Zagrożone gatunki a ty
TYGRYSY, żółwie, nosorożce, motyle — lista zagrożonych gatunków zdaje się nie mieć końca! Z pewnością zgodzisz się z tym, że znaczną winę ponosi tu człowiek. Ale jaki ma to związek z tobą?
Czy w dzisiejszej sytuacji ekonomicznej rozsądnie byłoby oczekiwać, że ludzie — niespokojni o swój własny los — będą się angażować w realizację choćby najszczytniejszych planów ochrony środowiska? „Naprawdę niełatwo być ‚zielonym’ w większości krajów Sahelu, gdzie miliony cierpią z powodu zamieszek politycznych, walk plemiennych, głodu i epidemii” — zauważono w tygodniku Time. Zasada ta sprawdza się wszędzie.
Aby rozwiązać problem zagrożonych gatunków, trzeba dokonać radykalnych zmian. Według dzieła The Atlas of Endangered Species chodzi o zmiany „tej rangi, że wprowadzeniem ich musiałyby się zająć rządy”. Następnie autor sugeruje: „W krajach, gdzie rządy są obieralne, obowiązkiem każdego wyborcy jest dopilnować, by do roku 2000 władza znalazła się wyłącznie w rękach polityków troszczących się o środowisko”.
Czy to realistyczna perspektywa? Historia jednoznacznie dowodzi, że „człowiek panuje nad człowiekiem ku jego szkodzie” — co odnosi się również do ludzkiego panowania nad przyrodą (Kaznodziei 8:10). Wielu ekologów uważa stan fauny i flory za wskaźnik jakości środowiska. Jeśli zagrożone są zwierzęta i rośliny, zagrożony jest również człowiek. Ale niebezpieczeństwo zagłady nie po raz pierwszy w dziejach zawisło nad wszelkimi formami życia na ziemi.
W najstarszej relacji historycznej czytamy: „Oto Ja sprowadzę potop na ziemię, aby zniszczyć pod niebem wszelkie ciało, w którym jest dech życia. Wszystko, co jest na ziemi, zginie” (1 Mojżeszowa 6:17). A jednak nie wyginęli wtedy wszyscy ludzie ani wszystkie inne formy życia, gdyż Bóg umożliwił im ocalenie.
Arka umożliwiająca przeżycie
Do najlepszych sposobów ratowania wymierających gatunków uczeni zaliczają ochronę ich siedlisk. Informuje o tym periodyk New Scientist, nadmieniając, że obrońcy przyrody nazywają to „symboliczną arką Noego”. Właśnie arka Noego zapewniła ocalenie ludziom i zwierzętom podczas potopu.
Bóg przekazał Noemu projekt arki — kolosalnej skrzyni z drewna, która miała się unosić na powierzchni wód. Uratował się w niej Noe z żoną, ich trzej synowie i trzy synowe oraz przedstawiciele rozmaitych rodzin zwierząt, zarówno dzikich, jak i oswojonych — „po parze z wszelkiego ciała, w którym było tchnienie życia” (1 Mojżeszowa 7:15). Mnogość występujących obecnie form życia dowodzi, że arka dobrze spełniła swe zadanie.
Warto jednak zauważyć, iż przetrwanie nie zależało wyłącznie od wysiłków ludzkich. Noe z rodziną musieli być posłuszni Bogu, który swą mocą mógł ich ocalić. To właśnie Bóg położył kres przedpotopowemu światu — skłóconemu, pełnemu przemocy i chciwości (2 Piotra 3:5, 6).
Zwierzęta w nowym świecie
Jehowa Bóg obiecał, iż dzięki posłusznemu stosowaniu się do Jego praw ludzie podobni do dzikich, żarłocznych drapieżników zaczną przypominać zwierząta łagodne i potulne (Izajasza 11:6-9; 65:25). Już dziś nie brak dowodów, że ta zapowiedź się sprawdza. Przyjdź na zebranie do najbliższej Sali Królestwa Świadków Jehowy i sam się o tym przekonaj. Skoro Jehowa potrafi tak radykalnie wpłynąć na ludzi, czy nie może sprawić, aby i wśród zwierząt zapanował pokój i bezpieczeństwo, nawet gdyby miał w tym celu zmienić ich obecne cechy charakterystyczne? Oczywiście, sam przecież obiecał: „W owym dniu zawrę dla Izraela przymierze z dzikimi zwierzętami, z ptactwem w przestworzach i z płazami na ziemi; (...) pozwolę im mieszkać bezpiecznie” (Ozeasza 2:20, Biblia poznańska).
Apostoł Piotr pisał o przyszłym „dniu sądu i zagłady ludzi bezbożnych” (2 Piotra 3:7). Będzie to interwencja Boga o ściśle ustalonym przebiegu — zginą wyłącznie bezbożnicy. W ten sposób doprowadzi On „do ruiny tych, którzy rujnują ziemię” (Objawienie 11:18).
Pomyśl, jak radosny będzie świat, w którym żadnej formie życia nie zagrozi już niebezpieczeństwo. Ileż się wówczas dowiemy o naszym środowisku — o różnorodnych gatunkach fauny i flory! Ujrzymy spacerujące spokojnie tygrysy, lwy i słonie. Wody mórz zaroją się od przeróżnych stworzeń, pojawią się rozmaite gatunki gadów, owadów oraz ptaków, między innymi papug — a wszystko to będzie w należytej równowadze. Posłuszny rodzaj ludzki odzyska człowieczą doskonałość. Pod panowaniem mesjańskiego Królestwa nareszcie istnieć będzie doskonały ekosystem.