Zaspokajaj swe potrzeby duchowe
1 Zbliżające się zgromadzenie okręgowe pod hasłem „Gorliwi głosiciele Królestwa” daje wyśmienitą sposobność zaspokojenia naszych potrzeb duchowych. Jego program niczym zdrowy posiłek niewątpliwie sprawi, że poczujemy się nakarmieni duchowo „słowami wiary” (1 Tym. 4:6). Pomoże nam również przybliżyć się do Jehowy. Możemy też oczekiwać rad i zachęt, dzięki którym łatwiej nam będzie pokonywać trudności życiowe. Jehowa zapewnia: „Obdarzę cię wnikliwością i pouczę cię o drodze, którą masz iść. Udzielę ci rad, mając oko zwrócone na ciebie” (Ps. 32:8). Jakże się cieszymy, że możemy liczyć na takie kierownictwo! Zastanówmy się nad kilkoma praktycznymi sugestiami, które pomogą nam odnieść ze zgromadzenia jak najwięcej pożytku.
2 Musimy przygotować swe serca. Na każdym z nas spoczywa obowiązek strzeżenia swego symbolicznego serca (Prz. 4:23). Dlatego musimy pielęgnować dyscyplinę wewnętrzną i być uczciwi wobec samych siebie. Zgromadzenie to jest okazją do przeanalizowania naszej więzi z Jehową, do ‛wejrzenia w doskonałe prawo związane z wolnością’. Chcąc przygotować swe serce, aby ‛przyjmowało zaszczepianie słowa’, musimy błagać Jehowę, żeby nas przebadał, wskazał nam jakąś „drogę bolesną” wymagającą skorygowania i poprowadził nas „drogą czasu niezmierzonego” (Jak. 1:21, 25; Ps. 139:23, 24).
3 Słuchaj i rozmyślaj. Jezus pochwalił Marię za uważne przysłuchiwanie się jego słowom, mówiąc: „Maria (...) wybrała dobrą cząstkę i ta nie zostanie jej odebrana” (Łuk. 10:39, 42). Jeżeli będziemy mieli podobne nastawienie, to nie pozwolimy, by rozpraszały nas jakieś mało ważne sprawy. Podczas całego programu zechcemy pozostać na miejscu i uważnie słuchać. Będziemy unikać rozmawiania lub niepotrzebnego wychodzenia, a także rozpraszania drugich telefonami komórkowymi, aparatami fotograficznymi i kamerami.
4 Słuchając przemówień, dobrze jest robić krótkie notatki, ułatwiające analizowanie omawianego tematu. Powinniśmy starać się powiązać to, co słyszymy, z już posiadaną wiedzą. Dzięki temu lepiej zrozumiemy i zapamiętamy materiał. Kiedy przeglądamy notatki, dobrze jest to robić z myślą o zastosowaniu podanych rad w praktyce. Warto zadawać sobie pytania: „Jak to wpływa na moją więź z Jehową? Jakich zmian muszę jeszcze dokonać w życiu? Jak dzięki tym wskazówkom zdołam ulepszyć swe stosunki z innymi? Jak mogę wykorzystać te informacje w służbie?” W rozmowach z drugimi poruszaj myśli, które uznasz za szczególnie cenne. Wszystko to pomoże ci ‛zachowywać wypowiedzi Jehowy w swoim sercu’ (Prz. 4:20, 21).
5 Stosujmy w życiu to, czego się uczymy. Po jednym ze zgromadzeń okręgowych pewien brat powiedział: „Program poruszał sprawy natury osobistej i skłaniał każdego do przeanalizowania stanu serca swojego oraz członków rodziny, a także w razie potrzeby do udzielania życzliwego wsparcia opartego na Piśmie Świętym. Jeszcze bardziej uświadomiłem sobie, iż spoczywa na mnie obowiązek niesienia pomocy zborowi”. Zapewne wielu z nas miało podobne odczucia. Nie chodzi jednak tylko o to, byśmy po zgromadzeniu czuli się zbudowani i pokrzepieni. Jezus powiedział: „Jeżeli to wiecie, szczęśliwi jesteście, jeśli to czynicie” (Jana 13:17). Musimy skrupulatnie wprowadzać w czyn to, co dotyczy nas osobiście (Filip. 4:9). Na tym właśnie polega pełne zaspokajanie swych potrzeb duchowych.
[Ramka na stronie 5]
Rozmyślaj nad tym, co słyszysz:
■ Jaki to ma wpływ na moją więź z Jehową?
■ Jak dzięki temu mogę poprawić swe stosunki z drugimi?
■ Jak mogę to wykorzystać w życiu osobistym oraz w służbie?