CZĘŚĆ 13
Dobrzy i źli królowie
Izrael rozpada się na dwa państwa. Przez całe lata w obu częściach władzę sprawuje wielu królów, jednak większość z nich nie dochowuje wierności Bogu. W końcu Jerozolima zostaje zburzona przez Babilończyków
ZGODNIE z zapowiedzią Jehowy po odstąpieniu Salomona od praktykowania religii prawdziwej jego państwo ulega podziałowi. Syn i następca Salomona, Rechoboam, był surowym władcą. W rezultacie dziesięć plemion izraelskich zbuntowało się i utworzyło północne królestwo Izraela. Dwa plemiona pozostały lojalne wobec króla zasiadającego na tronie Dawida w Jerozolimie i utworzyły południowe królestwo Judy.
Oba państwa miały burzliwe dzieje, głównie z powodu niewierności i nieposłuszeństwa ich władców. Sytuacja w Izraelu była gorsza niż w Judzie, ponieważ jego królowie od samego początku propagowali religię fałszywą. Pomimo niezwykłych cudów dokonywanych przez takich proroków jak Eliasz i Elizeusz — którzy potrafili nawet wskrzeszać umarłych — Izrael ciągle wracał na złą drogę. W końcu Bóg dopuścił, by Asyria unicestwiła północne królestwo.
Juda istniała przeszło sto lat dłużej od Izraela, ale i ją dosięgnął wyrok Boży. Tylko kilku judzkich królów zareagowało na ostrzeżenia proroków i próbowało skłonić naród, by powrócił do Jehowy. Na przykład król Jozjasz zaczął oczyszczać Judę z fałszywego kultu i odnowił świątynię Jehowy. Gdy znaleziono oryginalny egzemplarz Prawa Bożego danego za pośrednictwem Mojżesza, Jozjasz był głęboko poruszony jego treścią i jeszcze wzmógł swe reformatorskie działania.
Niestety, następcy Jozjasza nie poszli w jego ślady. Dlatego Jehowa pozwolił Babilończykom podbić Judę oraz zniszczyć Jerozolimę i tamtejszą świątynię. Ci, którzy przeżyli, zostali uprowadzeni do niewoli. Bóg zapowiedział, że będzie ona trwać 70 lat. Juda była opuszczona aż do czasu, gdy zgodnie z obietnicą naród powrócił do ojczyzny.
Jednak do chwili pojawienia się zapowiedzianego Wybawcy, Mesjasza, na tron nie wstąpił już żaden król z dynastii Dawida. Większość królów z tej linii dowiodła, że niedoskonali ludzie nie posiadają kwalifikacji niezbędnych do sprawowania władzy. Tylko Mesjasz miał się nadawać do tej roli. Dlatego Jehowa powiedział ostatniemu królowi z dynastii Dawida: „Zdejmij koronę. (...) Niechybnie stanie się niczyja, aż przyjdzie ten, do którego należy tytuł prawny, i jemu to [Królestwo] dam” (Ezechiela 21:26, 27).
Na podstawie ksiąg: 1 Królów; 2 Królów; 2 Kronik, rozdziały od 10 do 36; Jeremiasza 25:8-11.