3 SARA
Postanowiła nie oglądać się za siebie
SARA była żoną Abrahama i bardzo go kochała. Mieszkali w ziemi Szinear, w Ur — tętniącym życiem mieście otoczonym murami, które znajdowało się na brzegu wielkiej rzeki Eufrat. Jego mieszkańcy czcili mnóstwo fałszywych bóstw, ale Abraham był inny. Wielbił jedynego prawdziwego Boga, Jehowę. Sara też głęboko w Niego wierzyła. Jednak pewnego dnia jej wiara i odwaga zostały poddane próbie.
Sara dowiedziała się od Abrahama, że przemówił do niego Jehowa. Musiała być tym podekscytowana. Ale to, co polecił Jehowa, mogło stanowić dla nich duże wyzwanie. Mieli opuścić swój dom i krewnych w Ur i udać się do odległej krainy. Czekała ich długa podróż i życie w namiotach. Sara nie będzie więc już mieszkać w mieście otoczonym murami i chronionym przez strażników. Nie będzie też miała nad głową solidnego dachu. Nie będzie mogła korzystać z różnych udogodnień, takich jak bieżąca woda, przestronny dziedziniec czy pobliski targ. A to tylko niektóre z wyzwań! Mimo to Sara zgodziła się pójść. Ufała Jehowie, spakowała potrzebne rzeczy, pożegnała się z rodziną i przyjaciółmi i wyruszyła z Abrahamem w nieznane.
Sara wspierała Abrahama, gdy Jehowa polecił mu wyruszyć daleko od domu, i nie namawiała go do powrotu
Odwaga Sary przejawiała się w czymś jeszcze. Apostoł Paweł napisał o niej i jej mężu: „Gdyby ciągle wspominali miejsce, które opuścili, to znaleźliby sposobność, żeby tam wrócić” (Hebr. 11:15). Sara mogłaby z tęsknotą wspominać swój wygodny dom w Ur i to, jak bezpiecznie się tam czuła. Ona jednak okazała odwagę i postanowiła nie oglądać się za siebie.
Po dotarciu do ziemi Kanaan Sara szybko zorientowała się, że nie ma tam tak wielkiej rzeki jak Eufrat, którą kupcy mogliby z różnych krain sprowadzać najrozmaitsze dobra. Gdy więc Kanaan nawiedziła klęska głodu, nie było innego wyjścia, jak tylko przenieść się gdzie indziej. Sara nie wykorzystała tej trudnej sytuacji jako pretekstu, żeby namawiać swojego męża do powrotu w rodzinne strony. Chętnie wyruszyła z Abrahamem na południe — do Egiptu.
Sara była wyjątkowo piękna, dlatego Abraham obawiał się, że ktoś może go zabić, żeby zabrać ją dla siebie. Poprosił ją więc, żeby podawała się za jego siostrę. Jednak pomysł ten nie uchronił ich przed problemami. Kiedy faraon dowiedział się o jej urodzie, kazał sprowadzić ją do swojego pałacu. Przebywanie w tym miejscu mogło wydawać się bezpieczniejsze i wygodniejsze niż wędrowne życie w namiotach. Czy Sara zdecydowała się opuścić Abrahama i cieszyć się wygodami na dworze faraona? Nie. Okazała odwagę i pozostała lojalna wobec swojego męża, a Jehowa ją uratował! Wkrótce znowu była z ukochanym Abrahamema.
Jehowa obiecał, że od Abrahama będzie wywodził się wielki naród. Ale Sara nie mogła mieć dzieci i to bardzo ją przygnębiało. Jednak po wielu latach spędzonych w Kanaanie została nagrodzona przez Jehowę. Chociaż miała już 90 lat, spełnił On jej największe marzenie. Urodziła syna! Bóg polecił nadać mu imię Izaak, które oznaczało „śmiech”. Było ono trafne, bo kiedy Abraham i Sara dowiedzieli się, że będą mieli syna, roześmiali się z radości. Sara była też przekonana, że ludzie będą się śmiać razem z nią, gdy usłyszą, jakiego cudu dokonał dla niej Jehowa.
Sara żyła wystarczająco długo, by wychować syna i zobaczyć, jak wyrasta on na dobrego człowieka. Jako kochająca matka odważnie dbała o jego bezpieczeństwo. Przez całe życie była zdecydowana nie oglądać się za siebie i nie myśleć o wygodach, które zostawiła. Skupiała się natomiast na wspaniałej przyszłości. I możemy być pewni, że już wkrótce zarówno ona, jak i jej rodzina będą cieszyć się obiecanymi błogosławieństwami!
Przeczytaj:
Do omówienia:
Jak Sara okazywała odwagę?
Wniknij w temat
1. Czy było coś złego w tym, że Sara została żoną Abrahama — swojego przyrodniego brata? (wp17.3 s. 12, ak. 5, przypis)
2. Opisz, z czego prawdopodobnie zrezygnowała Sara, opuszczając Ur. (wp17.3 s. 13, ak. 4, do s. 14, ak. 2) A
Zdjęcie dzięki uprzejmości British Museum
Ilustracja A: Fragment biżuterii odnaleziony podczas wykopalisk na terenie starożytnego Ur
3. Jakie dowody wskazują, że Abraham postąpił mądrze, ukrywając to, że Sara jest jego żoną? (wp17.3 s. 14, ak. 6, do s. 15, ak. 2)
4. Czy to, że Sara była podporządkowana Abrahamowi, oznaczało, że nigdy nie wyrażała swojego zdania? Wyjaśnij to. (g 1/08 s. 29, ak. 4, 5) B
Ilustracja B
Wyciągnij praktyczne wnioski
Porównaj Sarę z żoną Lota.
Pod jakimi względami były podobne? (Rodz. 12:1; 13:5-7; 19:12, 15)
Pod jakimi względami się różniły? (Rodz. 19:17, 26; Łuk. 17:28-32)
Czego możemy się nauczyć, analizując podjęte przez nie decyzje i ich rezultaty?
Sara była bardzo piękna i miała bogatego męża. Czego możemy się od niej nauczyć, jeśli mamy podobne atuty lub jesteśmy w podobnej sytuacji? (Prz. 31:30; 1 Tym. 6:17-19)
Jak mógłbyś naśladować odwagę Sary? C
Ilustracja C
Spójrz z szerszej perspektywy
Czego to sprawozdanie uczy mnie o Jehowie?
Jak ta relacja biblijna wiąże się z zamierzeniem Jehowy?
O co chciałbym zapytać Sarę, kiedy zmartwychwstanie?
Dowiedz się więcej
Czy z przykładu Sary mogą się czegoś nauczyć tylko żony, czy również mężowie?
Dowiedz się, co robili Abraham i Sara, żeby szanować siebie nawzajem.
„Stale podsycaj ‚płomień Jah’” (w23.05 ss. 24, 25, ak. 15-17)
a Jakiś czas później Sara znalazła się w podobnej sytuacji, kiedy zabrał ją król Abimelech. Wtedy też odważnie zastosowała się do wskazówek Abrahama i Jehowa ponownie ją uratował.