Troska o potrzeby duchowe niesłyszących
1 Coraz więcej osób niesłyszących przychodzi do Dobrego Pasterza i nawiązuje więź z Jehową Bogiem, stając się Jego oddanymi sługami (Jana 10:3, 11). Reszta członków zboru, zwłaszcza starsi, musi być wyczulona na potrzeby duchowe naszych niesłyszących braci i sióstr.
2 Zaspokajanie potrzeb niesłyszących. Gdzie tylko jest to możliwe, należy dołożyć starań, żeby zebrania zborowe były tłumaczone na język migowy. Jeżeli nikt w zborze nie zna mowy miganej, należałoby skierować głuchych do najbliższego zboru, który mógłby ich obsłużyć. Gdyby jednak w waszym rejonie nie było takich możliwości, wyznaczeni głosiciele na zmianę mogliby siadać obok niesłyszących i notować w zasięgu ich wzroku główne myśli z omawianego materiału.
3 Działania podejmowane w zborach i obwodach. Sprawy koordynowania tłumaczenia na język migowy podczas zgromadzeń obwodowych i specjalnych zgromadzeń jednodniowych dopilnowuje nadzorca obwodu. Na koordynatora należy wybrać starszego lub zdolnego sługę pomocniczego. Udział w tłumaczeniu programu można przydzielić przykładnym braciom i siostrom, którzy mają odpowiednie kwalifikacje. W zborze warto się kierować takimi samymi zasadami, żeby zadbać o należyte zaspokojenie potrzeb niesłyszących.
4 Niesłyszących dobrze jest usadowić w miejscu, z którego by mieli w polu widzenia scenę i migającego. Odnosi się to zarówno do zebrań zborowych, jak i do zgromadzeń obwodowych. Jeżeli do zboru przychodzi niewielu niesłyszących, na ogół jest lepiej, by w czasie zebrań tłumacz siedział. Byłoby dobrze, żeby starsi w miarę możności uzgodnili z niesłyszącym dojrzałym bratem, gdzie można ulokować tę grupę.
5 Jeśli w zborze jest sporo niesłyszących braci i sióstr, a zdolny tłumacz usługuje w charakterze starszego lub sługi pomocniczego, nadzorcy mogą uznać za stosowne przeprowadzenie niektórych zebrań w całości w języku migowym. Można by z powodzeniem zacząć od zborowego studium książki. Gdyby zbór chciał zorganizować w języku migowym (lub innym języku niż polski) którekolwiek z pozostałych czterech zebrań, starsi powinni zwrócić się w tej sprawie do Towarzystwa. Warto zaznaczyć, że w naszym kraju Towarzystwo podjęło starania, żeby wyszkolić tłumaczy języka migowego. O informacje można poprosić nadzorcę obwodu.
6 Chociaż porozumiewanie się między głuchymi a słyszącymi może wymagać szczególnych wysiłków obu stron, wszyscy członkowie zboru powinni dokładać starań, by się bliżej zapoznać i dzięki temu rzeczywiście zachęcać się wzajemnie (Hebr. 10:24). Gdy wśród braci będzie panował taki duch, wszyscy nowi poczują się mile widziani.