sytuacji? Zaproponuj następną publikację, zwracając przy tym uwagę na jakiś szczególnie interesujący artykuł. Może dopiero po kilku takich krótkich wizytach uda się nawiązać dłuższą rozmowę. Powodzenie w znacznej mierze będzie zależeć od tego, czy znamy treść wypożyczanej publikacji i czy nasze wizyty mają charakter przyjacielski. Niech ludzie widzą, że się nimi interesujemy i że wiadomości, które chcemy im przekazać, mają istotne znaczenie dla ich szczęścia i pomyślności.
5 Jest lato. W wielu rejonach kraju pracują grupy pionierów pomocniczych, głosząc dobrą nowinę tam, gdzie ludzie rzadziej słyszą dobrą nowinę. W poprzednich latach rozpowszechniono w tym okresie sporo literatury biblijnej. Zapewne i w tym roku wiele symbolicznych „koni” ruszy w teren. Pamiętajmy jednak, że chodzi nie o samo puszczanie ich luzem, tylko o zaprzęgnięcie do pożytecznej pracy (Obj. 9:17). Dążmy więc do tego, by w ślad za wypożyczaniem literatury dokonywać przemyślanych i celowych odwiedzin ponownych. Niech udostępniane publikacje pomagają nam zainteresować ludzi prawdą i zakładać domowe studia biblijne.
6 Znane słowa Jezusa: „Człowiek ma żyć nie samym tylko chlebem, lecz każdą wypowiedzią pochodzącą z ust Jehowy”, powinny nam stale uświadamiać potrzebę przyjmowania pokarmu duchowego systematycznie, a nie przypadkowo. Mając to na uwadze, regularnie dostarczajmy ludziom pokarm duchowy, który jest niezbędny do ich rozwoju duchowego (Mat. 4:4; 1 Kor. 3:6).