BEBAJ

1. Głowa rodu; ponad 600 jego potomków powróciło do Jerozolimy z Zerubbabelem w r. 537 p.n.e. (Ezd 2:1, 2, 11; Neh 7:16). Kolejnych 29 przybyło z Ezdraszem w 468 r. p.n.e. (Ezd 8:11). Czterech z pierwszej grupy wzięło sobie cudzoziemskie żony, a następnie je odprawiło w wyniku nalegań Ezdrasza (Ezd 10:28, 44).

2. Mąż mający znaczącą pozycję wśród synów Bebaja (z poz. 1) lub ich przedstawiciel, który potwierdził przygotowaną przez Nehemiasza umowę dotyczącą dochowywania wierności Bogu (Neh 9:38; 10:1, 15).