Niezwykle radosne zajęcie
1. Jakie dzieło duchowego uzdrawiania ludzi jest prowadzone w naszych czasach?
1 W I wieku n.e. świadkowie cudownych uzdrowień przeżywali wielką radość (Łuk. 5:24-26). Obecnie możemy zaznawać podobnej radości w dziele duchowego uzdrawiania ludzi (Obj. 22:1, 2, 17). Jakże pokrzepieni się czujemy, gdy czytamy przeżycia osób, które pod wpływem Słowa Jehowy i ducha świętego dokonały ogromnych zmian! Jednak jeszcze więcej zadowolenia przynosi branie udziału w tej działalności przez prowadzenie owocnego studium biblijnego.
2. Jakiej radości możemy zaznawać, prowadząc z kimś studium biblijne?
2 Jak Bóg ma na imię? Dlaczego dopuszcza cierpienia? Co dla ludzkości uczyni Królestwo Boże? Satysfakcję sprawia nam nie tylko udzielanie odpowiedzi na takie pytania, ale też obserwowanie radości, jakiej zaznaje zainteresowany, gdy poznaje prawdę (Prz. 15:23; Łuk. 24:32). Z czasem może on zrobić postępy: zacząć posługiwać się imieniem Bożym, dokonać zmian w swoim ubiorze i zachowaniu, odrzucić szkodliwe zwyczaje i dołączyć do grona głosicieli. Jeżeli odda się Bogu i usymbolizuje to chrztem, to stanie się naszym bratem i współpracownikiem. Obserwowanie każdego z tych kroków to powód do radości (1 Tes. 2:19, 20).
3. Co można zrobić, by zapoczątkować studium biblijne?
3 Czy i ty możesz mieć w tym udział? Jeżeli chciałbyś brać udział w tym wyjątkowo radosnym zajęciu, módl się do Jehowy o studium biblijne oraz działaj zgodnie ze swymi modlitwami (1 Jana 5:14). Głoś tam, gdzie można spotkać dużo ludzi, i czyń to w dogodnej dla nich porze. Przy każdej nadarzającej się okazji proponuj studium biblijne (Kazn. 11:6). Gdy znajdziesz osobę zainteresowaną i zasiejesz ziarno prawdy, wracaj, by je podlewać (1 Kor. 3:6-9).
4. Dlaczego powinniśmy pilnie zajmować się zakładaniem studiów biblijnych?
4 Jest jeszcze mnóstwo ludzi łaknących i pragnących prawości. Kto pomoże im zaspokajać potrzeby duchowe poprzez studiowanie z nimi Biblii? (Mat. 5:3, 6). Przejawiajmy ochoczego ducha, by w pełni wywiązać się z obowiązku głoszenia i czynienia uczniów, zanim okres duchowych żniw dobiegnie końca (Izaj. 6:8).