„Jehowa jest mym pocieszeniem”

TAK głosiła oficjalna dewiza króla Szwecji Karola IX. W języku łacińskim brzmiała ona „Iehovah solatium meum”. Wspomniany monarcha był jednym z kilku władców Szwecji panujących w latach 1560-1697, którzy imię Boże po hebrajsku bądź łacinie kazali umieszczać na monetach i medalach albo używali go w osobistych dewizach. Karol IX ustanowił Królewski Order Jehowy, a w dniu swojej koronacji w 1607 roku miał na szyi łańcuch zwany naszyjnikiem Jehowy.

Dlaczego owi królowie tak postępowali? Zdaniem naukowców przyczynił się do tego rozwój kalwinizmu w Europie, a także szacunek dla Biblii. Ci wszechstronnie wykształceni renesansowi władcy z pewnością znali łacińską formę imienia Bożego, Jehowa. Niewątpliwie też wiedzieli, że w oryginalnym hebrajskim tekście Biblii występuje ono tysiące razy.

Istnieje mnóstwo dowodów na to, że w wiekach XVI i XVII w różnych częściach Europy imię Jehowa często widniało na monetach i orderach, a także w budynkach użyteczności publicznej oraz kościołach. Zapewne więc powszechnie znano i respektowano wypowiedź samego Boga zanotowaną w Księdze Wyjścia 3:15: „Jehowa (...) to jest moje imię po czas niezmierzony”.

[Ilustracje na stronie 31]

ŁAŃCUCH I KLEJNOT KRÓLEWSKIEGO ORDERU JEHOWY, rok 1606, wykonane ze złota, emalii, kryształu górskiego i granatów

ERYK XIV 1560-1568

KAROL IX 1599-1611 (brat Eryka XIV)

GUSTAW II ADOLF 1611-1632 (syn Karola IX)

KRÓLOWA KRYSTYNA 1644-1654 (córka Gustawa II Adolfa)

[Prawa własności]

Łańcuch: Livrustkammaren, Stockholm Sverige; monety: Kungl. Myntkabinettet, Sveriges Ekonomiska Museum