Czy twoja praca daje ci zadowolenie?

Wygląda na to, że liczba niezadowolonych ze swej pracy ciągle wzrasta. Czy do nich należysz? Czy twoja praca mogłaby być dla ciebie bardziej przyjemna? Jeżeli tak, to jaką korzyść byś z tego odniósł?

NIEKTÓRZY nazywają swą pracę marzeniem, inni zaś — koszmarem. Jak się zdaje, do tej drugiej grupy należy niemało ludzi.

W pewnej rozprawie naukowej wydanej kilka lat temu na zlecenie Ministerstwa Zdrowia, Oświaty i Opieki Społecznej USA powiedziano, że „znaczna liczba amerykańskich pracowników jest niezadowolona z poziomu swego życia zawodowego”. Dotyczy to „przedstawicieli wszystkich warstw pracowniczych”.

U znanych kiedyś z pracowitości Niemców praca już nie zajmuje uprzywilejowanego pierwszego miejsca. Została zepchnięta na czwartą pozycję przez rodzinę, spędzanie wolnego czasu i przyjaźń.

Zjawisko zaniku zadowolenia z pracy dostrzega się dziś w wielu krajach świata. Odgrywają w tym rolę najrozmaitsze czynniki. Czy można temu jakoś przeciwdziałać? Zobaczymy. Ale najpierw ważna definicja:

CZYM JEST PRACA?

„Pracę” uważa się często za „płatną działalność zawodową”. Jednakże definicja ta zbytnio zawęża przedmiot naszych rozważań. Oznaczałoby to na przykład, że kobieta, która troszczy się o dom i dzieci, nie pracuje, chyba że odpłatnie wykonuje te same czynności dla innej rodziny.

Niewątpliwie lepsza jest już definicja „pracy”, której użyto w wyżej wspomnianej rozprawie naukowej. Według niej „praca” to „działalność, z której wynika coś użytecznego dla innych”.

JAKIE ZNACZENIE MA ZADOWOLENIE Z PRACY?

„Gdy nie ma okazji do pracy”, czytamy dalej w tej rozprawie, „lub jeśli wykonywana praca wywołuje niezadowolenie (albo coś gorszego), wówczas prawdopodobnie odbije się to na innych dziedzinach życia społecznego”. Do tych następstw można zaliczyć między innymi pogorszenie się zdrowia cielesnego, emocjonalnego i duchowego bądź też zerwanie więzi rodzinnych. Niektórzy niezadowoleni robotnicy stają się apatyczni, inni nawet aspołeczni w swoim zachowaniu. Czynniki takie prowadzą nieraz do pijaństwa, zażywania narkotyków, agresywności, a nawet działalności przestępczej.

Niewątpliwie warto więc przeciwdziałać niezadowoleniu z pracy, przynajmniej we własnym życiu. Nieżyjący już pisarz francuski Albert Camus, który w 1957 roku otrzymał literacką nagrodę Nobla, powiedział kiedyś: „Bez pracy całe życie jest nic nie warte. Ale jeśli praca jest niewdzięczna, życie przygasa i zamiera”.

Któż by chciał, żeby jego życie przygasało i zamierało? Czy moglibyśmy więc ożywić swą pracę, żeby stała się bardziej interesująca i opłacalna? W jakim stopniu twoja praca daje ci zadowolenie? Aby to sprawdzić, zastanów się nad zamieszczonymi poniżej pytaniami.

[Ramka na stronie 3]

Czy twoja praca sprawia ci przyjemność?

TAK NIE

□ □ Czy sądzisz, że jesteś dobrze przygotowany do swojej pracy?

□ □ Czy uważasz, że wydajność twojej pracy jest większa od przeciętnej?

□ □ Czy masz niezbędne surowce i narzędzia do pracy i czy jesteś z nią odpowiednio zapoznany?

□ □ Czy pracujesz w przyjemnych warunkach?

□ □ Czy jesteś przeświadczony, że twoja praca jest użyteczna dla innych?

□ □ Czy według ciebie praca kończy się często „zbyt wcześnie”, a sobota nadchodzi „zbyt szybko”?

□ □ Czy po długim urlopie cieszysz się, że znowu pójdziesz do pracy?

□ □ Czy chętnie pełniłbyś swoje czynności zawodowe w ramach hobby albo ochotniczej pracy społecznej?

□ □ Czy poza korzyściami finansowymi twoja praca daje ci na przykład możliwość poszerzania wiedzy i rozwijania różnych umiejętności?

□ □ Czy pracujesz w miłym otoczeniu i czy możesz nawiązywać kontakty towarzyskie z wartościowymi ludźmi?

Im więcej razy odpowiedziałeś „TAK”, tym bardziej satysfakcjonująca jest twoja praca. Im więcej razy odpowiedziałeś „NIE”, tym mniej sprawia ci ona zadowolenia. Co zrobić, aby niektóre odpowiedzi „NIE” zmienić pewnego dnia na „TAK”?