ELIASZIB

(„mój Bóg przywraca”).

1. Lewita z synów Aarona; w czasach Dawida wyznaczono go przez los na przełożonego 11 oddziału kapłańskiego (1Kn 24:1, 5, 6, 12).

2. Ojciec niejakiego Jehochanana (Ezd 10:6).

3. Lewita i śpiewak świątynny, jeden z tych, którzy odprawili swoje cudzoziemskie żony w czasach Ezdrasza (Ezd 10:16, 17, 23, 24, 44).

4. Potomek Zattu, również jeden z mężczyzn, którzy odesłali swe cudzoziemskie żony (Ezd 10:16, 17, 27, 44).

5. Potomek Baniego, także należał do tych, którzy odprawili swe cudzoziemskie żony (Ezd 10:16, 17, 34, 36, 44).

6. Wnuk Jeszui, który powrócił z niewoli babilońskiej razem z Zerubbabelem. W czasach Nehemiasza Eliaszib był arcykapłanem i uczestniczył w odbudowie Bramy Owczej w murze Jerozolimy (Neh 12:1, 10; 3:1). Pod nieobecność Nehemiasza Eliaszib skalał świątynię, urządzając na jej dziedzińcu salę jadalną dla swego krewnego Tobiasza Ammonity. Nehemiasz po powrocie wyrzucił z niej sprzęty Tobiasza i oczyścił sale jadalne. Wypędził też jednego z synów Jojady, syna Eliasziba, za to, że ożenił się z córką Sanballata Choronity (Neh 13:4, 5, 7-9, 28).

7. Syn Elioenaja, potomek króla Dawida (1Kn 3:1, 5, 10, 24).