Palma

W czasach biblijnych palma daktylowa (Phoenix dactylifera) powszechnie występowała w Izraelu i na sąsiednich terenach. Niektóre źródła podają, że palmy rosły wokół Jeziora Galilejskiego oraz na terenach upalnej Doliny Jordanu, w dolnym biegu tej rzeki. Szczególnie dużo było ich wokół Jerycha, nazwanego „miastem palm” (Pwt 34:3; Sdz 1:16; 3:13; 2Kn 28:15). Palmy daktylowe mogą osiągać 30 m wysokości. Ich gałęzie (liście pierzaste) osiągają długość od 3 do 5 m. Żydzi zbierali liście drzew palmowych podczas radosnego Święta Szałasów (Kpł 23:39-43; Neh 8:14, 15). To, że ludzie witający Jezusa jako „Króla Izraela” mieli gałęzie palmowe, najwyraźniej było przejawem hołdu i podporządkowania się mu jako królowi (Jn 12:12, 13). W Obj 7:9, 10 przedstawiono „wielką rzeszę ludzi”, którzy ‛trzymają w rękach gałęzie palmowe’, przypisując wybawienie Bogu i Barankowi.