ASZSZUR

1. Syn Sema, wymieniony jako drugi w Rodzaju 10:22 i 1 Kronik 1:17. Praojciec Asyryjczyków; to samo hebrajskie słowo jest tłumaczone zarówno na „Aszszur”, jak i na „Asyria” oraz „Asyryjczyk”. W Ezechiela 27:23 może określać naród lub jedno z głównych miast asyryjskich (obecnie Kalʽat asz-Szarkat).

2. Najważniejsze bóstwo Asyryjczyków, bóg sztuki wojennej, do którego ten wojowniczy naród modlił się o pomoc. Jak się wydaje, Aszszur był wyniesionym do rangi bóstwa patriarchą, co znaczyłoby, że Asyryjczycy w rzeczywistości wielbili swego przodka Aszszura, syna Sema. Imię Aszszur wchodzi w skład wielu asyryjskich imion, takich jak Asarhaddon czy Asurbanipal.

Asyryjczycy uważali tego fałszywego bożka za naczelnego opiekuna; w dziełach sztuki przedstawiali go w postaci uskrzydlonej tarczy słonecznej. W imieniu Aszszura i za jego pozwoleniem (odczytywanym z wróżebnych znaków) oddziały Asyryjczyków wyruszały do bitwy, niosąc jego święty symbol. Ich królowie przypisywali swe zwycięstwa „pomocy Aszszura” (zob. ILUSTRACJA, t. 2, s. 529; ASYRIA).