Od naszych Czytelników

Obserwujemy świat Wasze czasopisma stają się coraz bardziej zajmujące. Poruszają najróżniejsze tematy, takie jak najnowsze wydarzenia, sport i nauka. Nadzwyczaj interesująca jest rubryka „Obserwujemy świat”. Myślę, że gdyby korzystała z niej telewizja, nadawane programy byłyby o wiele ciekawsze.

R. S., Włochy

Bardzo mi się podoba tematyka rubryki „Obserwujemy świat”. Szczególnie zapamiętałem ciekawostkę z numeru z 22 kwietnia 1995 roku [wyd. ang.] zatytułowaną „Jakich nauczycieli lubią uczniowie?” Powiedziano tam, że uczniowie darzą sympatią nauczycieli życzliwych, troskliwych i sprawiedliwych, a niekoniecznie tych, którzy zadają mniej prac domowych. To prawda! Wciąż mam do czynienia z nauczycielami starającymi się zyskać popularność przez faworyzowanie uczniów lubianych wśród kolegów. Ale taka popularność zazwyczaj nie trwa długo. Dziękuję za te cenne informacje.

L. K., USA

Fałszywe przepowiednie Pragnę podziękować za serię artykułów „Fałszywe przepowiednie i prawdziwe proroctwa — jak je odróżnić?” [8 lipca 1995]. Wprawdzie już 42 lata codziennie studiuję Biblię i staram się przyswajać sobie informacje dotyczące znaku dni ostatnich, ale mogę powiedzieć, że zestawienie wszystkich wersetów związanych z tym tematem bardzo mi pomogło. Ułatwiliście mi zapamiętanie tych wiadomości. To była wspaniała porcja pokarmu duchowego!

M. B., USA

Kradzież Mam 13 lat. Zmagałam się z pewnym problemem — kradłam pieniądze albo szłam do sklepu i brałam sobie gumę do żucia. Chciałam z tym zerwać, ale nie potrafiłam, dopóki w Przebudźcie się! z 22 czerwca 1995 roku [po polsku 8 lipca 1995] nie przeczytałam artykułu „Młodzi ludzie pytają: Dlaczego nie wolno kraść?” Bardzo mnie poruszył. Pomógł mi pomodlić się do Jehowy i zrozumieć, że On wspaniałomyślnie mi przebaczy. Chcę znaleźć się w Królestwie Bożym, a wiem, że nie będzie tam miejsca dla złodziei. Dziękuję za opublikowanie tego artykułu.

J. A., Kanada

Skończyłem 23 lata i odsiaduję karę za kradzież. Wszystko zaczęło się od presji kolegów. Odkąd zdołali mnie namówić do zrobienia komuś złośliwego żartu, brnąłem coraz dalej. W tym artykule napisano szczerą prawdę. Mam tylko nadzieję, że młodzi ludzie usłuchają tych rad, zanim będzie za późno. W ten sposób mogą uniknąć znalezienia się tam, gdzie ja jestem — w więzieniu.

M. S., USA

Życiorys Właśnie skończyłam lekturę artykułu „Jak korzystałam z opieki Bożej” [wyd. ang. z 22 czerwca 1995]. Po zapoznaniu się z przeżyciami Celeste Jones, która była tak źle traktowana przez krewnych, a mimo to zachowała wiarę i wytrwała, obiecałam sobie, że będę się bardzo starać, by nigdy już nie narzekać na swoje zdrowie.

J. P., USA

Jako osoba tylko nieco mniej upośledzona niż Celeste Jones, po części rozumiem, ile odwagi potrzebuje ta kobieta, by się nie załamać. Szczególne podziękowania należą się tym, którzy bezinteresownie udzielają Celeste pomocy i umożliwiają jej branie udziału w służbie kaznodziejskiej.

W. R., Kanada

Bardzo mnie poruszył ten artykuł. Wzmocnił moją wiarę i pomógł mi zrozumieć, że najskuteczniejszy sposób niesienia pomocy naszym bliźnim to głoszenie wszelkimi dostępnymi metodami.

P. H. P., Nigeria

Przeżycia Celeste wzruszyły mnie i podniosły na duchu. Dodały mi sił do zmagania się ze wszystkimi dolegliwościami, które wiążą się ze starością.

M. R., Jamajka