Młodzi ludzie pytają:
Dlaczego mój najlepszy przyjaciel się wyprowadził?
„WYGLĄDASZ, jakbyś stracił najlepszego przyjaciela” — mówi się czasem do kogoś smutnego lub przygnębionego. Ale gdy naprawdę straciłeś przyjaciela od serca, słowa te nabierają zupełnie nowego znaczenia.
Prawdziwa przyjaźń jest przecież czymś wyjątkowym i cennym. Biblia mówi: „Przyjaciel zawsze okazuje miłość; rodzi się bratem w niedoli” (Przypowieści 17:17). Dobrzy przyjaciele zapewniają nam towarzystwo i wsparcie. Pomagają rozwijać się pod względem emocjonalnym i duchowym. Chociaż możemy mieć wielu zwykłych znajomych, na ogół tylko nielicznym osobom naprawdę ufamy i powierzamy swoje sprawy.
Zrozumiałe więc, że jeśli twój serdeczny przyjaciel się wyprowadził, jesteś przybity. Młody człowiek imieniem Bryan wspomina, co przeżywał w takiej sytuacji: „Byłem przerażony, samotny i zraniony”. Może czujesz się podobnie.
Pogodzenie się z rzeczywistością
Niewykluczone, iż zrobi ci się lepiej, gdy rozważysz powody wyjazdu przyjaciela. Z pewnością nie chodziło o to, że nie cenił sobie twojej przyjaźni. Przeprowadzki stały się nieodłączną częścią współczesnego życia. W samych USA co roku przeprowadza się przeszło 36 milionów ludzi! Według danych tamtejszego urzędu zajmującego się spisami ludności przeciętny Amerykanin w ciągu swego życia zmienia miejsce zamieszkania 12 razy.
Dlaczego aż tyle przeprowadzek? Przyczyny są różne. Mnóstwo osób przenosi się tam, gdzie można znaleźć lepsze zatrudnienie lub mieszkanie. W krajach rozwijających się miliony rodzin musi zmieniać miejsca pobytu z powodu wojen i ubóstwa. A wielu młodych — gdy dorasta — postanawia wyprowadzić się z domu, by zacząć samodzielne życie. Inni robią to po wstąpieniu w związek małżeński (1 Mojżeszowa 2:24). Jeszcze inni odchodzą z domów, ponieważ zmierzają do celów duchowych (Mateusza 19:29). Niejeden Świadek Jehowy opuszcza dobrze znane strony, by usługiwać na terenach — czasem nawet zagranicznych — na których potrzeba więcej chrześcijańskich głosicieli. Niektórzy przenoszą się do Betel, jak nazywa się obiekty, skąd nadzorowana jest działalność Świadków Jehowy w poszczególnych krajach. Chociaż więc bardzo kochamy naszych przyjaciół, musimy pogodzić się z faktem, że kiedyś pewnie się przeprowadzą.
Bez względu na przyczynę wyjazdu przyjaciela niewątpliwie zastanawiasz się, jak sobie poradzisz z tą stratą. Masz prawo czuć się przez jakiś czas nieco samotny i przygnębiony, ale prawdopodobnie zdajesz sobie sprawę, że snucie się po domu z kwaśną miną ani trochę nie poprawi sytuacji (Przypowieści 18:1). Zobaczmy zatem, co można zrobić.
Utrzymywanie kontaktów
„Pamiętaj, że wasza przyjaźń się nie skończyła” — radzi Bryan. Owszem, odległość na pewno zmieni wasz związek, lecz to nie znaczy, że przyjaźń musi umrzeć. Doktor Rosemarie White, pracująca w poradni dla młodzieży, powiedziała: „Strata jest bardzo ciężkim doświadczeniem w każdym okresie życia, ale istnieje na nią sposób — po prostu trzeba ją traktować nie jak koniec, lecz jak zmianę”.
Co możesz zrobić, by przyjaźń się nie skończyła? Weźmy pod uwagę biblijną relację o Dawidzie i Jonatanie. Mimo znacznej różnicy wieku byli najbliższymi przyjaciółmi. Kiedy okoliczności zmusiły Dawida do udania się na wygnanie, nie rozstali się bez słowa. Przeciwnie, zapewnili się o dozgonnej przyjaźni, a nawet zawarli przymierze — złożyli obietnicę, że pozostaną przyjaciółmi (1 Samuela 20:42).
Możesz podobnie porozmawiać ze swym przyjacielem, zanim wyjedzie. Powiedz mu, jak bardzo sobie cenisz łączącą was więź i jak gorąco pragniesz utrzymywać z nim kontakt. Tak postąpiły Patty i Melina, najlepsze przyjaciółki, które teraz dzieli 8000 kilometrów lądu i mórz. „Zamierzamy utrzymywać ze sobą kontakty” — wyjaśniła Patty. Plany takie mogą się jednak nie powieść, jeśli pewnych rzeczy nie ustalicie konkretnie (porównaj Amosa 3:3).
Biblia mówi, że kiedy apostoł Jan nie mógł się zobaczyć ze swym przyjacielem Gajusem, utrzymywał z nim kontakt, ‛pisząc atramentem i piórem’ (3 Jana 13). Wy również możecie uzgodnić, że będziecie regularnie wysyłać listy czy pocztówki, na przykład raz w tygodniu lub miesiącu. A jeśli rodzice nie mają nic przeciwko rachunkom telefonicznym za rozmowy zamiejscowe, od czasu do czasu zadzwońcie do siebie, by opowiedzieć o najnowszych wydarzeniach z waszego życia. Albo postanówcie przesyłać sobie wiadomości nagrane na kasecie magnetofonowej lub wideo. Może w przyszłości uda wam się spędzić razem weekend czy wakacje. W ten sposób wasza przyjaźń będzie się dalej rozwijać.
Wypełnienie pustki
Mimo wszystko po wyjeździe najlepszego przyjaciela będziesz odczuwał pustkę. Prawdopodobnie przekonasz się, że masz teraz więcej czasu. Nie pozwól, żeby przeciekał ci przez palce (Efezjan 5:16). Rób z niego dobry użytek — na przykład naucz się grać na wybranym instrumencie, zajmij się doskonaleniem obcego języka lub jakimś hobby. Innym pożytecznym sposobem spędzania czasu jest wyświadczanie przysług potrzebującym. Jeżeli jesteś Świadkiem Jehowy, możesz zwiększyć swój udział w publicznej działalności kaznodziejskiej (Mateusza 24:14). Albo zaplanuj sobie interesujące studium Biblii.
Ponadto apostoł Paweł radził chrześcijanom w Koryncie, by ‛się rozszerzali’, czyli powiększali krąg przyjaciół (2 Koryntian 6:13). Być może tak dużo czasu spędzałeś tylko z jedną osobą, że przeoczyłeś sposobność zawarcia innych znajomości. Młodzi Świadkowie Jehowy zwykle się przekonują, że wiele okazji do zawiązania przyjaźni nadarza się w miejscowych zborach. A zatem staraj się przychodzić na zebrania zborowe trochę wcześniej i nie wychodź od razu po zakończeniu. Dzięki temu będziesz miał więcej czasu na zapoznanie się z różnymi osobami. Nowych przyjaciół można też pozyskać na większych zgromadzeniach chrześcijańskich lub spotkaniach towarzyskich w mniejszym gronie.
Stosowne będzie jednak pewne ostrzeżenie: Nie szukaj nowych przyjaciół zbyt pośpiesznie, gdyż mógłbyś się zbliżyć do młodzieży, która nie podziela twoich celów i wartości duchowych. Takie osoby mogą wywierać zły wpływ i przynieść ci więcej szkody niż pożytku (Przypowieści 13:20; 1 Koryntian 15:33). Trzymaj się młodych ludzi, którzy są usposobieni duchowo i cieszą się dobrą opinią.
Jeżeli znajdziesz kogoś takiego, zaplanujcie coś wspólnie. Zjedzcie razem posiłek. Idźcie do muzeum albo na spacer. Umówcie się, że spędzicie dzień w służbie chrześcijańskiej, głosząc ludziom dobrą nowinę o Królestwie Bożym. Dzięki takim staraniom z czasem może się między wami wywiązać przyjaźń. Zawierając nowe znajomości, nie czuj się nielojalny wobec przyjaciela, który się wyprowadził, bo przecież miłość chrześcijańska ‛rozszerza się’, a więc obejmuje coraz to nowe osoby.
Spróbuj też skorzystać z okazji i zbliż się do tych, którzy kochają cię najbardziej — do rodziców. Mogą ci bardzo pomóc, choć niewykluczone, że na początku będziesz się czuł w ich towarzystwie trochę nieswojo. Młodzieniec imieniem Josh powiedział: „Niemal się zmuszałem do spędzania z nimi czasu, bo mama i tata nie byli mi wtedy bliscy. Ale teraz są moimi najlepszymi przyjaciółmi!”
Pamiętaj również o swym Przyjacielu w niebie. Jak powiedział 13-letni Dan, „naprawdę nie jesteś sam, bo przecież masz Jehowę”. Zawsze możesz się zwrócić w modlitwie do naszego niebiańskiego Ojca. Jeśli tylko Mu zaufasz, wesprze cię w tej trudnej sytuacji (Psalm 55:23).
Zachowuj pozytywne nastawienie
Mądry król Salomon dał następującą radę: „Nie mów: Jak to jest, że dawne czasy były lepsze, niż obecne?” (Kaznodziei 7:10). Innymi słowy, nie rozmyślaj ciągle o tym, co minęło, lecz wykorzystuj wszystkie sposobności, jakie nadarzają się teraz. Bill, który niedawno ukończył 20 lat, właśnie tak uczynił po stracie najlepszego przyjaciela. „Szybko zacząłem nawiązywać nowe przyjaźnie i nie wracałem zbyt często do przeszłości” — wspomina. „Starałem się przygotowywać na przyszłość i żyć teraźniejszością”.
Chociaż podane rady mogą pomóc, wyprowadzka najlepszego przyjaciela jest smutnym wydarzeniem. Może trochę potrwać, zanim wspomnienia przyjemnych chwil spędzonych razem przestaną być bolesne. Pamiętaj, że zmiany są nieodłączną częścią życia i pozwalają ci dojrzewać oraz się rozwijać. Zapewne ci się wydaje, iż nic nie powetuje straty serdecznego przyjaciela, możesz jednak pielęgnować przymioty, dzięki którym staniesz się „miły zarówno Panu, jak i ludziom” (1 Samuela 2:26). Jeżeli będziesz się o to starał, zawsze znajdziesz kogoś, kogo nazwiesz swym przyjacielem!
[Ilustracja na stronie 15]
Pożegnanie z najlepszym przyjacielem to bolesne przeżycie