Potrzeba więcej Sal Królestwa
1 Zgodnie z zapowiedzią z Micheasza 2:12 w zborach ludu Bożego robi się „gwarno od ludzi”. Coraz więcej osób przychodzi na nasze zebrania. Z zadowoleniem witamy wszystkich, którzy naprawdę chcą się dowiadywać o drogach Jehowy, żeby „chodzić Jego ścieżkami” (Mich. 4:1, 2). Chcemy też zadbać o odpowiednie miejsca zebrań, aby otoczyć opieką ludzi, którzy odnoszą się z docenianiem do sposobności karmienia się duchowo.
2 W ostatnich latach powstało na całym świecie wiele Sal Królestwa. Wymagało to wielkiej ofiarności ze strony braci i sióstr oraz pokonania niemałych trudności finansowych jak również niejednego „muru” wzniesionego przez tych, którzy chcieliby powstrzymać napływ ludzi do organizacji Jehowy (Ps. 18:30). W Kingstone (stolica Jamajki) ksiądz ostro się sprzeciwiał budowie Sali Królestwa w pobliżu kościoła. Wywierał presję na zaprzyjaźnionych członków Rady Miejskiej, którzy z kolei bezpodstawnie zarzucali, że obiekt jest wznoszony niezgodnie z przepisami prawa budowlanego. Inspektor miejski oddalił jednak te zarzuty. Budowa Sali posuwała się naprzód. W tym czasie tak wzrosły ceny materiałów budowlanych, że koszty realizacji projektu się podwoiły. Chcąc pomóc w uzyskaniu dodatkowych funduszy, siostry piekły na sprzedaż placki kokosowe i torty. Inni zbierali butelki po napojach orzeźwiających i uzyskane w ten sposób pieniądze przeznaczali na budowę. Salę ukończono i teraz korzystają z niej trzy zbory. Na południu Chile jeden zbór nie miał odpowiedniego miejsca na zebrania. Kiedy więc nadarzyła się sposobność nabycia dogodnie usytuowanej parceli, postanowiono ją wykorzystać. Jednakże cena parceli była wysoka, a tu trzeba było szybko działać z uwagi na galopującą inflację. Bracia i siostry dali co mogli, ale zebrana kwota nie wystarczała. Wtedy zaczęli przynosić biżuterię; nie żałowano nawet obrączek ślubnych. Po spieniężeniu tych darów uzyskano odpowiednią sumę i kupiono parcelę, na której stanęła Sala Królestwa (zob. Wyjścia 35:5-7; Łuk. 21:1-4).
3 Również w naszym kraju coraz więcej zborów zaspokaja swoje potrzeby duchowe w salach. Jest to prawdziwym błogosławieństwem. Pewien brat pisze: „Odkąd nasz zbór zaczął się zbierać w jednym miejscu, liczba osób przychodzących na zebrania nieomal się podwoiła. Zwiększyła się też dwukrotnie liczba studiów biblijnych. Znacznie się podniósł poziom zebrań, dzięki czemu wszyscy czują się lepiej nakarmieni duchowo i już nikt nie obawia się przyprowadzać na zebrania zainteresowanych. Możliwość spotykania się z całym zborem sprzyja umacnianiu jedności i więzi braterskiej. Często bracia, siostry, a nawet zainteresowani zostają po zebraniu, żeby prowadzić przyjazne, budujące rozmowy. Nasi pionierzy nie mają kłopotów z umawianiem się do współpracy w służbie polowej. Jesteśmy wdzięczni Jehowie za błogosławieństwo, jakim jest dla naszego zboru Sala Królestwa”.
4 Co zrobić, żeby więcej zborów mogło zaznawać podobnych błogosławieństw? Po pierwsze, wszyscy powinniśmy sobie uświadomić, iż żyjemy w czasie, kiedy za sprawą Jehowy rozlega się wołanie: „Otwórzcie bramy, żeby mógł wejść naród sprawiedliwy, który dochowuje wierności. (...) Pokładajcie ufność w Jehowie po wszystkie czasy” (Izaj. 26:2, 4). Musimy więc być przygotowani duchowo i organizacyjnie na przyjęcie ludzi szukających prawdy. Oznacza to między innymi przygotowanie miejsc, w których mogliby się zgromadzać z całym zborem, by korzystać z odpowiednich pouczeń, rad i zachęt oraz odnosić pełniejszy pożytek z „darów w ludziach” (Efez. 4:8, 11-14).
5 Po drugie, konieczne jest zanoszenie modlitw do Tego, „który sprawia wzrost” (1 Kor. 3:7). To Jehowa powoduje, że w obecnych dniach ostatnich ludzie miłujący sprawiedliwość przychodzą do Jego organizacji. On wie najlepiej, czego potrzeba, żeby ci ludzie mogli się nauczyć „chodzić Jego ścieżkami”. Jeżeli wasz zbór jeszcze nie ma Sali Królestwa, czy modlicie się o to, żeby Jehowa pomógł wam zaspokoić tę potrzebę? A jeśli już przystąpiliście do przygotowania miejsca zebrań dla całego zboru, czy prosicie Go o pomoc w realizacji tego przedsięwzięcia, pamiętając, że „jeżeli sam Jehowa nie zbuduje domu, na nic to, że się przy nim trudzą budowniczowie” (Ps. 127:1).
6 Po trzecie, potrzebna jest ofiarność. Czy w związku z tym kierujesz się radą z Listu 2 do Koryntian 9:6-11? (Odczytaj). Słowo Boże zachęca, żeby używać swych dóbr do popierania spraw Królestwa (Łuk. 16:9; 1 Tym. 6:18, 19). Ma to znaczenie zwłaszcza teraz, w okresie jego dynamicznego rozwoju. Wkrótce nadejdzie dzień, gdy pieniądz straci wszelką wartość, a liczyć się będzie jedynie to, co człowiek zgromadzi w niebie — dobre imię u Jehowy (Mat. 6:19-21). Ofiarność przejawia się też w gotowości do poświęcania czasu i umiejętności na wykonanie różnych niezbędnych prac, gdyby je bowiem zlecono ludziom spoza zboru, znacznie zwiększyłyby się koszty budowy nowego bądź też adaptacji już istniejącego budynku. Ponieważ „lepszy jest koniec sprawy niż jej początek”, więc taka ofiarność jest niezbędna od chwili rozpoczęcia prac aż do ich zakończenia, a więc do doprowadzenia do porządku terenu wokół sali (Kazn. 7:8).
7 W tej sprawie mogą też przejawić ofiarność bracia i siostry w zborach, które już korzystają z własnej sali. Wprawdzie każdy należy do jakiegoś lokalnego zboru, niemniej stanowimy „jedną trzodę”, jeden zwarty lud (Jana 10:16). Zainteresowanie rozwojem czystego wielbienia pobudzi nas do spieszenia z pomocą wszelkim dostępnym sposobem, bez względu na to, gdzie by zaszła taka potrzeba. Wiele braci wyraża gotowość do udzielenia pomocy przy budowie sal, zwłaszcza gdzie są potrzebni konkretni fachowcy. Jak byś zareagował na wiadomość, że jesteś potrzebny?
8 Możemy być pewni, że Jehowa pobłogosławi nasze szczere wysiłki, aby powstawały nowe miejsca zebrań. Jeżeli będziemy przejawiać w tej sprawie właściwe zrozumienie, ofiarność, inicjatywę i zdrowy rozsądek, a przede wszystkim jeżeli będziemy prosić Jehowę o kierownictwo i o Jego ducha — zdołamy wykonać to pilne zadanie. Kto wie, jakie jeszcze zadania powierzy nam Jehowa, żeby ułatwić nowym ludziom wejście przez szeroko otwarte bramy do Jego ziemskiej organizacji!