Jakie było zamierzenie Boga co do ludzkości?

BÓG, stwarzając Adama i Ewę, obdarzył ich przymiotami, którymi sam się odznacza. Pragnął, żeby wiedli szczęśliwe życie i troszczyli się o swój piękny dom, ziemię (Rodzaju 2:15). Mogli poznawać całą naszą planetę i rozkoszować się wszystkim, co On na niej stworzył. Ich potomstwo miało się wychowywać w doskonałych warunkach.

Jaką możliwość mieli pierwsi ludzie?

Przed pierwszą parą ludzką roztaczały się perspektywy bezkresnego życia w raju na ziemi, gdzie przez całą wieczność mogliby poznawać Boga i Jego dzieła (Psalm 115:16; Kaznodziei 3:10, 11). Taka sama możliwość otwierała się przed ich potomkami.

Jakie wskazówki Bóg dał Adamowi i Ewie?

Adam i Ewa mieli sposobność cieszyć się życiem, należąc do wszechświatowej rodziny Boga, dopóki respektowali Jego mierniki dobra i zła. Stwórca wyjaśnił im, jak mogą robić dobry użytek z wolnej woli, i ostrzegł ich przed konsekwencjami nieposłuszeństwa: Jeżeli będą stosować się do Jego wskazówek, ich doskonałe życie nigdy się nie skończy, natomiast jeśli wybiorą drogę niezależności, narażą się na cierpienia i stracą życie. Ilekroć mamy możliwość dokonania wyboru, ponosimy odpowiedzialność za swoje decyzje oraz czyny (Rodzaju 2:16, 17).

Dlaczego sprawy przybrały zły obrót?

Najpierw posłuszeństwo Bogu wypowiedział Szatan. Potem w jego ślady poszli Adam z Ewą. Dopuścili się grzechu przeciw Bogu, utracili doskonałość i z czasem umarli (Rodzaju 5:5).

Jak postępowanie Adama i Ewy odbiło się na nas?

Gdy Adam i Ewa zgrzeszyli, nie mogli już przekazać doskonałości swoim potomkom. Tym samym przekreślili ich widoki na życie wieczne. Sprowadzili na świat grzech i śmierć. Wbrew zamierzeniu Bożemu wszyscy umieramy, bo ciąży na nas grzech. Ale czym on jest?