Skrzynka pytań

◼ Co zrobić, gdy naszych braci dotknie klęska żywiołowa?

Jeżeli zdarzy się to w twojej okolicy. Nie wpadaj w panikę. Zachowaj spokój i skup się na tym, co naprawdę się liczy — na życiu, a nie na dobrach materialnych. Zatroszcz się o najpilniejsze potrzeby fizyczne rodziny, a następnie poinformuj starszych o waszej sytuacji i aktualnym miejscu pobytu.

W niesieniu pomocy kluczową rolę odgrywają starsi i słudzy pomocniczy. Gdy podawane są ostrzeżenia przed nadciągającym żywiołem, na przykład groźną nawałnicą, bracia ci powinni się upewnić, czy wszyscy przebywają w bezpiecznym miejscu, a jeśli czas pozwoli, nabyć i rozprowadzić artykuły, które mogą być potrzebne.

Później prowadzący studium książki powinni odszukać każdą rodzinę, by się zorientować w jej sytuacji. Informacje o poszczególnych rodzinach należy przekazać nadzorcy przewodniczącemu lub innemu starszemu, nawet jeśli wszystko jest w porządku. Jeżeli ktoś odniósł obrażenia, starsi postarają się zorganizować pomoc medyczną. Zadbają też o inne rzeczy, takie jak żywność, odzież, schronienie lub o potrzebne artykuły gospodarcze (Jana 13:35; Gal. 6:10). Miejscowi starsi udzielą zborowi pomocy duchowej i emocjonalnej oraz dołożą starań, by jak najszybciej wznowić zebrania. Po dokładnej ocenie sytuacji któryś starszy skontaktuje się w imieniu całego grona z nadzorcą obwodu i powiadomi go, kto odniósł obrażenia, w jakim stopniu jest uszkodzona Sala Królestwa lub domy braci, a także o szczególnych potrzebach. Z kolei nadzorca obwodu przekaże telefonicznie te informacje do biura oddziału, które w razie potrzeby będzie koordynować większą akcję niesienia pomocy.

Jeżeli zdarzy się to gdzie indziej. Pamiętaj o braciach i siostrach w swych modlitwach (2 Kor. 1:8-11). Gdybyś chciał ofiarować datki pieniężne, możesz je przesłać do Towarzystwa, zaznaczając, że są to środki na akcję niesienia pomocy (Dzieje 2:44, 45; 1 Kor. 16:1-3; 2 Kor. 9:5-7). Nie wysyłaj na teren dotknięty klęską żywiołową żadnych materiałów ani artykułów, jeżeli odpowiedzialni bracia wyraźnie o to nie poproszą. Pozwoli to dobrze zorganizować pomoc i właściwie rozprowadzić niezbędne artykuły (1 Kor. 14:40). Prosimy nie telefonować do Towarzystwa bez wyraźnej konieczności, aby nie zajmować linii, którymi mogą napływać informacje z terenu dotkniętego klęską żywiołową.

Po dokonaniu należytej oceny Towarzystwo zadecyduje, czy powołać komitet niesienia pomocy. Odpowiedzialni bracia zostaną o tym powiadomieni. Każdy powinien współpracować ze starszymi sprawującymi przewodnictwo, aby mogły być właściwie zaspokojone pilne potrzeby wszystkich braci (zob. Świadkowie Jehowy — głosiciele Królestwa Bożego, strony 310-315).