Okazujmy bezstronność w naszej służbie
1 „Bóg nie jest stronniczy”, oznajmił Piotr, lecz „człowiek, który się Go boi i wprowadza w czyn sprawiedliwość, jest Mu przyjemny” (Dzieje 10:34, 35, NW). Ta jasno sformułowana prawda powinna dziś znajdować odzwierciedlenie w naszej służbie kaznodziejskiej. Dlatego musimy dokładać wszelkich starań, by pokonać każdą przeszkodę utrudniającą nam dotarcie z dobrą nowiną do wszystkich ludzi.
2 Głosząc od domu do domu, spotykamy niekiedy osoby, które nie mówią lub nie rozumieją po polsku. Bariera językowa uniemożliwia im odniesienie pełnego pożytku z obwieszczanego przez nas orędzia Królestwa. Do grupy tej zaliczają się też głuchoniemi, porozumiewający się językiem migowym. Jak można pokonać owe trudności, żeby skutecznie docierać do tych ludzi z dobrą nowiną?
3 W niektórych krajach Towarzystwo przygotowało nawet specjalne druczki („Osoby obcojęzyczne na terenie zboru”), żeby ułatwić zapoznanie się z orędziem Królestwa ludziom, którzy nie znają języka używanego w miejscowym zborze lub posługują się językiem migowym.
4 Jeżeli spotkasz na swoim terenie kogoś, kto jest głuchoniemy albo nie zna języka polskiego, zanotuj na karteczce adres oraz język, którym włada. Uczyń to nawet wtedy, gdy ta osoba nie okazuje zainteresowania prawdą. Czasem trudno jest dowiedzieć się o jej nazwisko, ale postaraj się zanotować adres i język. W Sali Królestwa wrzuć tę karteczkę do skrzynki na sprawozdania ze służby polowej. Sekretarz sprawdzi, czy informacja jest dokładna i czytelna, po czym prześle ją do najbliższego zboru (grupy) troszczącego się o ludzi mówiących określonym językiem.
5 Gdyby w pobliżu nie było zboru ani grupy studium książki w danym języku, warto sprawdzić, czy ktoś z sąsiedniego zboru nie potrafiłby porozmawiać z tą osobą. Jeżeli nawet z pomocą nadzorcy miasta nie uda się znaleźć nikogo takiego, miejscowi bracia uczynią wszystko, co w ich mocy, aby tej osobie dać świadectwo. W takich wypadkach już nieraz przydawała się broszura Rozkoszuj się życiem wiecznym na ziemi!
6 W razie napotkania osób mówiących innym językiem każdy głosiciel powinien pamiętać o zanotowaniu niezbędnych informacji na osobnej karteczce zgodnie z wyżej podanymi wskazówkami. Jeżeli dokładamy gorliwych starań, żeby dotrzeć z dobrą nowiną do wszystkich — bez względu na to, jakim językiem się posługują — odzwierciedlamy tym miłość naszego Boga, Jehowy, „którego wolą jest, żeby ludzie wszelkiego pokroju byli wybawieni i doszli do dokładnego poznania prawdy” (1 Tym. 2:4, NW).