Naśladujmy Jezusa przez codzienne głoszenie prawdy
1 Kiedy Jezus przyszedł na ziemię, miał wykonać konkretne dzieło. Było ono zdumiewająco proste: „Dać świadectwo prawdzie” (Jana 18:37). Głosił prawdę o cudownych przymiotach i zamierzeniach swego Ojca. Działalność ta była dla niego jak pokarm i zajmowała najważniejsze miejsce w jego życiu (Jana 4:34). Według relacji Łukasza Jezus „codziennie nauczał w świątyni” (Łuk. 19:47). Czas, którym dysponował, wykorzystywał do maksimum (Jana 9:4). Krótko przed śmiercią mógł oznajmić swemu Ojcu: „Otoczyłem cię chwałą na ziemi, gdyż dokończyłem dzieła, które mi dałeś do wykonania” (Jana 17:4).
2 Kiedy nasze serca przepełnia wdzięczność za wszystko, co uczynił Jehowa, my też czujemy się pobudzeni do mówienia o Nim codziennie. Zachowujemy się tak, jak uczniowie Jezusa, którzy śmiało oznajmili: „Nie możemy przestać mówić o tym, cośmy widzieli i słyszeli” (Dzieje 4:20). Wszędzie mówili o Jehowie, gdyż jak czytamy, „każdego dnia (...) w dalszym ciągu bezustannie nauczali” (Dzieje 5:42). Każdy z nas powinien więc zadać sobie pytanie: Czy naśladuję mojego Nauczyciela, Jezusa?
3 Głoszenie jest pilnym zadaniem. Jezus przepowiedział, że gdy orędzie Królestwa będzie rozgłoszone po całej ziemi, „potem nadejdzie koniec” (Mat. 24:14). Powinno nam to uświadomić, jak doniosłe i pilne jest owo zadanie. Żadna inna działalność nie jest tak ważna i pożyteczna, gdyż wchodzi tu w grę życie milionów ludzi. Obecny system rzeczy dobiega kresu, więc na dokończenie tego dzieła pozostało już naprawdę mało czasu.
4 Ze sprawozdań wynika, że Jehowa przyśpiesza zgromadzanie osób przypominających owce (Izaj. 60:22). W wielu rejonach świata ludzie wprost tłumnie przychodzą do prawdy i niejako oznajmiają z radością: „Pójdziemy z wami, bo słyszeliśmy, że z wami jest Bóg”! (Zach. 8:23). Bardziej niż kiedykolwiek sprawdzają się słowa Jezusa: „Żniwo jest wielkie, ale pracowników mało. Proście zatem Pana żniwa, aby wysłał pracowników na swe żniwo” (Mat. 9:37, 38). Czy nie pobudza nas to do wzorowania się na gorliwości uczniów Jezusa, którzy „wciąż przebywali w świątyni, błogosławiąc Boga”? (Łuk. 24:53).
5 Codziennie oznajmiajmy prawdę. Każdego dnia powinniśmy upatrywać sposobności do przekazywania drugim prawdy. Nadarza się ku temu mnóstwo okazji. Czy nie mógłbyś porozmawiać kilka minut przez telefon z przyjacielem lub znajomym, który twoim zdaniem ma ucho skore do słuchania? A może napisz list do kogoś, kogo nie udaje ci się zastać w domu. Czy pomyślałeś już o zaproponowaniu traktatu sprzedawczyni, gdy robisz zakupy? Codziennie masz zapewne wiele innych znanych ci sposobności, by opowiadać drugim o swej nadziei. Zdobądź się na wysiłek i okaż odrobinę śmiałości, a Jehowa ci pomoże (1 Tes. 2:2).
6 A zatem przystępując do codziennych zajęć, zadaj sobie pytanie: Czy jeśli dziś nadarzy się taka sposobność, przejawię inicjatywę, by podzielić się z kimś moją nadzieją? Wzoruj się na Jezusie, który tak wyjaśnił, dlaczego został posłany na ziemię: „Muszę oznajmiać dobrą nowinę o królestwie Bożym” (Łuk. 4:43). Jeśli chcemy naśladować naszego Nauczyciela, będziemy czynić tak samo (Łuk. 6:40).