DEDAN

1. Kuszyta wywodzący się od Ramy (Rdz 10:7; 1Kn 1:9). Jego potomkowie najwyraźniej zamieszkiwali jakąś część Arabii.

2. Potomek Abrahama poprzez Jokszana (Rdz 25:3; 1Kn 1:32). Dedanici pochodzący od Jokszana najprawdopodobniej osiedlili się na pd. i pd. wsch. od Ziemi Obiecanej, czyli mniej więcej tam, dokąd Abraham odprawił wszystkich swych synów, których urodziła mu Ketura (Rdz 25:6).

Ponieważ wygląda na to, że oba rody Dedanitów (od Ramy i od Jokszana) mieszkały gdzieś w Arabii, powstaje pytanie, o którego Dedana chodzi, gdy imię to pojawia się w późniejszych relacjach biblijnych. Czasami występuje ono razem z nazwami innych ludów semickich, takimi jak Edom, Tema i Buz, co wskazuje na Dedana wywodzącego się od Jokszana. Na przykład wspomniano, że Dedan znajdował się przy jednym z krańców Edomu, którego terytorium miało zostać spustoszone (Eze 25:13). Zapowiedziano też, że Dedan z „pustynnej równiny” będzie uciekać przed najeźdźcami. Karawany Dedanitów zaczną szukać schronienia w lesie i najwyraźniej będą uciekać przez Temę, którą wezwano, by dostarczyła uciekinierom wody i żywności (Iz 21:11-15; Jer 49:8). Podobnie jak Edom, Dedan miał w końcu zostać zmuszony do ‛picia z kielicha wina złości’ Jehowy (Jer 25:15, 21, 23).

Uczeni łączą Dedan z oazą Al-Ula, leżącą ok. 120 km na pd. zach. od Tajmy (Temy).

Pozostałe wzmianki o Dedanie nie pozwalają wnioskować, czy chodzi o lud chamicki, czy semicki. Na przykład w Ezechiela 27:15, 20 powiedziano, że Dedan handlował z Tyrem. Poza tym miał upatrywać dla siebie korzyści w planowanym przez Goga z Magog złupieniu ludu Bożego (Eze 38:13).