Skrzynka pytań
◼ Gdyby zbór został poproszony o pomoc w przeprowadzeniu pogrzebu, mogą się nasunąć następujące pytania:
Kto ma wygłosić przemówienie okolicznościowe? Decyzję w tej sprawie podejmują krewni zmarłego. Mogą się zwrócić do któregokolwiek ochrzczonego brata cieszącego się dobrą opinią. Jeżeli grono starszych zostanie poproszone o wyznaczenie mówcy, bracia ci zazwyczaj poproszą zdolnego starszego o wygłoszenie przemówienia opartego na szkicu dostarczonym przez Towarzystwo. Chociaż mówca nie będzie przesadnie wychwalać zmarłego, stosowne może być zwrócenie uwagi na przykładne zalety, którymi się odznaczał.
Czy można skorzystać z Sali Królestwa? Owszem, jeśli grono starszych wyrazi zgodę i jeśli nie koliduje to z planem zebrań zborowych. Salę można udostępnić, gdy zmarły cieszył się nienaganną opinią i był członkiem zboru lub gdy chodzi o małe dziecko kogoś ze zboru. Gdyby jednak dana osoba pozostawiła po sobie złą opinię z powodu postępowania niegodnego chrześcijanina albo gdyby wchodziły w grę inne czynniki mogące postawić zbór w złym świetle, starsi mogą się nie zgodzić na udostępnienie Sali Królestwa (zob. książkę Zorganizowani, strona 62).
W zasadzie nie użycza się Sali Królestwa w związku z pogrzebem osoby niewierzącej. Wyjątek może stanowić sytuacja, gdy członkowie rodziny zmarłego są przykładnymi ochrzczonymi głosicielami, a sam zmarły był znany choć części głosicieli z przychylnego stosunku do prawdy i jako uczciwy człowiek, cieszył się dobrą opinią u ludzi, a ponadto gdy w programie uroczystości nie będzie żadnych świeckich zwyczajów.
Udostępniając Salę Królestwa na przemówienie okolicznościowe, starsi wezmą pod uwagę, czy jest przyjęte wnoszenie trumny na miejsce uroczystości. Jeśli tak, mogą wyrazić zgodę na wniesienie jej do Sali.
Jak mają wyglądać pogrzeby osób nie należących do zboru? Jeżeli zmarły cieszył się dobrą opinią, brat może wygłosić pokrzepiające przemówienie w domu pogrzebowym lub przy grobie. Zbór nie zajmie się jednak pogrzebem osoby znanej z niemoralnego trybu życia czy hańbiącego postępowania, wyraźnie sprzecznego z zasadami biblijnymi. Oczywiście żaden brat nie przeprowadzi do spółki z duchownym czegoś w rodzaju nabożeństwa międzywyznaniowego ani nie weźmie udziału w nabożeństwie odprawianym w kościele Babilonu Wielkiego.
Jak postąpić, gdy zmarły był wykluczony? Zbór na ogół się nie zajmuje takim pogrzebem. Nie udostępnia się też Sali Królestwa. Jeżeli u wykluczonego była widoczna skrucha i wyrażał pragnienie powrotu do zboru, sumienie kogoś z braci może mu pozwolić wygłosić przemówienie biblijne w domu pogrzebowym lub przy grobie, aby dać świadectwo niewierzącym i pocieszyć krewnych zmarłego. Jednakże taki brat postąpi mądrze, jeśli przed powzięciem decyzji zasięgnie rady grona starszych i weźmie ją pod uwagę. Gdyby w wygłoszeniu przez niego przemówienia było coś niestosownego, byłoby lepiej, żeby dla pokrzepienia rodziny przemówienie wygłosił brat, który jest krewnym zmarłego.
(Dodatkowe wskazówki można znaleźć w następujących wydaniach Strażnicy: z 15 października 1990, strony 30 i 31, numer 23 z roku 1981, strona 17, numer 19 z 1981 roku, strony 20-23, numer 23 z roku 1977, strony 22 i 23, i numer 11 z 1971 roku, strony 23 i 24, oraz w Przebudźcie się! z 8 stycznia 1991 roku, strony 12 i 13, i numer 14 z tomu 970, strony 14-17).