PIEŚŃ WSTĘPOWAŃ

Hebrajskie wyrażenie Szir hammaʽalòt, występujące w nagłówkach 15 psalmów (Ps 120-134), bywa tłumaczone na: „pieśń pielgrzymek” (Bw), „pieśń stopni” (Bg, BT, Wk), „pieśń wstępowań” (Bp, NŚ; zob. przyp. w NW do nagł. Ps 120), „pieśń na wejście” (BWP). Cztery z owych psalmów przypisano Dawidowi, a jeden Salomonowi. Dokładne znaczenie tego nagłówka nie jest jasne.

Odrzucana dziś tradycja żydowska (Miszna, Middot 2:5) głosiła, że owe 15 pieśni śpiewali Lewici w świątyni jerozolimskiej, wchodząc na 15 stopni oddzielających Dziedziniec Kobiet od Dziedzińca Izraela. Niektórzy sugerują, że wspomniane wyrażenie nawiązuje do podniosłej treści tych psalmów, choć trudno byłoby wyjaśnić, pod jakim względem miałyby one górować nad innymi natchnionymi psalmami. Zdaniem większości komentatorów ów nagłówek wskazuje, że psalmy te były śpiewane przez bogobojnych Izraelitów, którzy z okazji trzech dorocznych świąt podchodzili stromymi drogami do Jerozolimy, położonej wysoko w górach judzkich (Pwt 12:5-7; 16:16; Ps 42:4; Iz 30:29). W podobnym sensie użyto słowa maʽaláh w Ezdrasza 7:9, gdzie jest mowa o „wymarszu” (dosł. „wyruszeniu w górę”) wygnańców żydowskich w drogę powrotną z Babilonu do Jerozolimy. Pogląd ten znajdowałby potwierdzenie w Psalmie 122:1-4, choć inne psalmy z tej grupy są tak różne, że sprawa pozostaje nierozstrzygnięta.