Pokonywanie przeszkód w przychodzeniu na zebrania
1 Regularne przychodzenie na zebrania nie zawsze jest łatwe. Obecnie warunki z dnia na dzień stają się bardziej uciążliwe i dlatego coraz trudniej ‛wykupywać dogodny czas’ na zgromadzanie się z naszymi duchowymi braćmi i siostrami (Efez. 5:16). Słabe zdrowie, problem dojazdów, sprzeciw rodziny czy niedogodny czas pracy zawodowej to tylko niektóre z licznych przeszkód, które mogą nam utrudniać stosowanie się do biblijnego nakazu podanego w Liście do Hebrajczyków 10:24, 25. Czy można je skutecznie przezwyciężać? Jak?
2 Dużo zależy od nastawienia. Gdy ktoś rozumie potrzebę zgromadzania się i gdy przebywanie wśród domowników wiary naprawdę sprawia mu radość, wówczas szuka sposobów, żeby regularnie korzystać z zebrań. Zajmujący inną postawę potykają się o najmniejsze przeszkody (odczytaj Kaznodziei 11:4). Zła pogoda, wizyta krewnych, gorsze samopoczucie, zmęczenie, praca domowa i wiele, wiele innych niedogodności powstrzymuje ich od regularnego spotykania się z ludem Jehowy.
3 Przychodzenie na zebrania chrześcijańskie wymaga co prawda pewnej miary zdrowia i sił. Niekiedy jednak wysiłkiem woli udaje się przezwyciężyć istniejące problemy. Pewna zainteresowana przybywa regularnie do Sali Królestwa, chociaż jest częściowo sparaliżowana. W innym wypadku siostra cierpiąca na nadciśnienie i reumatyzm w nogach systematycznie bierze udział we wszystkich zebraniach, gdy tylko choroba nie przykuwa jej do łóżka, chociaż po przyjściu do Sali Królestwa odczuwa przez kilkanaście minut tak dotkliwy ból, że wprost trudno jej powstrzymać się od łez. Jeżeli z powodu kłopotów ze zdrowiem opuszczasz zebrania, to weź pod uwagę te przykłady i zastanów się, czy jesteś w stanie pokonać swoją trudność, czy raczej musisz dać za wygraną? Nie pozbawiaj się niepotrzebnie korzyści duchowych!
4 Niektórzy nie chodzą regularnie na zebrania, ponieważ nie mają czym dojechać. Inni muszą nieraz pokonywać większe odległości, ponieważ zbór zaczął się zgromadzać w Sali Królestwa. Jeżeli nie masz czym dojechać na miejsce, to jak daleko lub jak długo byłbyś gotów iść na zebranie chrześcijańskie? Pewna siostra mająca niewierzącego męża oraz pięcioro dzieci potrzebuje na to nie dziesięciu czy czterdziestu minut, ale prawie trzech godzin! Najczęściej zabiera ze sobą większość, jeśli nie wszystkie dzieci. Pewien starszy wiekiem brat przychodzi dwa razy w tygodniu do Sali Królestwa bez względu na pogodę, mimo że za każdym razem musi pokonać ośmiokilometrową odległość.
5 Inną przeszkodą w przychodzeniu na zebrania bywa sprzeciw ze strony niewierzących członków rodziny. Jezus ostrzegł przed tym swych naśladowców, mówiąc: „Nieprzyjaciółmi będą człowiekowi jego domownicy”. Następnie zachęcił do cierpliwego znoszenia wszelkich trudności związanych z chodzeniem jego śladami (Mat. 10:34-38). Często nieprzyjaźnie nastawieni domownicy, widząc zdecydowanie i wytrwałość wierzącego członka rodziny, stają się bardziej tolerancyjni, a z czasem nawet przyjmują prawdę. Starsi zboru mogą wiele pomóc pod tym względem. Oto przykład:
6 Pewien starszy napisał: „Mąż jednej z naszych sióstr (...) tak bardzo się jej sprzeciwiał (...) że nie mogła chodzić na zebrania chrześcijańskie ani głosić poza domem. Kilkakrotnie go odwiedziłem i starałem się nawiązać z nim przyjazną rozmowę. W końcu za namową żony zgodził się przyjść na sesję dużego zgromadzenia. To, co usłyszał i zobaczył, wywarło na nim tak silne wrażenie, że w drodze do domu odwiedził mnie i poprosił o studium Biblii. Teraz jest nadzorcą w zborze chrześcijańskim”. Warto dodać, że ów starszy pomógł poznać prawdę aż 30 niewierzącym mężom! Wielu dalszych, choć nie przyjęło prawdy, lepiej teraz rozumie swoją żonę-chrześcijankę.
7 Czy może godziny pracy zarobkowej uniemożliwiają ci systematyczne przychodzenie na zebrania? Jeżeli tak, to dochodzi tu do czegoś w rodzaju konfliktu między obowiązkiem zgromadzania się z innymi chrześcijanami a odpowiedzialnością za utrzymanie siebie i rodziny (1 Tym. 5:8; Hebr. 10:24, 25). Czy możliwe byłoby rozwiązanie tego problemu na korzyść regularnej obecności na zebraniach? Wielu osobom się to udało. Jeden z nadzorców często opuszczał zebrania, ponieważ pracował na dwie zmiany. Z czasem zaczęły do niego docierać niepokojące wieści, że gdy go nie ma na zebraniu, daje się w ośrodku odczuć brak właściwego przewodnictwa. Kiedy się dowiedział, iż pewna zainteresowana nie przychodzi regularnie na zebrania, gdyż obserwując go doszła do wniosku, że nie jest to aż takie ważne, postanowił podjąć stanowcze kroki. Poszukał sobie innej pracy i teraz korzysta ze wszystkich zebrań. Dzięki temu czuje się silniejszy duchowo, a ponadto może ze swobodą mowy zachęcać drugich do zgromadzania się z ludem Jehowy, dając pod tym względem dobry przykład. (Odczytaj też relację o przeżyciach siostry pracującej w aptece [St 1/CVII s. 27]).
8 Czy twoja praca zawodowa przeszkadza ci w przychodzeniu na zebrania chrześcijańskie? Oczywiście możliwości dokonania zmiany zależą w pewnej mierze od twoich warunków. Nie zapominaj jednak o obietnicy Bożej: „Żadnym sposobem cię nie porzucę ani żadną miarą cię nie opuszczę” (Hebr. 13:5).
9 Chrześcijanin, który chce zachować prawość względem Jehowy, musi być świadomy swoich potrzeb duchowych. Dowiedzie tego, gdy będzie studiował Słowo Boże i w miarę możliwości regularnie spotykał się z innymi chrześcijanami na zebraniach zborowych. Jeżeli te zebrania są dla ciebie naprawdę cenne, nie dopuścisz do tego, żeby coś mniej ważnego powstrzymywało cię od obecności na nich. Przeciwnie, będziesz dokładać wszelkich starań, aby przezwyciężyć wszystkie przeszkody. Zaznasz wtedy wiele radości i zapewnisz sobie obfitość błogosławieństw zarówno teraz, jak i w przyszłości.