Najistotniejszy warunek szczęścia

DOBRA materialne mogą dać nieco szczęścia. Ważniejszą rolę odgrywa pod tym względem (jak wykazano w poprzednim artykule) prawdziwa miłość wzajemna. Ale jest jeszcze coś znacznie ważniejszego niż wszystkie inne czynniki warunkujące szczęście człowieka.

Zanim Jezus powiedział: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”, zaznaczył, że jest to drugie największe przykazanie, którego ludzie powinni przestrzegać (Mat. 22:39). Jakie zatem jest pierwsze i najważniejsze przykazanie?

Jezus rzekł: „Będziesz miłować Jehowę, twego Boga, całym swym sercem i całą swą duszą, i całym swoim umysłem” (Mat. 22:37, 38, NW). Tylko pod tym warunkiem ludzie mogą być naprawdę szczęśliwi zarówno teraz, jak i w przyszłości.

DLACZEGO?

Dlaczego to jest takie ważne? Dlatego, że Jehowa Bóg jest Stwórcą człowieka. To On ukształtował zarówno ciało, jak i umysł. A zatem wie o wiele lepiej niż ludzie, co się najbardziej przyczynia do ich szczęścia.

Psychologowie i filozofowie eksperymentują i zastanawiają się nad ustaleniem najkorzystniejszych zasad i praw ludzkiego postępowania, ale Jehowa Bóg nie potrzebuje tego robić. On wie, jakie zasady są najkorzystniejsze, ponieważ je ustanowił. Jeśli więc zwracamy uwagę na Jego słowa, korzystamy z najwspanialszych rad co do postępowania zapewniającego szczęście.

Im bardziej się podporządkujemy Boskim prawom i zasadom, tym szczęśliwsi będziemy. Co by się na przykład stało, gdyby każdy kierowca chciał ustanawiać własne zasady ruchu drogowego? Łatwo sobie wyobrazić, do jakiego chaosu by to doprowadziło. Na każdym co ruchliwszym skrzyżowaniu człowiek nie byłby pewien swego życia, a już szczególnie zagrożeni byliby piesi. Po prostu niezbędne jest ustalenie przez kogoś wyższego rozsądnych zasad ruchu, które byłyby korzystne dla nas wszystkich.

I właśnie Jehowa Bóg, Stwórca, ustanowił dla ludzi najlepsze prawa i zasady postępowania. One rzeczywiście spełniają swój cel. Są praktyczne i dają najlepsze wyniki. Gdy je lekceważymy, ściągamy na siebie kłopoty, podobnie jak kierowca, który nie przestrzega przepisów ruchu drogowego. W gruncie rzeczy liczne problemy, z którymi przychodzi nam się borykać na ziemi, wynikają przede wszystkim z faktu, że ludzie chcą ustanawiać własne zasady postępowania.

SZCZĘŚLIWSI LUDZIE

Biblia nazywa Stwórcę „Szczęśliwym Bogiem” (1 Tym. 1:11, NW). Wynika stąd, że ludzie, którzy spełniają wolę Boga i są posłuszni Jego pouczeniom co do właściwego postępowania, mogą odzwierciedlać Jego szczęście, a więc też w pewnym stopniu go doznawać.

Dlatego psalmista napisał: „Jahwe Zastępów, szczęśliwy, kto się Tobie powierzył!” Jest też powiedziane: „Błogosławieni [szczęśliwi, NW], którzy kroczą drogą bez skazy, którzy postępują zgodnie z Prawem Jahwe. Błogosławieni, którzy pełnią Jego nakazy”. Tak, „Szczęśliwy lud, którego Bogiem jest Jahwe!” — Ps. 84:13; 119:1, 2; 144:15, Poz.

Co prawda posłuszeństwo wobec Boga nie naprawi nieszczęsnego systemu rzeczy, w którym obecnie żyjemy, ale z pewnością zmieni na lepsze życie tych, którzy chcieliby być szczęśliwsi i uznają swego Stwórcę za źródło szczęścia. Gdy szukają Jego kierownictwa, On im błogosławi i wspiera ich swoją potężną mocą, swoim świętym duchem. W całym wszechświecie nie ma większej siły, która mogłaby zapewnić szczęście.

CZY NIE MAJĄ KŁOPOTÓW?

To nie znaczy, że ci, którzy czynią wolę Boga, nie mają w tym świecie żadnych kłopotów. Oczywiście też się z nimi borykają. Mają swoje problemy i zmartwienia. Jak wszyscy inni, chorują i umierają, ale mimo wszystko są szczęśliwsi niż drudzy. Nie byliby tak szczęśliwi, gdyby nie szukali kierownictwa u Boga — Źródła szczęścia.

Poza tym ludzie służący Bogu dobrze wiedzą, że ich obecne szczęście jest tylko względne. To znaczy, że ich szczęście nie jest zupełne, doskonałe, chociaż zaznawają więcej szczęścia, niż by go zaznali, gdyby poszli jakąś inną drogą. Dzisiaj po prostu człowiek nie może być szczęśliwy w stopniu doskonałym.

Dlaczego nie? Ponieważ, jak na to wskazuje Biblia, wszyscy urodziliśmy się w grzechu i niedoskonałości (Rzym. 5:12). Wszyscy więc popełniamy błędy, jesteśmy niekiedy przygnębieni i nieszczęśliwi, jak również podlegamy chorobom i śmierci, co rujnuje nasze szczęście. Poza tym wszyscy żyjemy w obecnym niegodziwym systemie rzeczy, w którym na każdym kroku mnożą się problemy. Dopóki ten system istnieje, dopóty nawet słudzy Boga nie mogą zaznawać doskonałego szczęścia.

Wielką pociechą i szczęściem jest dla nich w tej sytuacji wiedza o Bogu i zrozumienie Jego zamierzenia co do ludzkości, które już niedługo się urzeczywistni. Pomaga im to zachować równowagę w niezrównoważonym świecie, dzięki czemu nie martwią się tak bardzo, jak drudzy. Pomaga im to nawet wtedy, gdy umrze ktoś z najbliższych, ponieważ Biblia mówi, że ludzie, którzy znają Boga ‛nie smucą się jak wszyscy ci, którzy nie mają nadziei’. — 1 Tes. 4:13.

Ponieważ słudzy Boży znają wspaniałe zamierzenie Boże co do ziemi i ludzkości, więc nie są przesadnie zaniepokojeni kłopotami tego świata ani złych ludzi, którzy do niego należą. Dlatego też nie kryją się w twardej „skorupie”, jak to robi niejeden człowiek (Mat. 24:12). Obstają przy słusznym postępowaniu, nawet jeżeli drudzy na to wcale nie reagują albo reagują negatywnie.

PRZYKŁAD JEZUSA

Tak właśnie postępował Jezus. Przypomnijmy sobie, co się stało, gdy wskrzesił z martwych Łazarza. Sprawozdanie biblijne mówi, że wiele ludzi zareagowało na to przychylnie, chociaż nie wszyscy.

Niektórzy byli aż tak przewrotni, że — jak mówi Biblia — „od tego dnia naradzali się, aby go [Jezusa] zabić”. Wyobraźmy sobie! Jak bardzo musieli być zepsuci, aby tak niegodziwie zareagować na ten cudowny, dobry czyn, zwłaszcza jeśli wziąć pod uwagę, że należeli do ówczesnego duchowieństwa! Ci duchowni byli przewrotni do tego stopnia, że nawet „naradzali się, aby i Łazarza zabić”! — Jana 11:45, 53; 12:10, 11.

Ale Jezus nie zaniechał przestrzegania obu wielkich przykazań dotyczących miłowania Boga i bliźniego. Wiedział, że bez względu na postępowanie drugich najwięcej szczęścia i pożytku daje spełnianie woli Bożej. Dzięki temu mógł zachować równowagę oraz pozostać życzliwym i serdecznym. Biblia mówi: „On, gdy Mu złorzeczono, nie złorzeczył, gdy cierpiał, nie groził, ale oddawał się Temu, który sądzi sprawiedliwie”. — 1 Piotra 2:23.

Jezus wiedział, że człowiek, który pozwala, aby ten świat i panoszące się w nim zło wytrącały go z równowagi, rujnuje swoje szczęście, bo przecież i tak nikt z ludzi nie zdoła naprawić istniejących stosunków. Wiedział równie dobrze, jak jego niebiański Ojciec, że ten system rzeczy będzie coraz gorszy aż do dnia, w którym Bóg położy mu kres.

DOSKONAŁE SZCZĘŚCIE — KIEDY?

Kto okazuje drugim miłość opartą na zasadach i całą duszą miłuje Boga, ten wie, że wszystkie problemy tego życia są przemijające. Wkrótce cały ten targany różnymi problemami i kłopotami system zostanie usunięty.

Jakie to ma znaczenie dla szczerych ludzi, którzy chcieliby postępować właściwie? Oznacza, że nadchodzi czas, w którym Bóg ustanowi na tej ziemi trwały nowy porządek. Dopiero wtedy urzeczywistni się doskonałe szczęście.

Z proroctw biblijnych wyraźnie wynika, że w niedalekiej przyszłości Bóg usunie wszystkie troski i kłopoty. Z całą pewnością zastąpi ten zepsuty, zrujnowany system rzeczy swoim nowym, sprawiedliwym porządkiem podlegającym władzy Jego Królestwa niebiańskiego, czyli rządu niebiańskiego, o którym nauczał Jezus (Mat. 6:9, 10). Panowanie tego rządu obejmie całą ziemię, ponieważ będzie to jedyny rząd dla całej ludzkości. Wszystkie inne królestwa zostaną wymazane z istnienia (Dan. 2:44). Pod rządami tego Królestwa zaznamy tu, na ziemi, szczęścia, jakie sobie dzisiaj trudno wyobrazić.

Bóg obiecał ludziom, że w tym nowym porządku Bóg „otrze z ich oczu wszelką łzę, a śmierci już odtąd nie będzie. Ani żałoby, ni krzyku, ni trudu już odtąd nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły” (Apok. 21:4). Odtąd już nikt nie zachoruje ani nie będzie się starzeć, ponieważ człowiek osiągnie doskonałość cielesną i umysłową zgodnie z zamierzeniem, z którym Bóg stwarzał pierwszego mężczyznę i pierwszą kobietę. Dzięki temu ludzie będą mogli żyć wiecznie w raju przywróconym na ziemi. — Łuk. 23:43, NW.

Jakież to będą piękne czasy! Pomyśl tylko: Pod sprawiedliwym panowaniem Bożym znikną wszelkie choroby, troski, zmartwienia i śmierć! Nawet zmarli wstaną z grobów! Ci ludzie powrócą do życia i swoich bliskich, gdyż „nastąpi zmartwychwstanie sprawiedliwych i niesprawiedliwych”. — Dzieje 24:15.

W końcu nie będzie już żadnych niegodziwców, którzy mogliby mącić to szczęście. „Gdyż ludzie prawi ziemię posiądą, uczciwi rozmnożą się na niej; nieprawych wygładzą z ziemi, z korzeniami wyrwie się przewrotnych”. — Prz. 2:21, 22.

Już dzisiaj, pomimo różnych problemów życiowych, możesz być szczęśliwszy, a w przyszłości będziesz mógł zaznać doskonałego szczęścia. A zatem prawdziwe szczęście nie jest nieziszczalnym marzeniem.

Jeżeli jednak chcesz dostąpić tego szczęścia, to musisz zaufać Stwórcy, Jehowie Bogu, który jest jedynym Źródłem prawdziwego szczęścia, i musisz Mu służyć. Wówczas będziesz mógł z nadzieją oczekiwać nadejścia radosnych i zachwycających czasów przepowiedzianych w proroczym Słowie Bożym, które obiecuje: „Pokorni posiądą ziemię i będą się rozkoszować wielkim pokojem”. — Ps. 37:11.